 |
 |
 |
| |
Aktualnie online
Aktualnie jest 580 gości i 0 użytkowników online
Jesteś anonimowym użytkownikiem. Możesz się zarejestrować klikając tutaj
Wizyt w serwisie: 159923051 |
|
 |
 |
 |
|  |
|
|
|
| |
poręczenia: Wyrok NSA Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie z dnia 24 lutego 1999 r. (Sygn. akt SA/Rz 2120/98)
Wysłany dnia 19 Lis, 2002 - 12:02 przez Lidka   |
|
 |
|
 |
| |
Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie
po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 1999 r. sprawy ze Regionalnej Izby Obrachunkowej w Rzeszowie na uchwałę Rady Gminy Sanok z dnia 18.06.1996r. Nr XXXVI/245/98 w przedmiocie poręczenia kredytu - stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.
Wyrok NSA Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie z dnia 24 lutego 1999 r.
Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie
po rozpoznaniu w dniu 24 lutego 1999 r. sprawy ze Regionalnej Izby Obrachunkowej w Rzeszowie na uchwałę Rady Gminy Sanok z dnia 18.06.1996r. Nr XXXVI/245/98 w przedmiocie poręczenia kredytu - stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.
UZASADNIENIE
W dniu 18.06.1998 r. Rada Gminy w Sanoku działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 9 lit i w zw. z art. 58 ustawy z dnia 8.03.1990 r. o samorządzie terytorialnym (tjedn. z 1996 r. Dz.U. Nr 13 poz. 74 z późn.zm.) podjęła uchwałę nr XXXVI/245/98 mocą której postanowiła udzielić poręczenia kredytu zaciągniętego przez Przedsiębiorstwo Nasienne Centrala Nasienna Sp. z o.o. w Sanoku na kwotę 200.000 zł., dodając przy tym, że poręczenie kredytu zabezpiecza się w ramach ów budżetowych Gminy Sanok.
Uchwałę tę, działając z powołaniem się na art. 93 ustawy z dnia 8.03.1990 r. o samorządzie terytorialnym zaskarżyła skargą skierowaną do Naczelnego Sądu Administracyjnego Regionalna Izba Obrachunkowa w Rzeszowie wnosząc o stwierdzenie jej nieważności, z tej przyczyny iż wbrew postanowieniom art. 58 ust 1 powołanej wyżej ustawy z dnia 8.03.1990 r. o samorządzie terytorialnym nie wskazano w niej źródła dochodów z których ewentualnie wynikłe z tego tytułu zobowiązanie zostanie pokryte. Nie czyni temu zadość zdaniem skarżącej ogólna formuła wskazująca na wpływy budżetowe Gminy. Poza tym tego typu uchwała zdaniem strony skarżącej winna być wyposażona w elementy bez określenia których zawarcie umowy poręczenia nie jest możliwe, a zatem konieczne. Dotyczy to takich kwestii jak określenia wierzyciela (banku lub innej instytucji udzielającej kredytu), okresu poręczenia co umożliwiałoby ocenę charakteru zobowiązania oraz przeznaczenie kredytu co pozwala na ocenę legalności wydatku z punktu widzenia zadań gminy określonych w art. 6 ust. 1 i art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie terytorialnym. Niezależnie od tego w motywach skargi skarżącą naprowadziła, iż o wniesieniu skargi zadecydowały przede wszystkim takie okoliczności jak brak aktualnie organu uprawnionego do usunięcia zaistniałych nieprawidłowości we własnym zakresie co z upływu kadencji rad gmin i z czym wiąże się brak możliwości realizacji przez stronę skarżącą uprawnień wynikających z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7.10.1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych ( Dz.U. Nr 85 poz.426).
W odpowiedzi na skargę Gmina Sanok uznała żądanie skarżącej jak również podzieliła co do zasady racje wynikające z naprowadzonych w jej uzasadnieniu argumentów, dodając, iż z uwagi na upływ kadencji rad gmin aktualnie nie jest możliwe usunięcie wymienionych uchybień we własnym zakresie, a co by się tyczyło pominięcia w uchwale wskazanych w skardze jej obligatoryjnych składników, to spowodowane to zostało tym, iż w momencie podejmowania uchwały nie wszystkie te elementy zostały sprecyzowane, jako że kredyt miał być zaciągnięty dopiero jesienią 1998 r.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Z mocy art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 8.03.1990 r. o samorządzie terytorialnym (t.jedn. Dz.U. Nr 13 poz. 74 z późn.zm.) uchwały organów gminy dotyczące zobowiązań finansowych wskazują źródło dochodów, z których zobowiązania te zostaną pokryte.
Przytoczony zapis oznacza, iż każda tego typu uchwała winna zawierać tego rodzaju wskazanie. W przedmiotowej sprawie Rada Gminy w Sanoku podjęła zakwestionowaną uchwałę zgodnie z którą udzieliła poręczenia kredytu zaciągniętego przez Przedsiębiorstwo Nasienne Centrala Nasienna Sp. z o.o., w Sanoku, wskazując jedynie w sposób nader ogólny, iż realizację ewentualnych wynikłych z tego tytułu zobowiązań zabezpiecza się z wpływów budżetowych Gminy Sanok, bez konkretnego wskazania z jakich źródeł uzyska się wspomniane wpływy i upoważniając Zarząd Gminy do jej wykonania. Sama uchwała nie stwarza wprost stosunku obligacyjnego określanego w prawie cywilnym terminem poręczenia, tym bardziej że nie określono w niej nawet osoby wierzyciela. Poręczenie bowiem dochodzi do skutku w wyniku umowy zawartej przez poręczającego z wierzycielem dłużnika. Nie mniej jednak uchwała ta dotyka materii związanej ze zobowiązaniami finansowymi Gminy i z tej racji winna ona jak chce ustawodawca wskazywać konkretnie źródło dochodów z których ewentualnie powstałe z tego tytułu zobowiązania zostaną pokryte. Brak owych obligatoryjnych elementów stanowi o jej sprzeczności z prawem, co uzasadnia uwzględnienie zawartego w skardze żądania.
W tym stanie rzeczy działając na podstawie art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 11.05.1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz.U. Nr 74 poz. 368 z późn.zm.) należało orzec jak w sentencji.
|
|
 |
 |
 |
|
|
Webmaster