 |
 |
 |
| |
Aktualnie online
Aktualnie jest 581 gości i 0 użytkowników online
Jesteś anonimowym użytkownikiem. Możesz się zarejestrować klikając tutaj
Wizyt w serwisie: 159922233 |
|
 |
 |
 |
|  |
|
|
|
| |
Wyrok NSA Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie z dnia 21 września 2000 r. (Sygn. akt SA/Rz 675/00)
Wysłany dnia 06 Lis, 2002 - 09:54 przez Lidka   |
|
 |
|
 |
| |
Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie
po rozpoznaniu w dniu 13 września 2000 r. sprawy ze Gminy Miasto Rzeszów na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Rzeszowie 29 marca 2000 roku Nr XVII/2694/2000 w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Miasta Rzeszowa z dnia 29 lutego 2000 roku. Nr XXX/24/2000 - uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze.
Wyrok NSA Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie z dnia 21 września 2000 r.
Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie
po rozpoznaniu w dniu 13 września 2000 r. sprawy ze Gminy Miasto Rzeszów na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Rzeszowie 29 marca 2000 roku Nr XVII/2694/2000 w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Miasta Rzeszowa z dnia 29 lutego 2000 roku. Nr XXX/24/2000 - uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze.
UZASADNIENIE
Rada Miasta Rzeszowa podjęła w dniu 29 lutego 2000 roku uchwałę nr XXX/24/2000 o następującej treści:
§ 1 - Zaciąga się pożyczki (kredytu) w wysokości 8.000.000zł (osiem milionów) na zadanie inwestycyjne pn. "Budowa Szkoły Ponadpodstawowej na osiedlu Nowe Miasto w Rzeszowie", zgodnie z ustawą z 10 czerwca 1994 roku o zamówieniach publicznych (Dz. U. z 1998r., Nr 119, poz. 773 z późn. zm.),
§ 2 - Spłata pożyczki (kredytu) nastąpi w latach 2001-2004,
§ 3 - Zobowiązania w zakresie spłaty pożyczki (kredytu), o którym mowa w § 1 zostaną pokryte z dochodów miasta Rzeszowa - wpływów z tytułu podatku od nieruchomości,
§ 4 - Wykonanie uchwały powierza się Zarządowi Miasta Rzeszowa.
Jako podstawę prawną powzięcia tej uchwały powołano art. 18 ust. 2 pkt 9 litera c, art. 58 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (Dz. U. z 1996r., Nr 13, poz. 74 z późn. zm.) oraz art. 112 ust. 2 pkt 2-3 ustawy z dnia 26 listopada 1998 roku o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 z późn. zm.). Powyższą uchwałę doręczono Regionalnej Izbie Obrachunkowej w Rzeszowie w dniu 6 marca 2000r., która w dniu 9 marca 2000 roku podjęła uchwałę Nr XIV/2442/2000 roku w sprawie wszczęcia postępowania nadzorczego w sprawie powołanej na wstępie uchwały Rady Miasta Rzeszowa. Następnie uchwałą z dnia 29 marca 2000 roku. Nr XVII/2694/2000r. stwierdziła nieważność uchwały Rady Miasta Rzeszowa z dnia 29 lutego 2000 roku, Nr XXX/24/2000. Powyższą uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Rzeszowie powzięło na podstawie art. 11 ust. 1 pkt 3, art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 7 października 1992 roku o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz. U. Nr 85, poz. 428 ze zm.). art. 91 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym (tekst jednolity Dz. U. z 1996r., Nr 13, poz. 74 z późn.zm.), art. 79 i 91 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 roku o samorządzie powiatowym (Dz. U. Nr 91, poz. 578 z późn. zm.) i § 4 ust. 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 14 stycznia 2000 roku w sprawie siedzib i zasięgu terytorialnego regionalnych izb obrachunkowych oraz szczegółowej organizacji izb, liczby członków kolegium i trybu postępowania (Dz. U. Nr 3, poz. 34). W uzasadnieniu tej uchwały stwierdzono, iż uchwała Rady Miasta Rzeszowa narusza art. 18 ust. 2 pkt 9 litera c ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym, bowiem nie określa wszystkich elementów koniecznych do zawarcia umowy kredytu (pożyczki). Przede wszystkim Rada Miasta Rzeszowa w swojej uchwale nie określiła podmiotu w którym będzie zaciągana pożyczka (kredyt) i tym samym tą kwestię scedowała na Zarząd Miasta Rzeszowa. Nie