Jesteś anonimowym użytkownikiem. Możesz się zarejestrować klikając tutaj
Wizyt w serwisie: 159923279
RIO :: Zobacz temat - Pomoc de minimis od 1.01.2007 r.
Witamy na stronach forum dyskusyjnego prowadzonego przez Regionalne Izby Obrachunkowe. Treści publikowane w tym forum przez pracowników Izb są ich indywidualnymi opiniami i nie mogą być traktowane jako stanowisko Regionalnych Izb Obrachunkowych. Pragnąc przestrzegać obowiązującego prawa oraz zachować merytoryczny charakter dyskusji informujemy, że komentarze pozamerytoryczne, obraźliwe, utrzymane w tonie lekceważącym osoby trzecie lub zawierające jednoznaczne oskarżenia wobec tych osób będą usuwane.Niniejsze forum nie jest biurem ogłoszeń - posty reklamowe będą usuwane.
Wysłany: Czw Kwi 05, 2007 8:57 pm Temat postu: Pomoc de minimis od 1.01.2007 r.
Zgodnie z art. 87 ust. 1 Traktatu założycielskiego Wspólnoty Europejskiej (Dz. Urz. Unii Europejskiej – seria C nr 325 z dnia 24.12.2002 r. – dalej: „TWE”) – dozwoloną do udzielania jest tylko taka pomoc publiczna, którą dopuszczają przepisy Traktatu.
Drugą z nadrzędnych zasad jest zasada notyfikowania pomocy i jej akceptacji ze strony Komisji (WE) z art. 88 ust. 3 TWE.
Praktyka Komisji (WE) i orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości doprowadziły do wyłomu od dwóch ww. zasad w przypadku „pomocy bagatelnej kwotowo” – inaczej: pomocy de minimis.
Na podstawie art. 89 TWE wydane zostało rozporządzenie Rady (WE) NR 994/98 z dnia 7 maja 1998 r. dotyczące stosowania art. 92 i 93 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską do niektórych kategorii horyzontalnej pomocy państwa (Dz.Urz. Unii Europejskiej seria L, nr 142 z dnia 14.05.1998 r.; z późn. zm.). [Aktualnie przepisy „art. 92 i 93” TWE noszą oznaczenie: „art. 87 i art. 88 TWE”].
Poprzez przepis art. 2 ww rozporządzenia Komisja (WE) została upoważniona do stanowienia przepisów zwalniających od obowiązku notyfikacji pomocy w przypadkach pomocy niskiej kwotowo.
Ich wyrazem jest:
(1) rozporządzenie Komisji (WE) NR 1998/2006 w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu w odniesieniu do pomocy w ramach zasady de minimis (Dz. Urz. Unii Europejskiej seria L, nr 379, z 28.12.2006 r.) – określane dalej jako: „rozporządzenie 1998/2006”;
(2) rozporządzenie Komisji (WE) NR 1860/2004 z dnia 6 października 2004 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy w ramach zasady de minimis dla sektora rolnego i sektora rybackiego (Dz. Urz. Unii Europejskiej seria L, nr 325 z 28.10.2004 r.).
* Zasady dopuszczalności pomocy de minimis dla sektora rolnego i sektora rybołówstwa
Rozporządzenie NR 1860/2004 traktuje o pomocy publicznej dla rolnictwa i rybołówstwa. Na mocy Traktatu Akcesyjnego do końca trzeciego roku po dniu przystąpienia do UE istniejące w Polsce (przed akcesją) wsparcie dla rolnictwa nie było traktowane jako pomoc z art. 87 ust. 1 TWE. Powyższe nie dotyczy „pomocy nowej” udzielanej w Polsce po dniu 1 maja 2004 r.
Powołane rozporządzenie NR 1860/2004 stosuje się co do zasady do wszystkich przedsiębiorców z sektora rolnego i sektora rybołówstwa (i akwakultury).
Nie dotyczy:
- pomocy, której wysokość ustalana byłaby na podstawie ceny lub ilości produktów wprowadzanych na rynek;
- pomocy eksportowej;
- pomocy uwarunkowanej użyciem towarów krajowych kosztem przywożonych.
