Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 19 lipca 2006 r. (Sygn. akt 1 SA/Gl 927/06)
Data Friday, 18 August - 12:39:18
Temat: Orzecznictwo

Sygn. akt 1 SA/Gl 927/06

WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ


Dnia 19 lipca 2006 r.



Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym:




Przewodniczący Sędzia WSAKrzysztof Winiarski
Sędzia NSAMałgorzata Wolf-Mendecka
Asesor WSAAnna Tyszkiewicz-Ziętek (spr.)
Protokolantref. staż. Iwona Dybkowska


po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lipca 2006 roku
sprawy ze skargi Regionalnej Izby Obrachunkowej w Katowicach
na uchwałę Rady Miasta Gliwice
z dnia 23 grudnia 2005 r. nrXXXVIII/977/2005
w przedmiocie sprawy budżetowej jednostek samorządu terytorialnego

stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości
Uzasadnienie


W dniu 23 grudnia 2005 r. Rada Miejska w Gliwicach wydała na podstawie art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o sporcie kwalifikowanym uchwałę nr XXXVI 11/977/2005 w sprawie udzielania wsparcia finansowego w sporcie kwalifikowanym. Uchwałą tą przyjęto „Program udzielania wsparcia finansowego w sporcie kwalifikowanym". W § 1 tego programu stwierdzono, że ze wsparcia finansowego mogą korzystać wyłącznie kluby sportowe z siedzibą w Gliwicach, W § 2 wymieniono dziedziny sportu objęte programem (piłka nożna mężczyzn, piłka ręczna kobiet, piłka siatkowa mężczyzn, piłka koszykowa mężczyzn, piłka halowa mężczyzn) oraz wskazano, że wysokość wsparcia uzależniona jest od dyscypliny sportu i poziomu rozgrywek po rundzie jesiennej. Określono także maksymalną wysokość dofinansowania dla poszczególnych dziedzin sportu. W § 3 programu ustalono, że wsparcie udzielane będzie w formie dotacji i zawarto zastrzeżenie, że w razie braku wystarczających środków w budżecie miasta, wysokość wsparcia może ulec zmianie.
Opisaną uchwałę doręczono (w trybie art. 90 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym) Regionalnej Izbie Obrachunkowej w Katowicach w dniu 29 grudnia 2005 r.
Pismem z dnia 19 kwietnia 2006 r. Regionalna Izba Obrachunkowa w Katowicach, działając na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym oraz art. 3 § 2 pkt 6 i art. 50 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi zaskarżyła uchwałę Rady Miejskiej w Gliwicach z dnia 23 grudnia 2005 r. nr XXXVIII/977/2005 do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.

Organ nadzoru zarzucił, że zaskarżona uchwała została wydana z istotnym naruszeniem art. 2 ust. 2 w zw. z art. 35 ust. 1 i art. 37 ust. 1 pkt 2 ustawy o sporcie kwalifikowanym poprzez określenie udzielania wsparcia finansowego w sporcie kwalifikowanym w sposób wykraczający poza formy określone wskazanym aktem prawnym i wniósł o uchylenie zaskarżonej uchwały.
W uzasadnieniu skargi organ nadzoru wskazał przede wszystkim, że z treści § 2 „Programu udzielania wsparcia finansowego w sporcie kwalifikowanym" wynika, że wsparcie to przysługiwałoby klubowi sportowemu bez szczegółowego określenia celów, na które byłyby wykorzystane środki finansowe otrzymane z budżetu Miasta Gliwice. Przyznanie dotacji dla klubów sportowych z siedzibą w Gliwicach uzależnione jest bowiem wyłącznie od dyscypliny sportu i poziomu rozgrywek, a kwestionowana uchwała nie precyzuje w żaden sposób celów, na które mogą zostać wydatkowane środki pochodzące z budżetu jednostki samorządu terytorialnego. Nie sposób zatem uznać, że ze wskazanych środków budżetowych finansowane byłyby tylko zadania własne gminy w zakresie kultury fizycznej (w rozumieniu art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym).