ma przepisu prawnego, który by pozwalał organowi stanowiącemu do przekazania swych wyłącznych kompetencji w sprawie zaciągania długoterminowych pożyczek i kredytów na organ wykonawczy gminy. Omówioną uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Rzeszowie doręczono Urzędowi Miasta Rzeszowa w dniu 3 kwietnia 2000 roku. Rada Miasta Rzeszowa w dniu 18 kwietnia 2000 roku podjęła uchwałę Nr XXXIII/55/2000r. w sprawie wniesienia skargi do Naczelnego Sądu Administracyjnego na przedstawione już rozstrzygnięcie nadzorcze Regionalnej Izby Obrachunkowej w Rzeszowie i wykonanie tejże uchwały powierzyła Zarządowi Miasta Rzeszowa.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego (wniesiona w ustawowym terminie) Gmina Miasto Rzeszów wniosła o uchylenie uchwały Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Rzeszowie z dnia 29 marca 2000 roku, Nr XVII/2694/2000 i zarzuciła, iż zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze narusza art. 28 ust. 4 ustawy z dnia 26 listopada 1998 roku o finansach publicznych oraz art. 2, art. 3, art. 4 ustawy z dnia 10 czerwca 1994 roku o zamówieniach publicznych. Rozwijając przytoczone zarzuty wyjaśniła, iż wedle powołanego przepisu o finansach publicznych, jednostki sektora finansów publicznych dokonują zakupu dostaw, usług i robót budowlanych na zasadach określonych w przepisach ustawy o zamówieniach publicznych. Ustawa o zamówieniach publicznych (art. 2 ust. 3) definiuje usługę jako wszelkie prace, które nie są robotami budowlanymi lub dostawą. Przy takim szerokim określeniu pojęcia usługi należy przyjąć, iż usługą są wszelkie możliwe świadczenia polegające na działaniu (dare, facere) dostawcy bądź wykonawcy, których nie można zaliczyć do robót budowlanych, ani dostaw. Takie rozwiązanie przyjęte w ustawie koresponduje z dyrektywami Unii Europejskiej z 18 czerwca 1992 roku, o koordynacji procedur udzielania zamówień publicznych na usługi. Art. 1 Dyrektywy 92/50/EEC zalicza do usług m. innymi usługi finansowe, bankowe i inwestycyjne. Udzielenie kredytu jest więc zdaniem skarżącej usługą, za którą gmina płaci ze środków publicznych prowizję od udzielonego kredytu oraz odsetki. Strona skarżąca jest jednostką samorządu terytorialnego, a całość przychodów i wydatków objęta jest definicją środków publicznych w rozumieniu art. 3 ustawy o finansach publicznych w związku z art. 2 pkt 7 lit. a ustawy o zamówieniach publicznych. Zaprezentowane wywody zdaniem skarżącej wskazują, iż w przedmiotowej sprawie skarżąca była zobowiązana do stosowania przepisów ustawy o zamówieniach publicznych. Zarząd Miasta nie może rozpoczynać procedury o udzielenie zamówienia w zakresie długoterminowego kredytu, bądź pożyczki (ogłaszać przetargu) bez wcześniejszej uchwały Rady Miasta w sprawie zaciągnięcia pożyczki. Dokonanie przez Zarząd Miasta Wyboru banku bez wcześniejszego podjęcia stosownej uchwały przez Radę Miasta stanowiłoby naruszenie prawa i rodziłoby odpowiedzialność odszkodowawczą po stronie zamawiającego (culpa in contrahendo) w przypadku gdyby Rada Miasta w zakresie swoich wyłącznych kompetencji nie podjęła uchwały o zaciągnięciu pożyczki czy też kredytu w wyłonionym przez Zarząd Miasta podmiocie. Nie zaistniałyby bowiem taksatywnie wymienione w art. 27 b ustawy o zamówieniach publicznych okoliczności dające podstawę do unieważnienia przetargu. Skarżąca nadmieniła też, iż Rada Miasta Rzeszowa podejmowała wcześniej uchwały o takiej samej treści (nr XXI/158/99 z dnia 28.09.1999r. i nr XXII/165/99 z 19.10.1999r.), których Regionalna Izba Obrachunkowa w Rzeszowie nie negowała. Marginesowo nadmieniła też, iż Prezes Urzędu Zamówień Publicznych wydał decyzję w sprawie skrócenia terminu do składania ofert oraz zezwalające na zawarcie umów na okres dłuższy niż 3 lata w przypadku udzielenia przez gminę zamówienia na pożyczkę, co dodatkowo potwierdza stanowisko skarżącej, iż ustawa o zamówieniach publicznych ma zastosowanie do spraw związanych z zaciąganiem długoterminowych pożyczek i kredytów.