Należy równocześnie zaznaczyć, iż od dnia 1.01.2007 r. działalność rolnicza nie będąca produkcją pierwotną produktów rolnych z załącznika nr I do Traktatu WE (np. przetwórstwo) nie jest obejmowana rozporządzeniem NR 1860/2004, ale ogólnymi mechanizmami pomocy de minimis z rozporządzenia NR 1998/2006.
Pomoc dla rolnictwa i rybołówstwa z rozporządzenia NR 1860/2004 zwolniona jest z wymogu zgłoszenia Komisji (WE) jeśli jej kwota w przypadku konkretnego przedsiębiorcy wraz z inną tego rodzaju pomocą de minimis przyznaną 3 lata wstecz od dnia nowej pomocy – nie przekracza kwoty 3.000 EURO.
Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 7 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej i niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 245, poz. 1775) podmiot ubiegający się o pomoc de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie jest zobowiązany do przedstawienia organowi udzielającemu pomocy oświadczenia, że w okresie od dnia 1 stycznia 2005 r. do dnia 11 stycznia 2007 r. nie otrzymał pomocy de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie, albo że ją otrzymał (wraz z podaniem organu, który ją udzielił, dnia udzielania, podstawy prawnej, wysokości, formy i jej przeznaczenia).
Co wymaga podkreślenia, rozporządzenie 1860/2004 nakłada na państwa członkowskie „progi pomocy de minimis”. W przypadku Polski, łączna pomoc de minimis dla rolnictwa w jakimkolwiek okresie 3 letnim nie może przekroczyć pułapu 44.895.000 EURO, a dla rybołówstwa: 1.652.100 EURO. (Zgodnie z art. 31 a.\ ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej – Dz.U. Nr 123, poz. 1291 /dalej: „u.p.p.”/ - minister właściwy do spra
w rolnictwa ogłasza, co najmniej raz na kwartał, informację o wykorzystaniu limitu skumulowanego pomocy de minimis w rolnictwie i rybołówstwie). W ustawie z dnia 7 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 245, 1775) - w art. 8 określono szczególne zasady szacowania pomocy de minimis dla przedsiębiorcy z branży rolnej lub rybołówczej, którzy przy składaniu wniosku o nową pomoc de minimis (z art. 37 ust. 1 i 2 u.p.p.) zobowiązani zostali informować organ o tego rodzaju pomocy otrzymanej od dnia 1 stycznia 2005 r. (Przepis art. 9 ww. noweli z 7.12.2006 r. zobowiązał również organy administracji do opracowania i złożenia specjalnych sprawozdań o pomocy de minimis udzielonej dla rolnictwa i rybołówstwa – od dnia 1 stycznia 2005 r.).
**Ogólne zasady udzielania pomocy de minimis
Rozporządzenie 1998/2006 jest regulacją ogólną stosowaną do pomocy przyznanej podmiotom we wszystkich sektorach z wyłączeniem:
- sektora rybołówstwa,
- sektora rolnego w zakresie produkcji podstawowych produktów rolnych z załącznika nr I do TWE,
- pomocy eksportowej oraz pomocy uzależniającej jej uzyskanie od pierwszeństwa korzystania z towarów krajowych,
- przedsiębiorców z sektora węglowego.
Pomocy de minimis nie można również przyznawać przedsiębiorcy „znajdującemu się w trudnościach (gospodarczych)” – w rozumieniu przepisów o pomocy na restrukturyzację i ratowanie przedsiębiorców w trudnościach (w rozumieniu przepisów UE w sprawie pomocy na ratowanie i na restukturyzację).
Co wymaga podkreślenia, od dnia 1 stycznia 2007 r. pomoc de minimis może być udzielana przedsiębiorcom z sektora transportu, z zastrzeżeniem, że środki przyznane przedsiębiorcy zajmującemu się przewozem towarowym nie mogą służyć na zakup drogowych środków transportu.
