 |
 |
 |
| |
Aktualnie online
Aktualnie jest 578 gości i 0 użytkowników online
Jesteś anonimowym użytkownikiem. Możesz się zarejestrować klikając tutaj
Wizyt w serwisie: 159921174 |
|
 |
 |
 |
|  |
|
|
|
| |
Wyrok NSA w Warszawie z dnia 19 czerwca 2001 r. (Sygn. akt III SA 613/01)
Wysłany dnia 22 Paź, 2002 - 14:29 przez Lidka   |
|
 |
|
 |
| |
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie
po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2001 r. sprawy ze skargi Rady Gminy w Rybnie na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Olsztynie z dnia 25 stycznia 2001 r. Nr III/68/2001 r. w przedmiocie nieważności uchwały Rady Gminy w Rybnie w podatku od nieruchomości uchyla zaskarżoną uchwałę w części dotyczącej § 2 ust. 2,3,4 uchwały Nr XVI/156/2000 Rady Gminy w Rybnie z 22 grudnia 2000r w sprawie określenia na obszarze gminy stawek podatku od nieruchomości.
Wyrok NSA w Warszawie z dnia 19 czerwca 2001 r.
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie
po rozpoznaniu w dniu 19 czerwca 2001 r. sprawy ze skargi Rady Gminy w Rybnie na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Olsztynie z dnia 25 stycznia 2001 r. Nr III/68/2001 r. w przedmiocie nieważności uchwały Rady Gminy w Rybnie w podatku od nieruchomości uchyla zaskarżoną uchwałę w części dotyczącej § 2 ust. 2,3,4 uchwały Nr XVI/156/2000 Rady Gminy w Rybnie z 22 grudnia 2000r w sprawie określenia na obszarze gminy stawek podatku od nieruchomości.
UZASADNIENIE
Rada Gminy Rybno na sesji w dniu 22 grudnia 2000r. podjęła Uchwałę Nr XVI/156/2000 w sprawie określenia na obszarze gminy Rybno stawek podatku od nieruchomości. Między innymi w § l ust. 3 określono stawki za Im2 powierzchni użytkowej budynków lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie obrotu materiałem siewnym kwalifikowanym w kwocie 7,39 zł, w §2 ust. 2 zwolniono w 80% opłaty za l m2 powierzchni użytkowej budynków lub ich części związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż rolnicza lub leśna oraz od części budynków mieszkalnych zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej po raz pierwszy przez okres jednego roku.
Z ubiegania się o zwolnienie z w/w podatku wykluczono członków rodzin, którzy prowadzą działalność gospodarczą w tym samym lokalu, w § 2 ust. 3 zwolniono w 65% osoby fizyczne od opłaty za Im2 powierzchni użytkowej pozostałych budynków lub ich części nie związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej innej niż rolnicza lub leśna, a w § 2 ust. 4 zwolniono w 50% grunty będące użytkami rolnymi nie wchodzącymi w skład gospodarstw rolnych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 roku o podatku rolnym (Dz.U. Nr 94 z 1993 roku poz. 431 z późn. zm.) wykorzystywanych na cele rolnicze od powierzchni powyżej 0,30 ha. Badając wymienioną uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Olsztynie uchwałą Nr III/68/2001 stwierdziło sprzeczność cytowanych § l ust. 3 i § 2 ust. 2,3, i 4 badanej uchwały z art. 5 ust. 1 pkt 3 i art. 7 ust. 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. Nr 9, poz. 31 z późn. zm.) i jej nieważność w tym zakresie. Rada Gminy Rybno w złożonej skardze na wskazane rozstrzygnięcie nadzorcze wniosła o jego uchylenie zarzucając naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy poprzez naruszenie przepisów art. 7 Kpa przez wydanie przedmiotowego rozstrzygnięcia bez dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego i prawnego, oraz wewnętrzną sprzeczność zaskarżonego rozstrzygnięcia polegającą na pozostawieniu w mocy zapisów badanej uchwały identycznych w treści i brzmieniu z zapisami unieważnionymi, bez wyjaśnienia i uzasadnienia takiego stanowiska. W jej uzasadnieniu między innymi podano, że art. 7 ust. 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych stanowi, że Rada Gminy może wprowadzić inne zwolnienia niż określone w art. 7 ust. 1 ustawy. Udzielenie więc zniżki w wysokości odpowiednio: 50%, 65% i 80% podatku od nieruchomości jest innym zwolnieniem, niż określone w art. 7 ust. 1 ustawy gdyż dotyczy poszczególnych kategorii nieruchomości. Jest więc to forma innego zwolnienia, o którym mowa w art. 7 ust. 2 ustawy. Radzie Gminy w jej ocenie pozostawiono swobodę przy określaniu zwolnień, gdyż przepisy ustawy w tym zakresie nie zawierają żadnych kryteriów i ograniczeń. Podniesiono także, ze pozostawiono w mocy zapis § 2 ust. 8 uchwały, którego treść jest identyczna z treścią przepisów, których stwierdzono nieważność. Ponadto podniesiono, że od wielu lat taka forma zwolnienia była uchwalona przez Radę Gminy i mieszkańcy korzystali z tego zwolnienia.
Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Olsztynie uchwałą Nr XII/199/2001 z 12 kwietnia 2001 r. w sprawie udzielenia odpowiedzi na skargę podtrzymało stanowisko zawarte w zaskarżonej uchwale. W jej uzasadnieniu stwierdzono, że uchwalając stawkę podatku w § l ust. 3 uchwały w kwocie 7,39 zł od 1m2 naruszono art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych gdyż zgodnie z tym przepisem podatek od budynków lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie obrotu kwalifikowanym materiałem siewnym nie może przekroczyć rocznie 7,38 zł od 1m2 powierzchni użytkowej. Z treści art. 3 pkt 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 z późn. zm.) wynika, że zwolnienie jest jedną z form ulgi podatkowej, jednak różną od obniżki albo zmniejszenia podatku. Należy przyjąć, że zwolnienie ma charakter całkowity i ta cecha odróżnia je od pozostałych ulg podatkowych. Wskazując na uprawnienia Rady Gminy wynikające z art. 5 ust. 1, art. 7 ust. 1 i art. 6 ust. 9 w ocenie Kolegium dokonując w § 2 ust. 2,3 i 4 zapisu w myśl, którego zwalnia się (odpowiednio) w 80%, 65%, 50% z podatku od nieruchomości faktycznie nie zwalnia z tego podatku lecz go obniża a do takich działań nie upoważnia jej ustawa o podatkach i opłatach lokalnych. Naczelny Sad Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jest częściowo uzasadniona.
Rację ma Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej, iż Rada Gminy Rybno ustalając w § l ust. 3 uchwały stawkę podatku od nieruchomości w wysokości 7,39 za 1m2 powierzchni naruszyła art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. W myśl tego przepisu podatek od budynków lub ich części zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie obrotu kwalifikowanym materiałem siewnym nie mógł przekroczyć 7,38 zł od 1m2 powierzchni użytkowej. Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, to jednak zawsze musi działać w granicach obowiązującego prawa, a w tym także przy podejmowaniu uchwał w sprawie podatków i opłat (art. 2 i 18 ust. 2 ustawy z 28 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 1996r., Nr l3 poz. 74 ze zm.). A zatem ustalając stawkę podatku w kwocie wyższej od określonej w ustawie naruszyła prawo co skutkowało stwierdzeniem jej nieważności w tym zakresie. Przechodząc do oceny uchwały Rady Gminy w zakresie zwolnienia od podatku od nieruchomości w przypadkach, o których mowa w § 2 ust. 2,3,4 stwierdzić należy, że nie narusza ona prawa. Z treścią art. 2 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych wynika, że podatek od nieruchomości jest obligatoryjna daniną publiczną. Przepis ten wprowadza zasadę powszechności opodatkowania, która podlega ograniczeniom, o których mowa w art. 7 ust. 1 tej ustawy oraz w art. 7 ust. 2 ustawy. Zgodnie z treścią ust. 2 art. 7 Rada Gminy może wprowadzić inne zwolnienia niż określone w ust. 1. Upoważnienie z tego przepisu uprawnia Gminy do wprowadzenia innych niż określone w ust. 1 zwolnień. Upoważnienie to stanowi podstawę do stanowienia przepisów gminnych, zawierających normy o charakterze generalnym i abstrakcyjnym. Zwolnienia nie mogą mieć charakteru jednostkowego i dotyczyć konkretnego podatnika. W rozpatrywanej sprawie określone stawki podatku od nieruchomości mieściły się w określonych w art. 5 ust. 2 ustawy i nie dotyczyły konkretnych podatników lecz podmiotów spełniających warunki wymienione w § 2 ust. 2,3,4 uchwały. Należy także zwrócić uwagę, że analogiczne rozwiązanie dotyczy zwolnień, o których mowa w dalszej części § 2 tej uchwały, a co nie zostało zakwestionowane przez organ nadzorczy.
W tym stanie rzeczy na mocy art. 24 ust. 2 ustawy z 11 maja 1995r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym orzeczono, jak w sentencji wyroku.
|
|
 |
 |
 |
|
|
Webmaster