|
|
|
|
Aktualnie online
Aktualnie jest 557 gości i 0 użytkowników online
Jesteś anonimowym użytkownikiem. Możesz się zarejestrować klikając tutaj
Wizyt w serwisie: 159923639 |
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
poręczenia: Wyrok NSA Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie z dnia 24 lutego 1999 r. (Sygn. akt SA/Rz 2018/98)
Wysłany dnia 19 Lis, 2002 - 10:28 przez Lidka |
|
|
|
|
|
Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie
po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 1999 r. sprawy ze skargi Gminy Bukowsko na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Rzeszowie z dnia 10 czerwca 1998 r. Nr XXXV/190/98 w przedmiocie udzielenia gwarancji kredytowych - stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.
Wyrok NSA Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie z dnia 24 lutego 1999 r.
Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie
po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 1999 r. sprawy ze skargi Gminy Bukowsko na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Rzeszowie z dnia 10 czerwca 1998 r. Nr XXXV/190/98 w przedmiocie udzielenia gwarancji kredytowych - stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.
UZASADNIENIE
W dniu 10.06.1998 r. Rada Gminy w Bukowsku działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. c ustawy z dnia 8.03.1990 r. o samorządzie terytorialnym (tjedn. z 1996 r. Dz.U. Nr 13 poz. 74 z późn.zm.) oraz art. 22 ustawy z dnia 10.12.1993 r. o finansowaniu gmin (Dz.U. Nr 129 poz. 600 z późn.zm) podjęła uchwałę nr XXXV/190/98 mocą której postanowiła udzielić Społecznemu Komitetowi Telefonizacji Wsi Nadolany - Grupa Inicjatywna gwarancji kredytowych na kwotę 150.000 zł dotyczących kredytu zaciągniętego ze środków Europejskiego Funduszu Wsi Polskiej na cele telefonizacji.
Uchwałę tę, działając z powołaniem się na art. 93 ustawy z dnia 8.03.1990 r. o samorządzie terytorialnym zaskarżyła skargą skierowaną do Naczelnego Sądu Administracyjnego Regionalna Izba Obrachunkowa w Rzeszowie wnosząc o stwierdzenie jej nieważności, z tej przyczyny iż wbrew postanowieniom art. 58 ust. 1 powołanej wyżej ustawy z dnia 8.03.1990 r. o samorządzie terytorialnym nie wskazano w niej źródła dochodów z których ewentualnie e z tego tytułu zobowiązanie zostanie pokryte. Niezależnie od tego w motywach skargi skarżącą naprowadziła, iż o wniesieniu skargi zadecydowały przede wszystkim takie okoliczności jak brak aktualnie organu uprawnionego do usunięcia zaistniałych nieprawidłowości we własnym zakresie co a z u kadencji rad gmin i z czym wiąże się brak możliwości realizacji przez stronę skarżącą uprawnień jących z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7.10.1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz.U. Nr 85 poz. 426).
W odpowiedzi na skargę Gmina Bukowsko uznała żądanie skarżącej jak również podzieliła racje wynikające z naprowadzonych w jej uzasadnieniu argumentów, dodając, iż z uwagi na upływ kadencji aktualnie nie funkcjonuje Rada Gminy, co uniemożliwia zmianę przedmiotowej uchwały we własnym zakresie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Z mocy art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 8.03.1990 r. o samorządzie terytorialnym (t.jedn. Dz.U. Nr 13 poz. 74 z późn.zm.) uchwały organów gminy dotyczące zobowiązań finansowych wskazują źródło dochodów, z ktorych zobowiązania te zostaną pokryte. Tego rodzaju zapis oznacza, iż każda tego typu uchwała winna zawierać tego rodzaju wskazanie. W przedmiotowej sprawie Rada Gminy w Bukowsku podjęła zakwestionowaną uchwałę zgodnie z którą udzieliła "gwarancji kredytowych" Spoleczenemu Komitetowi Telefonizacji Wsi Nadolany w związku z majacym być zaciągniętym kredytem ze środków Europejskiego Funduszu Wsi Polskiej na cele związane z telefonizacją. Owe gwarancje, to nic innego jak upoważnienia Zarządu Gminy do zawarcia umowy poręczenia z wierzycielem Komitetu za mąjący być zaciągnięty przez ten podmiot kredyt. Uchwała ta zatem niewątpliwie dotyka materii związanej ze zobowiązaniami finansowymi Gminy i z tej racji winna ona jak chce ustawodawca wskazać źródło dochodów z których ewentualnie powstałe z tego tytułu zobowiązania zostaną pokryte. Brak owych obligatoryjnych elementów stanowi o jej nieważności.
W tym stanie rzeczy działając na zasadzie wyrażonej w art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 11.O5.1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74 poz. 368 z późn.zm.) należało orzec jak w sentencji.
|
|
|
|
|
|
|