 |
 |
 |
| |
Aktualnie online
Aktualnie jest 623 gości i 0 użytkowników online
Jesteś anonimowym użytkownikiem. Możesz się zarejestrować klikając tutaj
Wizyt w serwisie: 159908263 |
|
 |
 |
 |
|  |
|
|
|
| |
Wyrok NSA Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie z dnia 31 października 2003 r. (Sygn. akt SA/Kr 1016/03)
Wysłany dnia 30 Wrz, 2004 - 13:18 przez Lidka   |
|
 |
|
 |
| |
Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie
po rozpoznaniu w dniu 9 października 2003r. sprawy ze skargi Województwa Świętokrzyskiego na uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej w Kielcach z dnia 22 kwietnia 2003r. Nr 41/2003 w przedmiocie stwierdzenia nieważności par. 2 uchwały Sejmiku Województwa Świętokrzyskiego z dn. 10 marca 2003r. - skargę oddala.
Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Krakowie
po rozpoznaniu w dniu 9 października 2003r. sprawy ze skargi Województwa Świętokrzyskiego na uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej w Kielcach z dnia 22 kwietnia 2003r. Nr 41/2003 w przedmiocie stwierdzenia nieważności par. 2 uchwały Sejmiku Województwa Świętokrzyskiego z dn. 10 marca 2003r. - skargę oddala.
UZASADNIENIE
W dniu 10 marca 2003r. Sejmik Województwa Świętokrzyskiego podjął uchwałę nr VII/62/03 w sprawie ustalenia maksymalnej wysokości poręczeń udzielanych przez Zarząd Województwa Świętokrzyskiego w roku budżetowym 2003r. o następującej treści: "Na podstawie art. 18 pkt 19 lit. "d" ustawy z dnia 5 czerwca 1998r. o samorządzie województwa (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1590 z późn. zmianami) i art. 52 oraz w związku z art. 124, ust. 1 pkt 2 lit. "a" ustawy z dnia 26 listopada 1998r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 z późn. zmianami) - uchwala się, co następuje:
§1
1. Ustala się maksymalną wysokość poręczeń udzielanych przez Zarząd Województwa Świętokrzyskiego w roku budżetowym 2003 w kwocie 6.000.000 zł. (słownie: sześć milionów złotych).
2. Poręczenia, o których mowa w ust. 1 są terminowe i udzielane do określonej kwoty.
§2
Wymagalność zaciągniętych zobowiązań z tytułu udzielonych poręczeń wraz z należnymi odsetkami w danym roku budżetowym wymaga ujęcia tych wydatków w uchwale budżetowej.
§3
Wykonanie uchwały powierza się Zarządowi Województwa Świętokrzyskiego.
§4
Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia".
Uchwała ta wpłynęła do Regionalnej Izby Obrachunkowej w Kielcach w dniu 20 marca 2003r. Na podstawie art. 11 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 7 października 1992r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz. U. z 2001 r. Nr 55, poz. 577 z późn. zm.) została objęta postępowaniem nadzorczym, w wyniku którego stwierdzono jej nieważność w części § 2.
W uchwale z dnia 22 kwietnia 2003r. Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Kielcach wskazuje, że art. 113 ustawy o finansach publicznych stanowi o łącznej kwocie przypadających do spłaty w danym roku budżetowym m. in. potencjalnych czyli całkowitych a nie tylko wymagalnych spłat kwot wynikających z udzielonych przez j.s.t. poręczeń. Wydane na podstawie art. 36 ust. 5 ustawy o finansach publicznych rozporządzenie określa zasady ustalania wartości zobowiązań z tytułu poręczeń i gwarancji według wartości nominalnych niewymagalnych oraz wymagalnych zobowiązań z tych tytułów. Wartość nominalna wymagalnych zobowiązań z tytułu poręczeń oznacza kwotę, którą poręczyciel byłby zobowiązany zapłacić, gdyby dłużnik, za którego udzielono poręczenia nie dokonał spłaty zobowiązania samodzielnie.
W uchwale budżetowej powinny znaleźć natomiast całkowite odzwierciedlenie wydatki w wysokości potencjalnych spłat wynikających z wynegocjowanej w przyszłości umowy kredytowej.
Zdaniem Kolegium określenie zobowiązań zawężonych tylko do zobowiązań wymagalnych w § 2 badanej uchwały jest sprzeczne z art. 113 ustawy o finansach publicznych. Ponadto przepisy ustawy o finansach publicznych nie dają podstaw do uregulowań zawartych w § 2 badanej uchwały.
Wykreślenie § 2 badanej uchwały nie powoduje nieważności § 1 w zakresie ustalenia maksymalnej wysokości poręczeń, których Zarząd może udzielić w 2003r.
Skarżąc powyższą uchwałę do Naczelnego Sądu Administracyjnego Województwo Świętokrzyskie zarzuciło naruszenie:
- art. 113 ustawy z dnia 26 listopada 1998r. o finansach publicznych,
- art. 82 ust. 4 ustawy z dnia 5 czerwca 1998r. o samorządzie województwa.
Zdaniem strony skarżącej wskazany przez organ nadzoru jako podstawa rozstrzygnięcia nadzorczego art. 113 ustawy o finansach publicznych nie został naruszony. Suma kwot z tytułu spłaty kredytu (2.261.520 zł.), odsetek od kredytu (1.244.100 zł.) i kwoty planowanych poręczeń (6.000.000 zł.) nie przekracza 15 % dochodów Województwa Świętokrzyskiego w 2003r. (99.422.610 zł.)