Ogólne rozporządzenie 1998/2006 w art. 2 zakłada, że obowiązek notyfikacji z art. 88 ust. 3 TWE nie dotyczy takiej pomocy, której wartość wraz z inną pomocą de minimis uzyskaną przez przedsiębiorcę trzy lata obrotowe (rozrachunkowe) przed dniem uzyskania pomocy nowej – nie przekroczy równowartości 200.000 EURO, a dla przedsiębiorców z branży transportu – 100.000 EURO. (Bierze się więc pod uwagę bieżący rok obrotowy przedsiębiorcy oraz dwa lata go poprzedzające). Pomoc publiczna, która wyczerpuje ww. wymagania uznawana jest jako pomoc dozwolona i nie spełniająca wszystkich kryteriów pomocy zabronionej z art. 87 ust. 1 TWE. Nie bada się jej przeznaczenia, a zarazem nie dotyczą jej ograniczenia w udzielaniu pomocy publicznej wynikające z przepisów Traktatu zakreślających dozwolone rodzaje pomocy.
Pomoc publiczna de minimis kumuluje się z inną pomocą de minimis (wyłączeniem de minimis dla rolnictwa i rybołówstwa). Dlatego skorzystania z pomocy de minimis ogranicza przedsiębiorcy w określonym stopniu z możliwości korzystania z nowej pomocy tego rodzaju w przyszłości.
Okoliczność ta stanowi uzasadnienie dla nałożonego w art. 3 rozporządzenia 1998/2006 obowiązku państwa do informowania przedsiębiorcy, że udzielone pomoc jest pomocą de minimis.
Wyrazem implementowania obowiązków z rozporządzenia 1998/2006 w prawodawstwie polskim są niektóre przepisy znowelizowanej z końcem 2006 r. ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz.U. Nr 123, poz. 1291; z późn. zm. – dalej określanej jako: „u.p.p.”).
Zasady szacowania wartości pomocy na potrzeby ustalania dopuszczalnej pomocy de minimis określa art. 5 ust. 1 i art. 63 u.p.p. Z pomocą de minimis nie kumuluje się pomoc udzielana w ramach zatwierdzonego przez Komisję (WE) programu pomocowego, zatwierdzona przez Komisję (WE) pomoc indywidualna i pomoc na restrukturyzację oraz pomoc udzielana w ramach wyłączeń grupowych. Nowa pomoc de minimis sumuje się z dotychczasową pomocą de minimis, której charakter (de minimis) stwierdzono w zaświadczeniach wydawanych każdorazowo przez organy udzielające pomocy z art. 5 ust. 3 u.p.p. (Wzór zaświadczenia określa: nowe rozporządzenie Rady Ministrów z 2007 r.). Szczególne zasady szacowania dozwolonej pomocy de minimis przez trzy lata od akcesji (gdyż dotychczasowe prawo nie przewidywało takich zaświadczeń) – określa art. 63 u.p.p. Przez trzy lata od dnia wejścia w życie ustawy z 30 kwietnia 2004 r. (tj. do 30 maja 2007 r.) próg dozwolonej pomocy de minimis ustalany jest drogą sumowania pomocy potwierdzonej zaświadczeniami z taką pomocą udzieloną przed dniem 1 maja 2004 r., która dla udzielenia nie wymagała opinii (akceptacji) ze strony Prezesa UOKiK w rozumieniu ustawy z 27 lipca 2002 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej (Dz.U. Nr 141, poz. 1177; z późn. zm.) i ustawy ją poprzedzającej.
Innymi słowy: z pomocą de minimis nie sumuje się udzielana przed akcesją pomoc wynikająca z programów pomocowych zatwierdzonych przez Prezesa UOKiK oraz pomoc, której wartość wraz z pomocą uzyskaną za poprzednie lata nie przekraczała 100.000 EURO, a jednocześnie nie dotyczyła sektorów, dla których udzielanie pomocy przepisy ww. ustaw uzależniały od opinii Prezesa UOKiK.
