Pomoc publiczna w zakresie podatków i opłat lokalnych od 2007 r.

w_lachiewicz · Dołączył: 12 Lis 2002 Posty: 337

Rady Gmin - jeśli ustanawiają preferencyjne stawki podatku albo zwolnienia od podatku od nieruchomości, od środków transportowych lub opłaty targowej - powinny (od 1.05.2004 r.) uwzględniać zasady udzielania pomocy z przepisów prawa WE i prawa krajowego (zwłaszcza ustawy o postępowaniu w sprawach dot. pomocy publicznej i ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.
========================================

Gdy idzie o dopuszczalność ustanawiania preferencyjnych stawek dla określonego rodzaju działalności gospodarczej - to od stycznia 2007 r. można je ustanawiać wyłącznie pod warunkiem, że wspacie uzyskanie przez przedsiębiorcę (tj. w postaci różnicy miedzy wymiarem podatku wg. stawki podstawowej i wymiarem wg. stawki preferencyjnej) - nie przekraczałaby progu pomocy de minimis z rozporządzenia Komisji /WE/ z 2006 r.

W pozostałym zakresie - ustanowienie (stanowiących pomoc publiczną) zwolnień od podatków lokalnych i opłaty targowej - o ile nie jest ograniczone do wsparcia de minimis - musi uwzględniać przepisy prawa WE odnośnie dozwolonych "rodzajów" pomocy publicznej z Traktatu ustanawiającego WE (TWE), wytycznych Komisji (WE) dot. poszczególnych rodzajów dozwolonej pomocy i ewentualnych rozporządzeń Komisji (WE) o tzw. "wyłączeniach grupowych".

Oparcie zwolnienia podatkowego wyłącznie na TWE i Wytycznych rodzi konieczność przedstawienia projektu uchwały podatkowej do Komisji (WE) celem jej notyfikacji i zgody na pomoc ze strony Komisji (WE) - tak jak to funkcjonowało do sierpnia 2006 w zakresie uchwałami rad gmin o zwolnieniach stanowiących pomoc regionalną.
Dopiero po uzyskaniu zgody Komisji (WE) rada gminy może uchwalić uchwałę o zwolnieniu podatkowym i ją stosować.

Istnieje alternatywna możliwość opracowania mechanizmów zwolnienia podatkowego - związanych z przeznaczenieniem "wsparcia ze zwolnienia" - na cele z rozporządzeń Komisji (WE) o tzw. "wyłączeniach grupowych". Udzielanie zwolnienia podatkowego jeśli związane byłoby z poniesieniem kosztów kwalifikowanych właściwych dla pomocy na zatrudnienie, pomocy dla MŚP lub pomocy na szkolenia (z odpowiednich rozporządzeń Komisji /WE/ obowiązujących do końca 2008 r.) - zwalnia od obowiąku notfikacji projektu uchwały do Komisji z art. 88 ust. 3 TWE,
- natomiast nie zwalania od obowiązku zaopiniowania projektu uchwały przez Prezesa UOKiK i Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (tj. pomocy uzyskiwanej przez przetwórców lub hurtowników produktów rolnych lub pomocy dla rolników - pierwotnych producentów rolnych) m- jako opinii z art. 12 ustawy o postępowaniu w sprawach dot. pomocy publicznej (uPP).

Inną alterantywą jest posłużenie się rozwiązaniem przewidzianym w art. 20d.\ ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Opiera się ona na założeniu że Rada Ministrów uchwali rozporządzenie notyfikowane Komisji (WE) albo rozporządzenie dotyczące zwolnień od obowiązku notyfikacji wynikających z rozporządzeń Komisji (WE) o wyłączeniach grupowych.
Jedynym obecnie przykładem jest rozporządzenie RM z lipca 2007 r. dotyczące udzielania zwolnień od podatku od nieruchomości - zgodnych z rozporządzeniem Komisji (WE) z X.2006 r. o kajowej pomocy regionalnej. Uchwały rad gmin oparte na ww. rozporządzeniu RM korzytają ze zwolnienia spod obowiązku notyfikacji Komisji (WE) z art. 88 ust. 3 TWE. Jako uchwała "uwzględniająca całość warunków pomocy regionalnej" z ww. rozporządzenia RM - korzysta ona ze zwolnienia spod obowiązku uzyskania opinii Prezesa UOKiK i Ministra Rolnictwa z art. 12 uPP.
(Wymóg uzyskania opinii Min. Rolnictwa - wynika z okoliczności, że o ile pomoc regionalna nie dotyczy rolników - pierwotnych producentów rolnych. o tyle może obejmować przetwórców i hurtowników produktów rolnych, a wówczas monitoruje ją Minister Rolnictwa).