Regionalna Izba Obrachunkowa odniosła się także do zapisu § 3 „Programu udzielania wsparcia finansowego w sporcie kwalifikowanym", w którym ustalono, że wsparcie finansowe dla klubów sportowych będzie udzielane w formie dotacji. Organ nadzoru podniósł, że pod pojęciem dotacji udzielanej przez jednostki samorządu gminy należy rozumieć wydatki budżetowe podlegające szczególnym zasadom rozliczania (analogicznie jak dotacje z budżetu państwa udzielane w oparciu o art. 106 ust. 2 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 249, poz. 2104). Wskazał także na treść art. 176 ustawy o finansach publicznych, który dopuszcza możliwość udzielania dotacji z budżetu jednostek samorządu terytorialnego (wyłącznie na cele publiczne związane z realizacją zadań jednostek samorządu terytorialnego) podmiotom spoza sektora finansów publicznych, które nie działają w celu osiągnięcia zysku.

W dalszej części uzasadnienia skargi organ nadzoru zauważył, że zgodnie z art. 167 ust. 2 ustawy o finansach publicznych, wydatki z budżetu jednostek samorządu terytorialnego mogą być przeznaczane na realizację zadań określonych w przepisach odrębnych i wyraził pogląd, że w prawie publicznym (które obejmuje m.in. zagadnienie finansów jednostek samorządu terytorialnego) obowiązuje zasada, że dozwolone jest tylko takie działanie, które oparte jest na wyraźnej podstawie prawnej.
Odnosząc powyższe spostrzeżenia do treści art. 2 ust. 2 ustawy o sporcie kwalifikowanym Regionalna Izba Obrachunkowa w Katowicach podniosła, że wspomniany przepis nie przewiduje udzielania dotacji jako prawnej formy wspierania sportu kwalifikowanego ze środków jednostki samorządu terytorialnego, a jedyne dopuszczalne formy tego wsparcia wskazane są, w art. 35 i art. 37 ustawy o sporcie kwalifikowanym.

Powołany art. 35 ustawy o sporcie kwalifikowanym stanowi, że ze środków finansowych jednostek samorządu terytorialnego mogą, być przyznawane stypendia sportowe dla zawodników osiągających wysokie wyniki sportowe w międzynarodowym współzawodnictwie sportowym lub w krajowym współzawodnictwie sportowym. Warunki i tryb przyznawania, wstrzymywania i pozbawiania stypendiów sportowych określa w uchwale organ stanowiący jednostki samorządu terytorialnego. Zapis art. 37 ust. 1 pkt 2 powołanej ustawy stanowi natomiast upoważnienie do przyznawania ze środków finansowych jednostek samorządu terytorialnego wyróżnień i nagród zawodnikom, którzy osiągnęli wysokie wyniki sportowe w międzynarodowym lub krajowym współzawodnictwie sportowym. Określenie warunków i trybu przyznawania tych wyróżnień i nagród, rodzaje wyróżnień i nagród oraz wysokość nagród pieniężnych powinna być określona w uchwale organu stanowiącego jednostki samorządy terytorialnego. Pominięcie w powołanych przepisach zapisu, że wspomniane formy wsparcia powinny być udzielana jako „dotacje" lub „dotacje celowe", wskazuje, że stypendia, nagrody i wyróżnienia powinny być wypłacane bezpośrednio z budżetu gminy.
W dalszej części uzasadnienia swojego stanowiska Regionalna Izba Obrachunkowa wskazała, że art. 2 ust. 2 ustawy o sporcie kwalifikowanym jest ogólną normą (zawartą w rozdziale 1 ustawy - Przepisy ogólne) i nie może być interpretowany (w oderwaniu od pozostałych przepisów tej ustawy) jako odrębna podstawa prawna ponoszenia wydatków przez jednostki samorządu terytorialnego. Pełny sposób finansowania sportu kwalifikowanego jest określony w art. 35 i art. 37 powołanej ustawy, przy czym ustawa ta nie przewiduje finansowego wsparcia sportu kwalifikowanego z budżetu jednostki samorządu terytorialnego w formie dotacji. Kwestionowana uchwała Rady Miejskiej w Gliwicach wydana zatem została z naruszeniem art. 2 ust. 2, art. 35 ust. 1 i art. 37 ust. 1 pkt 2 ustawy o sporcie kwalifikowanym.