Przepis art. 7 ust. 3 u.p.p. przewiduje, że dopuszczone prawem wspólnotowym programy pomocowe przewidywać mogą również udzielanie pomocy de minimis oraz pomocy de minimis w rolnictwie i rybołówstwie. Mimo to należy zastrzec, że pomoc z programu pomocowego de minimis (w odróżnieniu od typowej pomocy z notyfikowanego programu pomocowego) sumować się będzie z inną pomocą de minimis, przez co jej uzyskanie obciąży przedsiębiorcy próg dopuszczalnej pomocy tego rodzaju na kolejne 3 lata.
Poza zwolnieniem z obowiązku notyfikacji z art. 88 TWE pomoc udzielana w charakterze pomocy de minimis podlega kompetencjom kontrolnym i monitorowaniu ze strony Komisji (WE), a równocześnie rozporządzenie 1998/2006 przewiduje w tej mierze dodatkowe obowiązki państwa w zakresie informowania Komisji o tego rodzaju przypadkach pomocy.
Szczególną sytuacją w prawie polskim jest zawarcie w ustawodawstwie konstrukcji stanowiących wyraz połączenia pomocy de minimis oraz tzw. automatycznej pomocy podatkowej (wynikającej bezpośrednio z przepisu prawa podatkowego). Przykładem są dotyczące przedsiębiorców ulgi podatkowe w postaci preferencyjnych stawek w zakresie podatków i opłat lokalnych. Według art. 20 c.\ ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844) w przypadkach zastosowania przez radę gminy preferencyjnych dla przedsiębiorców stawek w podatku od nieruchomości, podatku od środków transportowych oraz opłat lokalnych - jeśli uchwała rady gminy przewiduje udzielania pomocy publicznej, pomoc taka jest udzielana jako pomoc de minimis. Oznacza to, że preferencyjne stawki nie znajdą zastosowania wobec przedsiębiorcy, dla którego ich zastosowanie spowodowałoby przekroczenie jego progu de minimis.
W zakończeniu należy zaznaczyć, że w przypadku pomocy udzielanej na wniosek (innej niż pomoc automatyczna) dokonanie wyboru: czy wnioskowana pomoc będzie obciążać przedsiębiorcy próg de minimis, czy zostanie udzielona w innym trybie (a nawet w trybie wymagającym jej notyfikacji) zależy od decyzji przedsiębiorcy. Wnioskując o pomoc de minimis przedsiębiorca na podstawie art. 37 ust. 1 i 2 u.p.p. musi przedłożyć zaświadczenia o pomocy de minimis za poprzednie 3 lata podatkowe (rozrachunkowe). Mając jednak niewielką „zdolność absorbowania pomocy de minimis” (ze względu na dotychczas uzyskaną pomoc de minimis) przedsiębiorca może zatem być bardziej zainteresowany uzyskaniem (nie obciążającej jego „indywidualnego” progu de minimis) pomocy z art. 5 ust. 1 u.p.p. Uzyskawszy pomoc wnioskowaną (przyznaną mu w innym trybie niż de minimis) przedsiębiorca ten w przyszłości po wygaśnięciu obciążających go tytułów pomocy de minimis, w korzystnym dla siebie okresie, może wystąpić o nową pomoc de minimis. Poza przyszłymi ułatwieniami w uzyskaniu pomocy de minimis, jej dopuszczalna wartość będzie mogła być wyższa, niźli maksymalna wartość pomoc de minimis, o którą przedsiębiorca nie występował wcześniej z tego powodu, że w danym okresie jego próg pomocy dopuszczalnej był znacznie obciążony.
Wysłany: Pon Wrz 17, 2007 2:34 pm Temat postu: Re: Pomoc de minimis od 1.01.2007 r.
Anonymous napisał:
Zgodnie z art. 87 ust. 1 Traktatu założycielskiego Wspólnoty Europejskiej (Dz. Urz. Unii Europejskiej – seria C nr 325 z dnia 24.12.2002 r. – dalej: „TWE”) – dozwoloną do udzielania jest tylko taka pomoc publiczna, którą dopuszczają przepisy Traktatu.
