 |
 |
 |
| |
Aktualnie online
Aktualnie jest 610 gości i 0 użytkowników online
Jesteś anonimowym użytkownikiem. Możesz się zarejestrować klikając tutaj
Wizyt w serwisie: 159905835 |
|
 |
 |
 |
|  |
|
|
|
| |
Wyrok NSA Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie z dnia 10 sierpnia 2000 r. (Sygn. akt SA/Rz 703/99)
Wysłany dnia 18 Gru, 2002 - 08:51 przez Lidka   |
|
 |
|
 |
| |
Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie
po rozpoznaniu w dniu 10 sierpnia 1999 r. sprawy ze skargi Powiatu Jasielskiego na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Rzeszowie z dnia 7 kwietnia 1999 r. Nr XVI/864/99 w przedmiocie utworzenia środka specjalnego - skargę oddala.
Wyrok NSA Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie z dnia 10 sierpnia 2000 r.
Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie
po rozpoznaniu w dniu 10 sierpnia 1999 r. sprawy ze skargi Powiatu Jasielskiego na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Rzeszowie z dnia 7 kwietnia 1999 r. Nr XVI/864/99 w przedmiocie utworzenia środka specjalnego - skargę oddala.
UZASADNIENIE
Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Rzeszowie uchwałą Nr XVI/864/99 z dnia 7 kwietnia 1999 r. - z powołaniem art. 11 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych /Dz.U. Nr 85, poz. 428 ze zm./, art. 79 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym /Dz.U. Nr 91, poz. 578 ze zm./ oraz § 5 ust. 3 i ust. 5 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 9 grudnia 1992 r. w sprawie siedzib i zasięgu terytorialnego regionalnych izb obrachunkowych oraz szczegółowej organizacji izb i trybu postępowania /Dz.U. Nr 94, poz. 463/ - stwierdziło nieważność § 2 ust. 1 pkt b oraz ust. 2 pkt b uchwały Nr VI/33/99 Rady Powiatu Jasielskiego z dnia 25 lutego 1999 r. w sprawie utworzenia środka specjalnego. Uchwalą powyższą Rada Powiatu Jasielskiego uchwaliła, co następuje:
"§ 1. Tworzy się Środek Specjalny przy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w Jaśle.
§ 2. 1. Dochodami Środka Specjalnego są:
a/ spadki, zapisy, darowizny w postaci pieniężnej na rzecz jednostki,
b/ odszkodowania i wpłaty za utracone lub uszkodzone mienie oddane jednostce w zarząd bądź użytkowanie.
2. Środki specjalne przeznacza się na:
a/ cele wskazane przez darczyńcę lub spadkodawcę,
b/ bieżące potrzeby związane z utrzymaniem jednostki.
§ 3. Podstawą gospodarki finansowej jest roczny plan finansowy obejmujący przychody i wydatki środków specjalnych.
§ 4. Środki finansowe gromadzone są na wyodrębnionym rachunku bankowym.
§ 5. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia".
Według stanowiska Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej sformułowanie § 2 przedmiotowej uchwały pozostaje w sprzeczności z art. 21 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych /Dz.U. Nr 155, poz. 1014/, z którego wynika, że uzyskane dochody z tytułu odszkodowań i wpłat za utracone lub uszkodzone mienie oddane jednostce budżetowej w zarząd lub użytkowanie mogą być wyłącznie przeznaczone na remont lub odtworzenie tego mienia.
