 |
 |
 |
| |
Aktualnie online
Aktualnie jest 632 gości i 0 użytkowników online
Jesteś anonimowym użytkownikiem. Możesz się zarejestrować klikając tutaj
Wizyt w serwisie: 159908687 |
|
 |
 |
 |
|  |
|
|
|
| |
Wyrok NSA Ośrodek Zamiejscowy w Gdańsku z dnia 5 czerwca 2002 r. (Sygn. akt SA/Gd 283/02)
Wysłany dnia 12 Maj, 2003 - 13:06 przez Lidka   |
|
 |
|
 |
| |
Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Gdańsku
po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2002 r. sprawy ze skargi Gminy Miasta w Wejherowie na uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej w Gdańsku z dnia 10 stycznia 2002r. Nr 28/2002 w przedmiocie określenia wysokości stawek podatku od środków transportowych w 2002r. - uchyla zaskarżoną uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej.
Wyrok NSA Ośrodek Zamiejscowy w Gdańsku z dnia 5 czerwca 2002 r.
Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Gdańsku
po rozpoznaniu w dniu 5 czerwca 2002 r. sprawy ze skargi Gminy Miasta w Wejherowie na uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej w Gdańsku z dnia 10 stycznia 2002r. Nr 28/2002 w przedmiocie określenia wysokości stawek podatku od środków transportowych w 2002r. - uchyla zaskarżoną uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej.
UZASADNIENIE
Uchwałą Nr III k/XXXV/374/2001 z dnia 18 grudnia 2001 r. Rada Miasta Wejherowa, kierując się m. in. art. 10 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. Nr 9, poz. 31 ze zm.) ustaliła wysokość stawek podatku od środków transportowych za rok 2002, obowiązujących na terenie Miasta Wejherowa z mocą od 1 stycznia 2002 r. Uchwałą tą Rada Miasta ustaliła maksymalne stawki tego podatku określone w art. 10 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.
Uchwała wpłynęła do Regionalnej Izby Obrachunkowej w Gdańsku. Kolegium Izby stwierdziło, iż ww. uchwała obarczona jest wadą mającą charakter istotnego naruszenia prawa. W związku z tym uchwałą nr 28/2002 z dnia 10 stycznia 2002 r. Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Gdańsku orzekło o nieważności ww. uchwały Rady Miasta Wejherowa. W uzasadnieniu wskazano, iż w uchwale Rady Miasta pominięto przy ustalaniu stawek podatku od środków transportowych, ustawowe kryteria określone w art. 10 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.
Od uchwały tej Prezydent Miasta Wejherowa, działając na mocy upoważnienia udzielonego mu przez Radę Miasta, wniósł skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego. W uzasadnieniu skargi podkreślono, iż dokonano niewłaściwej interpretacji art. 10 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Przepis ten nie nakazuje gminom różnicować stawek podatku w odniesieniu do każdego z parametrów określonych w tym przepisie tj. wpływ środka transportowego na środowisko, dopuszczalna masa całkowita, rok produkcji, nacisk na siodło ciągnika, liczba miejsc do siedzenia. Przepis ten nakazuje gminom uwzględniać przy ustalaniu stawek podatku ww. parametry. Gmina Miasta Wejherowa uważa zatem, że zastosowała się do art. 10 ust. 1 i 2 cyt. ustawy, gdyż uwzględniła przy ustalaniu stawek podatku wszystkie parametry a zróżnicowała stawki podatku w odniesieniu do niektórych z nich. Powołano się w skardze na stanowisko Ministerstwa Finansów zawarte na stronach internetowych MF, zgodnie z którym konieczne jest zastosowanie co najmniej jednego z wymienionych w tym przepisie parametru, co zostało w przedmiotowej uchwale wyczerpane.
W odpowiedzi na skargę Regionalna Izba Obrachunkowa w Gdańsku wniosła o jej oddalenie. Podkreślono, iż zdaniem Kolegium, dokonując wykładni gramatycznej art. 10 ust. 1 i 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych stwierdzić należy, że rada gminy określając wysokość stawek od określonych uchwałą rodzaj ów pojazdów winna zróżnicować je nie tylko w oparciu o dopuszczalną masę całkowitą (jak to uczyniono w odniesieniu do samochodów ciężarowych, ciągników siodłowych i balastowych, przyczep i naczep), czy liczbę miejsc do siedzenia (jak to uczyniono w odniesieniu do autobusów). Zróżnicowanie w takim zakresie uczyniła już sama ustawa o podatkach i opłatach lokalnych w art. 10 ust. 1 pkt. 1,3,5 i 7. Zgodnie z regulacją zawartą w ust. 2 art. 10 cyt. ustawy Rada Miasta winna ponadto dokonać takiego zróżnicowania w oparciu o wszystkie możliwe do zastosowania w odniesieniu do danego rodzaju pojazdów kryteria określone w art. 10 ust. 2. W odniesieniu do autobusów pominięto kryterium wpływu na środowisko naturalne i rok produkcji (wiek pojazdu), w odniesieniu do samochodów ciężarowych pominięto kryterium wpływu na środowisko naturalne oraz rok produkcji pojazdu (wiek), w odniesieniu do ciągników siodłowych i balastowych pominięto kryterium wpływu na środowisko naturalne, rok produkcji oraz nacisk na siodło ciągnika, w przypadku przyczep i naczep z dwiema osiami pominięto kryterium roku produkcji, zaś w przypadku pozostałych naczep nie zastosowano żadnego zróżnicowania.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga zasługuje na jej uwzględnienie, choć z przyczyn odmiennych od zawartych w skardze.