Drugą z nadrzędnych zasad jest zasada notyfikowania pomocy i jej akceptacji ze strony Komisji (WE) z art. 88 ust. 3 TWE.
Praktyka Komisji (WE) i orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości doprowadziły do wyłomu od dwóch ww. zasad w przypadku „pomocy bagatelnej kwotowo” – inaczej: pomocy de minimis.
Na podstawie art. 89 TWE wydane zostało rozporządzenie Rady (WE) NR 994/98 z dnia 7 maja 1998 r. dotyczące stosowania art. 92 i 93 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską do niektórych kategorii horyzontalnej pomocy państwa (Dz.Urz. Unii Europejskiej seria L, nr 142 z dnia 14.05.1998 r.; z późn. zm.). [Aktualnie przepisy „art. 92 i 93” TWE noszą oznaczenie: „art. 87 i art. 88 TWE”].
Poprzez przepis art. 2 ww rozporządzenia Komisja (WE) została upoważniona do stanowienia przepisów zwalniających od obowiązku notyfikacji pomocy w przypadkach pomocy niskiej kwotowo.
Ich wyrazem jest:
(1) rozporządzenie Komisji (WE) NR 1998/2006 w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu w odniesieniu do pomocy w ramach zasady de minimis (Dz. Urz. Unii Europejskiej seria L, nr 379, z 28.12.2006 r.) – określane dalej jako: „rozporządzenie 1998/2006”;
(2) rozporządzenie Komisji (WE) NR 1860/2004 z dnia 6 października 2004 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy w ramach zasady de minimis dla sektora rolnego i sektora rybackiego (Dz. Urz. Unii Europejskiej seria L, nr 325 z 28.10.2004 r.).
* Zasady dopuszczalności pomocy de minimis dla sektora rolnego i sektora rybołówstwa
Rozporządzenie NR 1860/2004 traktuje o pomocy publicznej dla rolnictwa i rybołówstwa. Na mocy Traktatu Akcesyjnego do końca trzeciego roku po dniu przystąpienia do UE istniejące w Polsce (przed akcesją) wsparcie dla rolnictwa nie było traktowane jako pomoc z art. 87 ust. 1 TWE. Powyższe nie dotyczy „pomocy nowej” udzielanej w Polsce po dniu 1 maja 2004 r.
Powołane rozporządzenie NR 1860/2004 stosuje się co do zasady do wszystkich przedsiębiorców z sektora rolnego i sektora rybołówstwa (i akwakultury).
Nie dotyczy:
- pomocy, której wysokość ustalana byłaby na podstawie ceny lub ilości produktów wprowadzanych na rynek;
- pomocy eksportowej;
- pomocy uwarunkowanej użyciem towarów krajowych kosztem przywożonych.
Należy równocześnie zaznaczyć, iż od dnia 1.01.2007 r. działalność rolnicza nie będąca produkcją pierwotną produktów rolnych z załącznika nr I do Traktatu WE (np. przetwórstwo) nie jest obejmowana rozporządzeniem NR 1860/2004, ale ogólnymi mechanizmami pomocy de minimis z rozporządzenia NR 1998/2006.
Pomoc dla rolnictwa i rybołówstwa z rozporządzenia NR 1860/2004 zwolniona jest z wymogu zgłoszenia Komisji (WE) jeśli jej kwota w przypadku konkretnego przedsiębiorcy wraz z inną tego rodzaju pomocą de minimis przyznaną 3 lata wstecz od dnia nowej pomocy – nie przekracza kwoty 3.000 EURO.
Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 7 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej i niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 245, poz. 1775) podmiot ubiegający się o pomoc de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie jest zobowiązany do przedstawienia organowi udzielającemu pomocy oświadczenia, że w okresie od dnia 1 stycznia 2005 r. do dnia 11 stycznia 2007 r. nie otrzymał pomocy de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie, albo że ją otrzymał (wraz z podaniem organu, który ją udzielił, dnia udzielania, podstawy prawnej, wysokości, formy i jej przeznaczenia).