Na powyższą uchwałę Powiat Jasielski złożył skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego, wnosząc o jej uchylenie. Skarżący cytując przepis art. 21 ustawy o finansach publicznych wskazał, że należy rozumieć go następująco: "Rada Powiatu może swobodnie określać źródła dochodu środka specjalnego w granicach określonych w ust. 1 pkt 2-4. Wniosek taki wynika z prawa, a nie z obowiązku utworzenia środka specjalnego. Natomiast wybór źródła dochodu przesądza z mocy ustawy sposób jego wydatkowania, bez potrzeby zapisywania tego w uchwale Rady /świadczy o tym zwrot "środki specjalne przeznacza się"/. Zdaniem skarżącego określone w ustawie przeznaczenie środka specjalnego nie wyczerpuje wszystkich ustawowo możliwych dochodów. Dochody z tytułu spadków i darowizn nie mogą być wyłącznie wydatkowane na cele określone przez spadkodawcę lub darczyńcę - gdy nie zostaną one określone przez te podmioty wówczas Rada Powiatu może i powinna określić przeznaczenie środka specjalnego, aby ta instytucja mogła normalnie funkcjonować. Stwierdzenie nieważności takiego zapisu w uchwale Rady Powiatu oznacza powstanie sytuacji, w której środki specjalne gromadzone z tytułu spadków, darowizn i zapisów nie będą mogły być wydatkowe, jeżeli przez spadkodawcę i darczyńcę nie zostanie określony cel świadczenia. Stanowisko zatem Regionalnej Izby Obrachunkowej pozbawione jest jakichkolwiek podstaw prawnych, a w szczególności nie stanowi jej art. 21 ust. 2 pkt 3 ustawy o finansach publicznych, który może mieć "jakiś związek" jedynie z częścią rozstrzygnięcia dotyczącego stwierdzenia nieważności § 2 ust. 1 lit. b uchwały Rady Powiatu, zaś nie pozostaje w żadnym logicznym związku z pozostałą częścią rozstrzygnięcia /która wobec braku uzasadnienia "nie wiadomo czym została podyktowana"/. Z tego względu zaskarżona uchwała wydana została z naruszeniem art. 79 ust. 3 ustawy o samorządzie powiatowym. Według skarżącego niezasadna jest również pierwsza część uzasadnienia, gdyż uznając za trafną tezę z uzasadnienia zaskarżonej uchwały, iż dochody środka specjalnego z tytułu odszkodowań i wpłat za uszkodzone lub utracone mienie mogą być przeznaczone wyłącznie na remont lub odtworzenie tego mienia, trudno zgodzić się z wnioskami jakie w ocenie Regionalnej Izby Obrachunkowej z tego wynikają. Obowiązek takiego przeznaczenia określonych dochodów wynika z ustawy, jego realizacja jest kwestią praktyki, natomiast nie istnieje obowiązek powtarzania przepisów ustawy w uchwale Rady, co sugeruje Kolegium RIO. Działanie takie należałoby raczej uznać za naganne.
Strona przeciwna wniosła o oddalenie skargi, nie znajdując podstaw do zmiany dotychczasowego stanowiska.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Z mocy art. 21 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. Nr 74, poz. 368 ze zm./ Sąd ten w zakresie swojej właściwości sprawuje kontrolę pod względem zgodności z prawem; w jej wykonywaniu nie jest związany granicami skargi /art. 51 zd. pierwsze ustawy/. W tym świetle skarga Powiatu Jasielskiego okazała się nieuzasadniona, bowiem postępowanie sądowe nie dostarczyło podstaw do uznania, że przy podjęciu zaskarżonej uchwały naruszono prawo, a tym samym do jej uchylenia na podstawie art. 24 ust. 2 powyższej ustawy. Przede wszystkim nie jest trafny zarzut skargi, jakoby zaskarżona uchwała podjęta została z naruszeniem art. 79 ust. 3 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym /Dz.U. Nr 91, poz. 578 ze zm./. Przepis powyższy wymienia w swej treści niezbędne składniki rozstrzygnięcia nadzorczego, a którymi są uzasadnienie faktyczne i prawne oraz pouczenie o dopuszczalności wniesienia skargi do sądu administracyjnego. Zaskarżona uchwała zachowuje bez wątpienia wymagania wynikające z powyższego przepisu. Nie podzielił nadto Sąd zarzutu skarżącego dotyczącego w istocie rzeczy dokonania przez organ nadzoru nieprawidłowej wykładni art. 21 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych /Dz.U. Nr 155, poz. 1014/. Z art. 21 ust. 1 ustawy powołanej wyżej wynika, że środki specjalne są środkami finansowymi, gromadzonymi przez jednostki budżetowe na wyodrębnionych rachunkach bankowych:
- na podstawie odrębnych ustaw oraz uchwał organów stanowiących jednostek samorządu terytorialnego,
- z tytułu spadków, zapisów darowizn w postaci pieniężnej na rzecz jednostki budżetowej,
- z tytułu odszkodowań i wpłat za utracone lub uszkodzone mienie oddane jednostce budżetowej w zarząd lub użytkowanie,
- z tytułu sprzedaży zapasów środków materiałowych przechowywanych w celach mobilizacyjnych.