Regionalna Izba Obrachunkowa w Rzeszowie wniosła o oddalenie skargi i podtrzymała swoje stanowisko zawarte w rozstrzygnięciu nadzorczym. Nie kwestionowała stanowiska skarżącej, iż zaciągnięcie przez radę gminy długoterminowej pożyczki jest związane z udzieleniem zamówienia publicznego na taką pożyczkę, ale ta okoliczność nie zwalnia rady od wskazania pożyczkodawcy, gdyż zamówienie publiczne na długoterminową pożyczkę (kredyt) winno być udzielone przez organ stanowiący gminy. Rada gminy w tego rodzaju uchwale powinna określić tryb zamówienia publicznego oraz istotne jego warunki. Z treści uchwały Rady Miasta Rzeszowa Nr XXX/124/2000 wynika, iż jest to uchwała ostateczna w procesie zaciągania pożyczki (kredytu) i wobec tego udzielenie zamówienia publicznego zostało scedowane na Zarząd Miasta, co w świetle prawa jest niedopuszczalne.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga zasługuje na uwzględnienie. Istota sporu sprowadza się do pytania jakie elementy powinna zawierać uchwała rady gminy w sprawie zaciągania długoterminowych pożyczek i kredytów w rozumieniu art. 18 ust. 1 pkt 9 litera c ustawy o samorządzie gminnym (jednolity tekst Dz. U. z 1996 roku. Nr 13, poz. 74 ze zm.), zwanej dalej ustawą o samorządzie gminnym. Treść uchwały Rady Miasta Rzeszowa z dnia 29 lutego 2000 roku, Nr XXX/24/2000 jest przedstawiona in extenso w części historycznej uzasadnienia. Zdaniem Regionalnej Izby Obrachunkowej w Rzeszowie wyrażonym w uzasadnieniu zaskarżonego rozstrzygnięcia nadzorczego, powołana wyżej uchwała Rady Miasta Rzeszowa nie określa wszystkich elementów koniecznych do zawarcia umowy pożyczki lub kredytu, jak również podmiotu, który udzieli pożyczki lub kredytu. Organ nadzorczy nie wymienił jakie brakujące elementy przedmiotowe miał na myśli. Dopiero w odpowiedzi na skargę wyjaśnił, iż tego rodzaju uchwała rady gminy powinna określać kwotę pożyczki (kredytu), jej przeznaczenie, okres w którym nastąpi spłata, źródła dochodów z których pożyczka (kredyt) będzie spłacana. Te elementy przedmiotowe zawiera uchwała Rady Miasta Rzeszowa z dnia 29 lutego 2000 roku. W takim stanie rzeczy można przyjąć, iż stwierdzenie nieważności w/w uchwały Rady Miasta Rzeszowa nastąpiło z powodu nie wskazania w tej uchwale podmiotu który udzieli pożyczki lub kredytu. W odpowiedzi na skargę Regionalna Izba Obrachunkowa w Rzeszowie przytoczyła dodatkowe argumenty (nie powołane w rozstrzygnięciu nadzorczym), iż to uchwała Rady Miasta Rzeszowa nie określiła trybu zamówienia publicznego i jego istotnych warunków i w związku z tym konkludowała, że udzielenie zamówienia publicznego zostało scedowane na zarząd miasta. W rozstrzygnięciu nadzorczym konkluzja ta ograniczała się natomiast do stwierdzenia, że Rada Miasta Rzeszowa scedowała na Zarząd Miasta tylko wybór podmiotu który udzieli pożyczki lub kredytu. W rozstrzygnięciu nadzorczym nawet nie wspomniano o trybie zamówienia publicznego i jego warunków. W odpowiedzi na skargę niedopuszczalne jest powoływanie nowych okoliczności lub przyczyn motywujących