Co wymaga podkreślenia, rozporządzenie 1860/2004 nakłada na państwa członkowskie „progi pomocy de minimis”. W przypadku Polski, łączna pomoc de minimis dla rolnictwa w jakimkolwiek okresie 3 letnim nie może przekroczyć pułapu 44.895.000 EURO, a dla rybołówstwa: 1.652.100 EURO. (Zgodnie z art. 31 a.\ ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej – Dz.U. Nr 123, poz. 1291 /dalej: „u.p.p.”/ - minister właściwy do spra
w rolnictwa ogłasza, co najmniej raz na kwartał, informację o wykorzystaniu limitu skumulowanego pomocy de minimis w rolnictwie i rybołówstwie). W ustawie z dnia 7 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 245, 1775) - w art. 8 określono szczególne zasady szacowania pomocy de minimis dla przedsiębiorcy z branży rolnej lub rybołówczej, którzy przy składaniu wniosku o nową pomoc de minimis (z art. 37 ust. 1 i 2 u.p.p.) zobowiązani zostali informować organ o tego rodzaju pomocy otrzymanej od dnia 1 stycznia 2005 r. (Przepis art. 9 ww. noweli z 7.12.2006 r. zobowiązał również organy administracji do opracowania i złożenia specjalnych sprawozdań o pomocy de minimis udzielonej dla rolnictwa i rybołówstwa – od dnia 1 stycznia 2005 r.).
**Ogólne zasady udzielania pomocy de minimis
Rozporządzenie 1998/2006 jest regulacją ogólną stosowaną do pomocy przyznanej podmiotom we wszystkich sektorach z wyłączeniem:
- sektora rybołówstwa,
- sektora rolnego w zakresie produkcji podstawowych produktów rolnych z załącznika nr I do TWE,
- pomocy eksportowej oraz pomocy uzależniającej jej uzyskanie od pierwszeństwa korzystania z towarów krajowych,
- przedsiębiorców z sektora węglowego.
Pomocy de minimis nie można również przyznawać przedsiębiorcy „znajdującemu się w trudnościach (gospodarczych)” – w rozumieniu przepisów o pomocy na restrukturyzację i ratowanie przedsiębiorców w trudnościach (w rozumieniu przepisów UE w sprawie pomocy na ratowanie i na restukturyzację).
Co wymaga podkreślenia, od dnia 1 stycznia 2007 r. pomoc de minimis może być udzielana przedsiębiorcom z sektora transportu, z zastrzeżeniem, że środki przyznane przedsiębiorcy zajmującemu się przewozem towarowym nie mogą służyć na zakup drogowych środków transportu.
Ogólne rozporządzenie 1998/2006 w art. 2 zakłada, że obowiązek notyfikacji z art. 88 ust. 3 TWE nie dotyczy takiej pomocy, której wartość wraz z inną pomocą de minimis uzyskaną przez przedsiębiorcę trzy lata obrotowe (rozrachunkowe) przed dniem uzyskania pomocy nowej – nie przekroczy równowartości 200.000 EURO, a dla przedsiębiorców z branży transportu – 100.000 EURO. (Bierze się więc pod uwagę bieżący rok obrotowy przedsiębiorcy oraz dwa lata go poprzedzające). Pomoc publiczna, która wyczerpuje ww. wymagania uznawana jest jako pomoc dozwolona i nie spełniająca wszystkich kryteriów pomocy zabronionej z art. 87 ust. 1 TWE. Nie bada się jej przeznaczenia, a zarazem nie dotyczą jej ograniczenia w udzielaniu pomocy publicznej wynikające z przepisów Traktatu zakreślających dozwolone rodzaje pomocy.
Pomoc publiczna de minimis kumuluje się z inną pomocą de minimis (wyłączeniem de minimis dla rolnictwa i rybołówstwa). Dlatego skorzystania z pomocy de minimis ogranicza przedsiębiorcy w określonym stopniu z możliwości korzystania z nowej pomocy tego rodzaju w przyszłości.