Według Województwa Świętokrzyskiego wskazane przez organ nadzoru jako podstawy rozstrzygnięcia naruszenia § 5 i 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 1999r. jest nieuzasadnione, gdyż cytowane przepisy dotyczą ustalania wartości nominalnej zobowiązań i nie mają związku z gospodarką finansową jednostek samorządu terytorialnego. Ponadto przepisy rozporządzenia pozostają w sprzeczności z definicją państwowego długu publicznego zawartą w art. 10 ust. 1 pkt 4 lit. a ustawy o finansach publicznych, która zalicza do państwowego długu publicznego jedynie wymagalne zobowiązania z tytułu udzielonych poręczeń.
Strona skarżąca zarzuca, że ogólnikowe stwierdzenie organu nadzoru w uzasadnieniu rozstrzygnięcia nadzorczego, iż "przepisy ustawy o finansach publicznych nie dają podstaw do uregulowań zawartych w par. 2 badanej uchwały" narusza:
- podstawową zasadę wykonywania nadzoru, która wymaga wskazania konkretnego przepisu prawa naruszonego przez organ jednostki samorządu terytorialnego w uchwale,
- cywilnoprawny charakter poręczeń udzielanych przez jednostki samorządu terytorialnego, który jest regulowany kodeksem cywilnym.
W tej więc części uzasadnienie rozstrzygnięcia nadzorczego nie spełnia wymogów art. 82 ust. 4 ustawy o samorządzie województwa.
Podniesiono, że organ nadzoru pominął, iż uchwała Sejmiku ma charakter ustrojowy i reguluje stosunku wewnętrzne między organami województwa. Uchwała zawiera jedynie zlecenie dla organu wykonawczego i nie stanowi zaciągnięcia zobowiązania. Zobowiązania z tytułu poręczenia zostaną zaciągnięte o ile Zarząd Województwa skorzysta z upoważnienia i złoży stosowne oświadczenie w trybie art. 133 ustawy o finansach publicznych. Warunki udzielonych poręczeń będą kształtowane w umowach. Istotne dla poręczenia kwestie:
- charakteru zobowiązania (akcesoryjny czy subsydiarny),
- rodzaju odpowiedzialności poręczyciela (solidarna lub posiłkowa),
- terminu wymagalności świadczenia poręczyciela
znajdą swą konkretyzację w zawartych umowach poręczenia.
Treść tych umów będzie podstawą dla Zarządu Województwa ustalenia wymagalności zaciągniętych zobowiązań i zgodnie z kompetencją zawarta w art. 70 ust. 2 pkt 4 ustawy o samorządzie województwa zgłoszenia propozycji zmian w budżecie. Przepis art. 124 ust. 1 pkt 2 lit. a ustawy o finansach publicznych nakazuje traktować jako wydatki bieżące jedynie "udzielone poręczenia". O udzielonych poręczeniach można mówić dopiero w chwili złożenia skutecznego oświadczenia woli.
W odpowiedzi na skargę strona przeciwna podtrzymała swoje stanowisko i wniosła i jej oddalenie.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 113 ustawy o finansach publicznych, łączna kwota przypadających do spłaty w danym roku budżetowym rat kredytów i pożyczek oraz potencjalnych spłat kwot wynikających z udzielonych przez jednostki samorządu terytorialnego poręczeń wraz z należnymi w danym roku odsetkami od tych kredytów i pożyczek, oraz należnych odsetek i dyskonta, a także przypadających w danym roku budżetowym wykupów papierów wartościowych emitowanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nie może przekroczyć 15 % planowanych na dany rok budżetowy dochodów jednostki samorządu terytorialnego.
Wykładnia językowa tego przepisu wskazuje jednoznacznie na potencjalny charakter spłat, a nie ograniczony jedynie od należności wymagalnych w danym roku budżetowym.
Trafnie więc organ nadzoru zakwestionował zapis uchwały liberalizujący granice poręczenia do należności wymagalnych. Takie bowiem w praktyce mogłyby być konsekwencje zakwestionowanego § 2 uchwały Sejmiku Województwa Świętokrzyskiego.
Bez znaczenia dla sprawy oceny legalności tego przepisu jest faktyczny sposób wykorzystania poręczeń. Wszak uchwała zakreśla granice w jakich może poruszać się Zarząd Województwa Świętokrzyskiego i te granice muszą być skorelowane z wyżej przytoczonym przepisem art. 113 ustawy o finansach publicznych.
Niezależnie od wykładni językowej za przyjętym przez organ nadzoru rozumieniem przytoczonego przepisu przemawia także wykładnia celowościowa.
Faktem powszechnie znanym jest kryzys finansów publicznych.
Niecelowe jest więc liberalizowanie zasad obciążania finansów jednostki zarządu terytorialnego w drodze wątpliwej wykładni przepisu art. 113.
Z tych powodów Sąd nie dopatrzył się niezgodności zaskarżonego aktu z prawem materialnym.
Przeprowadzona kontrola nie wykazała także naruszeń przepisów postępowania administracyjnego, które miałyby istotny wpływ na wynik sprawy.
Wobec nie stwierdzenia, że zaskarżony akt jest niezgodny z prawem Naczelny Sąd Administracyjny na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. nr 74, poz. 368) orzekł jak w sentencji.
|
|
 |
 |
 |
|
|
Webmaster