Reasumując: W zakresie zwolnień od podatku od nieruchomości - orientowanych na cechy działalności gospodarczej podatników-przedsiębiorców - rada gminy może zatem:

(1) ustanowić zwolnienie de minimis - bez jakichkolwiek uzależnień od przeznaczenia "wsparcia" na określone koszty ponoszone przez przedsiębiorcę, gdyż byłoby to sprzeczne z istotą "pomoc de minimis". którą jest "brak przeznaczenia pomocy de minimis".
W takiej sytuacji w uchwale dot. zwolnień należałoby "powtórzyć" lub "odesłać" do rozwiązań z rozporządzenia Komisji (WE) o pomocy de minimis - określić jakie przypadki nie obejmie zwolnienie podatkowe. Dodatkowo w uchwale o wzorze informacji podatkowej i deklaracji podatkowej należałoby opracować formularz, w którym:
(a) przedsiębiorca podawałby dane niezędne do wystawienia "zaświadczenia o pomocy de minimis";
(b) podawalby informację o pomocy de minimis za bieżący rok obrotowy (rozrachunkowy/podatkowy) przedsiębiorcy i za poprzednie dawa lata obrotowe lub informację o nieotrzymywaniu takiej pomocy - oraz dodatkowo dołączałby kserokopie zaświadczeń o pomocy de minimis.
(c) oświadczałby, że nie jest "przesiębiorcą znajdującym się w trudnościach" - w rozumieniu Wytycznych Komisji (WE) o pomocy na ratowanie i restrukturyzację
Następnie organ podatkowy sprawdzałby, czy przedsiębiorca nie przekroczy progu de minimis, i wydawał "zaświadczenie o pomocy de minimis" lub wymierzał podatek, jeśliby podatnik nie podpadał pod rozporządzenie Komisji (WE) o pomocy de minimis z 2006 r.

(2) Rada Gminy może wprowadzić zwolnienie podatkowe opierające się wyłącznie na Wytycznych Komisji (WE)z 2006 r. w sprawie krajowej pomocy regionalnej na lata 2007-2013 - co powoduje konieczność zaopiniowania projektu uchwały przez organy krajowe w trybie art. 12 ustawy o PP oraz notyfikację projeku i koniecznośc jego akceptacji przez Komisjię (WE) - na zasadach z rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999.

(3) Rada gminy może rozwiązania z projektu uchwały oprzeć na rozporządzeniu Komisji (WE) z X.2006 r. - co projekt (jako "przejrzysty program pomocowy") zwalniałoby spod obowiązku notyfikacji - ale projekt wymagałby opinii z art. 12 uPP ze strony Prezesa UOKiK i Ministra Rolnictwa (na ewentualność wsparcia przetwórców i hurtowników produktór rolnych).