Okoliczność ta stanowi uzasadnienie dla nałożonego w art. 3 rozporządzenia 1998/2006 obowiązku państwa do informowania przedsiębiorcy, że udzielone pomoc jest pomocą de minimis.
Wyrazem implementowania obowiązków z rozporządzenia 1998/2006 w prawodawstwie polskim są niektóre przepisy znowelizowanej z końcem 2006 r. ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz.U. Nr 123, poz. 1291; z późn. zm. – dalej określanej jako: „u.p.p.”).
Zasady szacowania wartości pomocy na potrzeby ustalania dopuszczalnej pomocy de minimis określa art. 5 ust. 1 i art. 63 u.p.p. Z pomocą de minimis nie kumuluje się pomoc udzielana w ramach zatwierdzonego przez Komisję (WE) programu pomocowego, zatwierdzona przez Komisję (WE) pomoc indywidualna i pomoc na restrukturyzację oraz pomoc udzielana w ramach wyłączeń grupowych. Nowa pomoc de minimis sumuje się z dotychczasową pomocą de minimis, której charakter (de minimis) stwierdzono w zaświadczeniach wydawanych każdorazowo przez organy udzielające pomocy z art. 5 ust. 3 u.p.p. (Wzór zaświadczenia określa: nowe rozporządzenie Rady Ministrów z 2007 r.). Szczególne zasady szacowania dozwolonej pomocy de minimis przez trzy lata od akcesji (gdyż dotychczasowe prawo nie przewidywało takich zaświadczeń) – określa art. 63 u.p.p. Przez trzy lata od dnia wejścia w życie ustawy z 30 kwietnia 2004 r. (tj. do 30 maja 2007 r.) próg dozwolonej pomocy de minimis ustalany jest drogą sumowania pomocy potwierdzonej zaświadczeniami z taką pomocą udzieloną przed dniem 1 maja 2004 r., która dla udzielenia nie wymagała opinii (akceptacji) ze strony Prezesa UOKiK w rozumieniu ustawy z 27 lipca 2002 r. o warunkach dopuszczalności i nadzorowaniu pomocy publicznej (Dz.U. Nr 141, poz. 1177; z późn. zm.) i ustawy ją poprzedzającej.
Innymi słowy: z pomocą de minimis nie sumuje się udzielana przed akcesją pomoc wynikająca z programów pomocowych zatwierdzonych przez Prezesa UOKiK oraz pomoc, której wartość wraz z pomocą uzyskaną za poprzednie lata nie przekraczała 100.000 EURO, a jednocześnie nie dotyczyła sektorów, dla których udzielanie pomocy przepisy ww. ustaw uzależniały od opinii Prezesa UOKiK.
Przepis art. 7 ust. 3 u.p.p. przewiduje, że dopuszczone prawem wspólnotowym programy pomocowe przewidywać mogą również udzielanie pomocy de minimis oraz pomocy de minimis w rolnictwie i rybołówstwie. Mimo to należy zastrzec, że pomoc z programu pomocowego de minimis (w odróżnieniu od typowej pomocy z notyfikowanego programu pomocowego) sumować się będzie z inną pomocą de minimis, przez co jej uzyskanie obciąży przedsiębiorcy próg dopuszczalnej pomocy tego rodzaju na kolejne 3 lata.
Poza zwolnieniem z obowiązku notyfikacji z art. 88 TWE pomoc udzielana w charakterze pomocy de minimis podlega kompetencjom kontrolnym i monitorowaniu ze strony Komisji (WE), a równocześnie rozporządzenie 1998/2006 przewiduje w tej mierze dodatkowe obowiązki państwa w zakresie informowania Komisji o tego rodzaju przypadkach pomocy.