merytoryczne rozstrzygnięcie. W związku z tym Sąd założył, iż stwierdzenie nieważności uchwały Rady Miasta Rzeszowa w sprawie zaciągnięcia długoterminowej pożyczki lub kredytu nastąpiło z powodu nie wskazania podmiotu, który udzieli pożyczki lub kredytu. Sąd podziela argumentację skarżącej przedstawioną w skardze, iż art. 2 pkt 3, art. 3 ust. 1 i 4 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 10.06.1994r. o zamówieniach publicznych (jednolity tekst Dz. U. Nr 119, poz. 773 ze zm.) przemawia za stanowiskiem, iż zaciąganie długoterminowej pożyczki lub kredytu jest usługą w rozumieniu tej ustawy i z tej racji taka usługa może być świadczona na rzecz jednostki samorządu terytorialnego na warunkach tej ustawy. Stanowiska skarżącej w tej materii nie neguje Regionalna Izba Obrachunkowa w Rzeszowie. Zasady udzielania zamówień publicznych są ściśle określone w ustawie o zamówieniach publicznych. Procedurę w sprawie zamówienia publicznego uruchamia organ wykonawczy gminy, ale w związku z treścią art. 18 ust. 1 pkt 9 litera c ustawy o samorządzie gminnym może to uczynić tylko za zgodą i na warunkach określonych w uchwale rady gminy, która jest wyłącznie właściwa w tej kwestii. Postępowanie w sprawie zamówienia publicznego ma wyłonić najkorzystniejszą dla zamawiającego ofertę w przedmiocie udzielenia pożyczki lub kredytu, czyli konkretnego pożyczkodawcy lub kredytodawcy. Oznacza to tym samym, iż przed wszczęciem procedury w sprawie zamówienia publicznego nie jest znany podmiot, który udzieli pożyczki lub kredytu. Tym samym nie można skutecznie przypisywać Radzie Miasta Rzeszowa naruszenia prawa w przedmiocie nie wskazania konkretnego pożyczkodawcy lub kredytodawcy. W takim stanie rzeczy nie było podstaw prawnych do stwierdzenia nieważności uchwały Rady Miasta Rzeszowa z dnia 29.02.2000r., z powodu nie wskazania konkretnego podmiotu, który udzieli pożyczki lub kredytu. Przyczyny wskazane przez Regionalną Izbę Obrachunkową w Rzeszowie w odpowiedzi na skargę, jako nowe okoliczności, nie brane pod uwagę przy wydawaniu rozstrzygnięcia nadzorczego nie mogą być brane pod uwagę w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Niemniej jednak trzeba podkreślić, iż zgodnie z art. 14 ust. 1 i 2 ustawy o zamówieniach publicznych podstawowym trybem udzielania zamówienia publicznego jest przetarg nieograniczony, od którego można odstąpić tylko w przypadkach określonych w tej ustawie. Przy takiej regulacji prawnej zapis zawarty w uchwale Rady Miasta Rzeszowa z dnia 29.02.2000r., Nr XXX/24/2000, iż zaciąga się pożyczkę zgodnie z ustawą z dnia 10.06.1994 roku o zamówieniach publicznych, jest zdaniem Sądu wystarczający.
Z przedstawionych względów Sąd na podstawie art. 24 ust. 2 ustawy z dnia 11 maja 1995 roku o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. Nr 74, poz. 368 ze zm.) uchylił zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze tj. uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Rzeszowie z dnia 29 marca 2000 roku, Nr XVII/2694/2000.
|
|
 |
 |
 |
|
|
Webmaster