(4) Rada gminy może podjąć uchwałę w całości "uwzględniającą warunki pomocy regionalnej" z rozporządzenia RM z VII.2007 r. - co powodowałoby, że:
- projekt uchwały jest "przejrzystym programem pomocowym" - co go zwalania spod notyfikacji,
- a jednocześnie projekt uchwały zwoloniony jest spod wymogu uzyskania opinii z art. 12 uPP ze strony Prezesa UOKiK (oraz co nie mówi wyraźnie rozporządzenie RM - również spod opinii Ministra Rolnictwa).
====================================
Różnice między rozwiązaniami z uchwał opartych na rozporządzeniu Komisji (WE) z X.2006 r. i rozporządzeniu RM z VII.2007 r. - sprowadzają się do tego, że
rozporządzenie RM - zwolnienie od podatku (czyli udzielanie pomocy) wiążę z samym faktem dokonania przez przedsiębiorcę deklaracji/akcesu (zgłoszenia), że w przyszłości poniesie "koszty kwalifikowane" właściwe dla pomocy na nową inwestycję lub na 2-letnie koszty nowych miejsc pracy. Już z tym momentem podatnik jest zwolniony od podatku w związku z deklaracją poniesienia przyszłych kosztów, jakich wysokość dec\yduje o latach korzystania ze zwolnienia. Problemy mogą pojawić się w przyszłości - w latach następnych - gdy organ podstkowy stwierdzi, że przedsiębiorca nie poniósł kosztów kwalifikowanych na równowartość zwolnienia od podatku, jakie już otrzymał. Rozporządzenie RM zakłada zatem, że dzięki zwolnieniu podatkowemu przedsiębiorca może w przyszłości jego rownowartość przeznaczyć na ponoszenie kosztów kwalifikowanych odpowiadajaych równowartości zwolnienia podatkowego.
Jeśli idzie o rozporządzenie Komisji (WE) - to nie stawia ono "wymogu udzielania pomocy (zwolnienia) ex ante - na poczet przyszłych wydatków", a zatem nie zabrania mżliwości budowania konstrukcji zwolnienia podatkowego wg. której "zwolnienie podatkowe" - jako pomoc regionalna - udzielane byłoby ex post, czyli stanowiłoby wyraz "refundowania" kosztów jakie przedsiębiorca (po zgłoszeniu/akcesie) już poniósł (gdy płacił podatek). Koszty poniesione po uprzednim "akcesie" (zgłoszeniu) powodowałyby zwolnienie przedsiębiorcy z podatku na rok bieżący i lata następne - na równowartość tych kosztów.
Z punktu widzenia specyfiki podatku od nieruchmości oraz praktyki i możliwości gminnych organów podatkowych - bardziej dogodnym byłoby założenie, że pomoc regionalna, jako zwolnienie podatkowe, nie będzie stanowiła pomocy ex ante, ale w danej gminie będzie wyrazem "refundacji" uprzednio poniesionych przez przedsiębiorcę kosztów kwalifikowanych. Czyli, że napierw przedsięborca musiałby złożyć akces ich poniesienia, następnie je ponieść i docelowo dzięki dowodom księgowym okazanym organowi podotkowemu - podatnika zwalnianoby od podatki na rok bieżacy i/lub od podatku w roku (latach) przyszłym - do równowartości poniesionych kosztów.
Co już powiedziano, rozwiązania takiego nie wyklucza rozporządzenie Komisji (WE) z X.2006 r. - natomiast odbiega ono od założenia z par. 11 rozprządzenia RM. (Rozporządzenie RM nie dopuszcza pomocy w formie refundacji poniesionych kosztów ale zakłada przyznanie zwolnienia na poczet sfinansowania przyszłych kosztów.
Poslużenie się rozwiązaniem zakładającym "zwolnienie od podatku jako refundację kosztów" zwalniałoby projekt uchwały spod obowiązku notyfikacji, ale ze względu na odstępstwo do rozporządzenia RM z VII.2007 r. - wymagałoby zaopiniowania ze strony Prezesa UOKiK i Ministra Rolnictwa. Dopiero po uzyskaniu ww. opinii stwierdzających zgodność projektu uchwały z prawem pomocy publicznej - można byłoby uchwałę o zwolnieniu podatkowym - uchwalić.
================================

Odnośnie uchwalania na 2008 r. stawek preferujących określonego rodzaju przedsiębiorców - czy inaczej rodzaje działalności gospodarczej - należałoby uwzględniać następujące uwzrunkowania:

- Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych dozwala na uchwalanie stanowących pomoc publiczną "stawek preferencynych" - jedynie do poziomu pomocy de minimis. (Rozwiązanie takie, a zarazem "ograniczenia" jest de facto dowodem, że nie dostosowano ustawy do dopuszczalnych prawem WE rodzejów pomocy publicznej - i jedyne co pozostaje - to de minimis - abstrahujące od zasad udzielania pomocy na dozwolonwe w TWE rodzaje pomocy).