Szczególną sytuacją w prawie polskim jest zawarcie w ustawodawstwie konstrukcji stanowiących wyraz połączenia pomocy de minimis oraz tzw. automatycznej pomocy podatkowej (wynikającej bezpośrednio z przepisu prawa podatkowego). Przykładem są dotyczące przedsiębiorców ulgi podatkowe w postaci preferencyjnych stawek w zakresie podatków i opłat lokalnych. Według art. 20 c.\ ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz.U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844) w przypadkach zastosowania przez radę gminy preferencyjnych dla przedsiębiorców stawek w podatku od nieruchomości, podatku od środków transportowych oraz opłat lokalnych - jeśli uchwała rady gminy przewiduje udzielania pomocy publicznej, pomoc taka jest udzielana jako pomoc de minimis. Oznacza to, że preferencyjne stawki nie znajdą zastosowania wobec przedsiębiorcy, dla którego ich zastosowanie spowodowałoby przekroczenie jego progu de minimis.
W zakończeniu należy zaznaczyć, że w przypadku pomocy udzielanej na wniosek (innej niż pomoc automatyczna) dokonanie wyboru: czy wnioskowana pomoc będzie obciążać przedsiębiorcy próg de minimis, czy zostanie udzielona w innym trybie (a nawet w trybie wymagającym jej notyfikacji) zależy od decyzji przedsiębiorcy. Wnioskując o pomoc de minimis przedsiębiorca na podstawie art. 37 ust. 1 i 2 u.p.p. musi przedłożyć zaświadczenia o pomocy de minimis za poprzednie 3 lata podatkowe (rozrachunkowe). Mając jednak niewielką „zdolność absorbowania pomocy de minimis” (ze względu na dotychczas uzyskaną pomoc de minimis) przedsiębiorca może zatem być bardziej zainteresowany uzyskaniem (nie obciążającej jego „indywidualnego” progu de minimis) pomocy z art. 5 ust. 1 u.p.p. Uzyskawszy pomoc wnioskowaną (przyznaną mu w innym trybie niż de minimis) przedsiębiorca ten w przyszłości po wygaśnięciu obciążających go tytułów pomocy de minimis, w korzystnym dla siebie okresie, może wystąpić o nową pomoc de minimis. Poza przyszłymi ułatwieniami w uzyskaniu pomocy de minimis, jej dopuszczalna wartość będzie mogła być wyższa, niźli maksymalna wartość pomoc de minimis, o którą przedsiębiorca nie występował wcześniej z tego powodu, że w danym okresie jego próg pomocy dopuszczalnej był znacznie obciążony.
...Tekst utracił częściowo aktualność w związku z nowymi zasadami i warunkami - co dotyczy odrębnych regulacji dla producentów rolnych i dla sektora rybołówstwa:
- rozporządzenie Komisji (WE) NR 875/2007 z dnia 24 lipca 2007 r. w sprawie stosowania art. 87 i art. 88 Traktatu (WE) w odniesieniu do pomocy w ramach zasady de minimis dla sektora rybołówstwa i zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1860/2004 (Dz. Urz. UE seria L, Nr 193, str 6 z 25.7.2007 r. ) – zawierające zasady dopuszczalności pomocy de minimis dla przedsiębiorców z sektora rybołówstwa;
- rozporządzenie Komisji (WE) NR 1535/2007 z dnia 20 grudnia 2007 r. w sprawie stosowania art. 87 i art. 88 Traktatu (WE) w odniesieniu do pomocy de minimis w sektorze produkcji rolnej (Dz. Urz. UE seria L, Nr 337, str 35 z 21.12.2007 r.) – zawierające zasady udzielania pomocy de minimis dla przedsiębiorcy (rolnika) zajmującego się pierwotną produkcją produktów rolnych określonych w załączniku nr 1 do Traktatu WE.
W polskich tłumaczeniach ww. tekstów wkradły się liczne błędy:
- rok obrotowy (obrachunkowy) przedsiębiorcy - to nie to samo, co "rok finanasowy/budżetowy organu udzielającego pomoc;
- nie można co do 3 letnih limitów pomocy - udzielanej przez państwo członkowskie - operować pojęciem "rok obrotowy". Jeśli już to państwo ma "rok finansowy/budżetowy" - i nie przyjmuje tutaj dowolnie ustalanych przez każdego przedsiębiorcę "lat obrotowych".
Możesz pisać nowe tematy Możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Profil
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
Webmaster