W uchwale Nr VI/33/99 Rady Powiatu Jasielskiego /§ 2/ ustalono, że dochodami utworzonego Środka Specjalnego przy Powiatowej Państwowej Straży Pożarnej w Jaśle są spadki, zapisy, darowizny w postaci pieniężnej oraz odszkodowania i wpłaty za utracone lub uszkodzone mienie oddane jednostce w zarząd bądź użytkowanie. Takie określenie dochodów środka specjalnego jest zgodne z treścią cyt. wyżej art. 21 ust. 1 ustawy o finansach publicznych. Ust. 2 tegoż przepisu stanowi natomiast o przeznaczeniu środka specjalnego i jego jednoznaczna redakcja nie pozwala, w ocenie Sądu, na wskazywanie innego przeznaczenia środka specjalnego niż wymienione to zostało w punktach 1 - 3. Organ nadzoru zakwestionował powyższą uchwałę o utworzeniu środka specjalnego w części stanowiącej o przeznaczeniu jego dochodów z tytułu odszkodowań i wpłat za utracone lub uszkodzone mienie oddane jednostce w zarząd bądź użytkowanie na "bieżące potrzeby związane z utrzymaniem jednostki", argumentując zarazem, iż tego rodzaju dochody mogą być przeznaczone wyłącznie na remont lub odtworzenie tego mienia. W tej zatem części stwierdzono nieważność przedmiotowej uchwały, prawidłowo wskazując art. 79 ust. 1 ustawy o samorządzie powiatowym, który to przepis stanowi samodzielną podstawę stwierdzenia nieważności uchwały organu powiatu sprzecznej z prawem, bez potrzeby odwoływania się do podstaw stwierdzenia nieważności wymienionych w art. 156 k.p.a. Nie może budzić jakichkolwiek wątpliwości, że jednostki samorządu terytorialnego tworząc środki specjalne i zarazem określając ich przychody z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2-4 ustawy o finansach publicznych mogą dokonywać ich przeznaczenia jedynie na cele wymienione w ust. 2 pkt 2 - 3 tegoż przepisu; jakiekolwiek inne ich przeznaczenie wynikać będzie z dowolnej i contra legem interpretacji. W związku z powyższym należało dojść do wniosku, że stanowisko organu nadzoru wyrażone w zaskarżonej uchwale jest trafne, jak również prawidłowo dokonana została przez niego wykładnia prawa. Nie mogło ujść uwadze Sądu, analizującego wnikliwie uzasadnienie skargi, iż uznano w nim "...za trafną tezę z uzasadnienia zaskarżonej uchwały", tj. że dochody środka specjalnego z tytułu odszkodowań i wpłat za utracone lub uszkodzone mienie mogą być przeznaczone wyłącznie na remont lub odtworzenie tego mienia /ostatnie linijki str. 2/, natomiast nie zgodzono się "...z wnioskami jakie w ocenie Regionalnej Izby Obrachunkowej z tego wynikają", co jest stwierdzeniem zupełnie dla Sądu niezrozumiałym w kontekście niejako wyżej wyrażonej "zgody" i treści rozstrzygnięcia organu nadzoru. Takie też i jednocześnie nieuzasadnione jest stwierdzenie w skardze, jakoby Kolegium RIO "sugerowało obowiązek powtarzania przepisów ustawy w uchwale Rady". Sąd w żadnym miejscu skarżonej uchwały, czy też odpowiedzi na skargę nie dopatrzył się takiej sugestii. Zauważyć nadto wypada, że wywody zawarte w uzasadnieniu skargi w części nie przystają do zaskarżonej uchwały; nie została bowiem stwierdzona nieważność uchwały w sprawie utworzenia środka specjalnego w części dotyczącej wydatkowania /przeznaczenia/ przychodu pochodzącego ze spadków, zapisów i darowizn. Niezależnie od tego, że Sąd nie podziela ich zasadności to skoro nie tyczą się zakwestionowanej przez organ nadzoru części przedmiotowej uchwały, nie mogły odnieść zamierzonego w skardze skutku.
Dlatego na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. Nr 74, poz. 368 ze zm./ orzeczono o oddaleniu skargi.
|
|
 |
 |
 |
|
|
Webmaster