Organ nadzoru zauważył także, że realizacja zadań z zakresu kultury fizycznej ukierunkowana na sport profesjonalny nie należy do zadań własnych gminy, które określone zostały w art. 6 ustawy o samorządzie gminnym, w którym wskazano, że do zadań gminy należą zadania publiczne o znaczeniu lokalnym niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów, a więc takie zadania, których expressis verbis nie przekazano do właściwości innego organu.
Definicja zawarta w art. 3 pkt 3 ustawy o sporcie kwalifikowanym wyjaśnia, że jest on formą aktywności człowieka związaną z uczestnictwem we współzawodnictwie sportowym organizowanym lub prowadzonym w określonej dyscyplinie sportu przez polski związek sportowy lub podmioty działające z jego upoważnienia. Powołany przepis wyłącza, w opinii organu nadzoru, upoważnienie organów gminy do ogłaszania otwartych konkursów ofert na realizację zadań publicznych z zakresu sportu kwalifikowanego.

W dalszej części uzasadnienia skargi organ nadzoru przedstawił szczegółową argumentację potwierdzającą, że organ jednostki samorządu terytorialnego nie może wspierać sportu kwalifikowanego w formie dotacji. W tym kontekście wskazano w szczególności, że art. 176 ustawy o finansach publicznych przewiduje możliwość otrzymywania przez podmioty nie zaliczane do sektora finansów publicznych i nie działające w celu osiągnięcia zysku (w tym m.in. stowarzyszenia) dotacji z gminnych środków finansowych, przy czym zlecenie zadania i udzielenie dotacji następuje zgodnie z przepisami ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie (Dz.U. Nr 96, poz. 873 ze zm.). Dotacje udzielane w oparciu o powołany przepis mogą być udzielane wyłącznie na cele publiczne, związane z realizacją zadań określonej jednostki samorządu terytorialnego.
Zadaniami własnymi gminy są, jak wynika z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym - zadania z zakresu kultury fizycznej, co dodatkowo potwierdza treść art. 5 ust. 4 ustawy z 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz.U. z 2001 r., Nr 81, poz. 889 ze zm.). Wspomniana ustawa o kulturze fizycznej określa podstawowe cele kultury fizycznej, które mogą, być realizowane poprzez wychowanie fizyczne, sport, rekreację mchową i rehabilitację ruchową.