Naczelny Sąd Administracyjny bada zgodność zaskarżonej uchwały tylko i wyłącznie z punktu widzenia jej legalności a nie celowości tj. z punktu widzenia zgodności tej decyzji z przepisami powszechnie obowiązującego prawa (art. 21 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym Dz. U. Nr 74, poz. 368 ze zm.).
Przedmiotem skargi jest uchwała Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Gdańsku z dnia 10 stycznia 2002 r. orzekająca nieważność w całości uchwały Rady Miasta Wejherowa z dnia 18 grudnia 2001 r. w sprawie określenia wysokości stawek podatku od środków transportowych w 2002 r.
Podstawą prawną uchwał w zakresie określania wysokości stawek podatku lokalnego jakim jest podatek od środków transportowych jest dyspozycja art. 10 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. Nr 9, poz. 31) w brzmieniu obowiązującym w dniu podjęcia uchwały.
W przedmiotowej sprawie treść dyspozycji art. 10 ust. 2 w cyt. ustawy obowiązującej w dniu podjęcia uchwały, a więc w dniu 18 grudnia 2001 r., nadana została ustawą z dnia 3 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. Nr 160/98, poz. 1058 - art. 1 pkt. 2) i zgodnie z wolą ustawodawcy przy określeniu stawek, o których mowa w ust. 1. rada gminy może uwzględnić rodzaj środka transportowego, ładowność, masę całkowitą, wiek, nacisk na siodło ciągnika albo liczbę miejsc do siedzenia. Zgodnie z wykładnią językową cytowanej treści ust. 2 art. 10 ww. ustaw ustawodawca wprowadził zasadę fakultatywności uwzględnienia przez radę wskazanych parametrów, co oznacza, iż przy podejmowaniu uchwał w tym zakresie rada gminy może (a nie musi) wziąć pod uwagę wskazane w cyt. przepisie parametry, może też podjąć swą decyzję opierając się na jednym ze wskazanych ustawą parametrze. Dopiero ustawą z dnia 8 grudnia 2000 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, ustawy o podatkach i opłatach lokalnych... (Dz. U. Nr 122/00, poz. 1315) ustawodawca wprowadził zasadę obligatoryjności ustalając treść ustępu 2 art. 10 w brzmieniu następującym: przy ustalaniu stawek, o których mowa w ust. 1 pkt. 1,3,5 i 7 rada gminy uwzględnia rodzaj środka transportowego i jego wpływ na środowisko naturalne, dopuszczalną masą całkowitą, rok produkcji albo wiek pojazdu, nacisk na siodło albo liczbę miejsc do siedzenia. Zaznaczyć jednak należy, iż zgodnie z art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 8 grudnia 2000 r., zmiana dyspozycji art. 10 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych weszła w życie z dniem 1 stycznia 2002 r. Oznacza to, iż zarówno stanowisko strony skarżącej, przywołującej w podstawie prawnej uchwały z dnia 18 grudnia 2001 r. zmianę ustawy o podatkach i opłatach lokalnych z 8.12.2000 r. (Dz. U. Nr 122, poz. 1315) jak i stanowisko Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Gdańsku nie jest właściwe, przy czym uchybienie skarżącego nie powoduje nieważności podjętej uchwały natomiast wadliwie zastosowane przepisy prawne przez stronę drugą powodują konieczność usunięcia z obrotu prawnego zaskarżonej uchwały z dnia 10 stycznia 2002 r.
Reasumując:
uchwała Rady Miasta Wejherowa z dnia 18 grudnia. 2001 r. w sprawie określenia wysokości stawek podatku od środków transportowych na. rok 2002, uwzględniająca przy określeniu stawek tego podatku tylko niektóre parametry ze wskazanych w art. 10 ust. 2 cyt. ustawy, w brzmieniu obowiązującym w dniu podjęcia uchwały, nie narusza prawa. Zmiany dotyczące podatku od środków transportowych zawarte w ustawie z dnia 8 grudnia 2000 r. (Dz. U. Nr 122/2000, poz. 1315) weszły w życie w roku 2002. co oznacza, że po raz pierwszy będzie można je zastosować dopiero na rok podatkowy 2003.
Z tych też względów na podstawie art. 22 ust. 1 pkt. 1 i ust. 2 pkt. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. Nr 74, poz. 368 ze zm.), należało orzec jak w sentencji wyroku.
|
|
 |
 |
 |
|
|
Webmaster