W uchwale o stawkach na 2008 - jeśliby Rada Gminy przewidywała stawki preferencyjne - należy dodatowo zawrzeć zapis, że są one udzielane jedynie , gdy w warunkach konkretnego przedsiębiorcy ich zastosowanie będzie zgodne z rozporządzeniem Komisji (WE) z 2006 r. o pomocy de minimis.
Ze względu na specyfikę pomocy de minimis oraz wymóg kontrolowiania - czy podatnik rzeczywiście podpada pod stawkę de minimis - zasadnym jest opracowanie druku "informacji podatkowej" lub "deklaracji podatkowej".
Wedłuch takich wzorów
(1) przedsiębiorca podawałby dane niezędne do wystawienia "zaświadczenia o pomocy de minimis"
(2) podawałby informację o pomocy de minimis za bieżący rok obrotowy (rozrachunkowy/podatkowy) przedsiębiorcy i za poprzednie dawa lata obrotowe bądź o nieotrzymaniu takiej pomocy - w przypadku odpowiedzi "pozytywnej" dołączałby również kserokopie "zaświadczeń o pomocy de minimis";
(3) oświadczałby, że nie jest "przesiębiorcą znajdującym się w trudnościach" - w rozumieniu Wytycznych Komisji (WE) o pomocy na ratowanie i restrukturyzację;
Następnie organ podatkowy sprawdzałby, czy przedsiębiorca nie przekroczy progu de minimis, i wydawał "zaświadczenie o pomocy de minimis" - lub wymierzał podatek - stwierdzając, że podatnik nie podpadał pod rozporządzenie Komisji (WE) o pomocy de minimis z 2006 r.
================================
Jak pokazuje powyższe
- udzielanie pomocy publicznej drogą zwolnień od podatku lub preferencyjnych stawek w zakresie podatków i opłat lokalnych - nie jest wbrew pozorom sprawą prostą, gdyż wymaga opracowania dodatkowych aktów prawnych i przygotowania organizacyjnego służb podatkowych gminy na stosowanie podjętej uchwały rady gminy.
================

Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych dopuszcza również wprowadzenie stanowiących pomoc publiczną zwolnień od opłaty targowej lub preferencyjnych stawek takiej opłaty.
Zastrzec należy, że wg. ustawy można je stosować jedynie w zakresie i z dochowaniem warunków z rozporządzenia Komisji (WE) z 2006 r. o pomocy de minimis.
Rodzi to poważne "kłopoty", gdyby Gmina zamierzała wprowadzić takie zwolnienie od opłaty lub stawkę preferencyjną.
Oczywiście wpierw musiałaby zgłosić projekt uchwały Prezesowi UOKiK i odczekać 14 dni na ewentualne jego stanowisko.

Problemy dopiero pojawiałyby się po uchwalaniu uchwały - z jej stosowaniem - zgodnym z przepisami o pomocy de minimis.
Zakładając, że zazwyczaj opłatę targową wymierza Inkasent, a nie Urząd, mimo wszystko należałoby zrezygnować ze stawek lub zwolnień preferujących określone rodzaje działalności gospodarczej.
W przeciwnym wypadku to Inkasent musiałby oceniać, czy dana osoba spełnia przesłanki na otrzymanie dozwolonej pomocy de minimis (tj. czy może korzystać ze zwolnienia lub preferencyjnej stawki), czy dana osoba ma zaświadczenia, czy wparcie nie przekracza progów pomocy de minimis - a na koniec - wydawać wystawiającemu towary - "zaświadczenie o pomocy de minimis".
Wydaje się, że czynności takie mógłby dokonywac Urząd gdyby opłata targowa była wymierzana i płacona w Urzędzie.
Jednak w sytuacji Inkasa (a inaczej nie da się chyba pobierać opłaty targowej) - dość trudno jest wymagać od inksanta dokonania ww. czynności sprawdzających i dostarczenia (po każdym dniu) Urzędowi danych do wydania zaświadczeń o pomocy de minimis - dla handlujących, wobec których Inkasent zastosował "stawkę" lub "zwolnienie" de minimis.

Wybór rozwiązań polityki podatkowej na rok 2008 i ewentualnych zwolnień do 2013 r. - należy do Radnych - Rady Gminy, którzy powinni swój wybór skonsultować z gminnymi służbami podatkowymi, aby projekt uchwały nie tylko uwzględniał prawo WE, ale i również nie naruszał istoty danego podatku z polskich przepisów "prawa podatkowego", a zarazem był projektem kompletnym - również z punktu widzenia rozwiązań z dodatkowych uchwał jemu towarzyszących.


	Web site derived from PostNuke , which is Free Software released under the GNU/GPL license Warunki użytkowania \| Polityka Prywatności \| Webmaster Copyright 2002- RIO Łódź