W końcowym fragmencie skargi organ nadzoru wskazał inne, niż określone w art. 35 ust. 1 i art. 37 ust. 1 ustawy o sporcie kwalifikowanym dopuszczalne formy finansowego wsparcia klubów sportowych, działających w formie stowarzyszeń, uczestniczących we współzawodnictwie sportowym, stwierdzając, że współzawodnictwo sportowe dzieci i młodzieży stanowi, w rozumieniu ustawy o kulturze fizycznej, realizację zadań własnych gminy w zakresie kultury fizycznej i jako takie może być finansowane w formie dotacji (udzielanej w oparciu o art. 176 ustawy o finansach publicznych).
Do skargi dołączono odpis uchwały Rady Miejskiej w Gliwicach nr XXXVIII/977/2005 z dnia 23 grudnia 2005 r., wyciąg z protokołu Sesji Rady Miejskiej w Gliwicach z dnia 23 grudnia 2005 r. oraz uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Katowicach z dnia 21 marca 2006 r. dotyczącą zaskarżenia uchwały Rady Miejskiej w Gliwicach z dnia 23 grudnia 2005 r. nr XXXVIII/977/2005.
W odpowiedzi na skargę Rada Miejska w Gliwicach, reprezentowana przez radcę prawnego stwierdziła, że wykładnia systemowa i celowościowa ustawy o sporcie kwalifikowanym wskazuje, że art. 2 ust. 2 tej ustawy stanowi samodzielną podstawę udzielania klubom sportowym dotacji ze środków finansowych jednostek samorządu terytorialnego. Konstatacja ta wynika przede wszystkim z umiejscowienia analizowanego przepisu w rozdziale l ustawy (przepisy ogólne), co wskazuje, że intencją ustawodawcy było umożliwienie jednostkom samorządu terytorialnego wspierania sportu kwalifikowanego we wszystkich dopuszczonych prawem formach (w tym także poprzez udzielanie dotacji). Nie można zatem przyjąć, wbrew twierdzeniom organu nadzoru, że jedynymi dopuszczalnymi formami wsparcia finansowego sportu kwalifikowanego przez gminę są stypendia sportowe (art. 35 ustawy o sporcie kwalifikowanym) oraz wyróżnienia i nagrody (art. 37 ustawy o sporcie kwalifikowanym), gdyż są to jedynie przykładowo wskazane i szczegółowo uregulowane przez ustawodawcę niektóre z dopuszczalnych form wspierania sportu kwalifikowanego.
Wobec powyższego za bezpodstawne uznać należy, w opinii pełnomocnika Rady Miejskiej w Gliwicach, twierdzenie, że kwestionowaną uchwałę wydano z naruszeniem art. 167 ust. 2 ustawy o finansach publicznych, gdyż przepis ten zawiera otwarty katalog zadań, które mogą być realizowane w ramach wydatków ponoszonych przez jednostki samorządu terytorialnego.
W dalszej części uzasadnienia odpowiedzi na skargę wskazano, że prezentowane stanowisko Rady Miejskiej w Gliwicach znajduje potwierdzenie w treści uzasadnienia projektu ustawy o sporcie kwalifikowanym, z którego jednoznacznie wynika, że intencją ustawodawcy (a zatem ratio legis art. 2 ust. 2 tej ustawy) było umożliwienie jak najszerszego finansowania rozwoju sportu kwalifikowanego. Zacytowano także fragment wspomnianego uzasadnienia projektu ustawy, szczególną uwagę zwracając na zapis, zgodnie z którym propozycje zawarte w projekcie ustawy uzasadniono „potrzebą otwarcia możliwości finansowania sportu kwalifikowanego w szczególności sportu na najwyższym poziomie przez podmioty gospodarcze, w tym także w formule inwestorskiej". końcowym fragmencie odpowiedzi na skargę pełnomocnik Rady Miejskiej w Gliwicach wskazał na potrzebę wprowadzenia nowych regulacji prawnych, umożliwiających zapewnienie rozwoju sportu kwalifikowanego poprzez finansowanie go ze środków pochodzących zarówno z budżetu państwa, jak również z innych źródeł (w tym od sponsorów, reklamodawców, a także od podmiotów inwestujących udziały i
akcje spółek prawa handlowego prowadzących działalność w sporcie kwalifikowanym).
Na rozprawie w dniu 12 lipca 2006 r. pełnomocnik Regionalnej Izby Obrachunkowej podtrzymał w całości zarzuty zawarte w skardze i podkreślił, że zaskarżona uchwała przewiduje przekazanie środków finansowych bez konkretyzacji celu na jaki mogą one zostać przeznaczone, co godzi w zasady dysponowania publicznymi środkami finansowymi. Wskazał także na treść art. 167 ustawy o finansach publicznych i podniósł, że zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego poglądem, przekazywanie środków na sport profesjonalny nie stanowi realizacji zadań własnych gminy (określonych w art. 6 i 7 ustawy o samorządzie gminnym) i nie jest zadaniem publicznym. Zarzucił także, iż treść kwestionowanej w niniejszym postępowaniu uchwały dopuszcza przekazywanie środków publicznych instytucjom komercyjnym.

Pełnomocnik Rady Miejskiej w Gliwicach wniósł o oddalenie skargi i podtrzymał argumentację zawarta, w odpowiedzi na skargę. Dodatkowo przedstawił fragmenty odpowiedzi Ministra Sportu na interpelację poselską nr 289, który stwierdził, że nie zachodzi konieczność nowelizacji art. 2 ust. 2 ustawy o sporcie kwalifikowanym, skoro przepis ten w aktualnym brzmieniu dopuszcza możliwość finansowania przez gminy opłat startowych i innych kosztów związanych uczestnictwem we współzawodnictwie sportowym.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje.

Zgodnie z art. 85 i 86 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591 ze zm.) nadzór nad działalnością gminną sprawowany jest na podstawie kryterium zgodności z prawem, a organami nadzoru są. Prezes Rady Ministrów i wojewoda, a w zakresie spraw finansowych - regionalna izba obrachunkowa. Organy nadzoru mogą, wkraczać w działalność gminną tylko w przypadkach określonych ustawami (art. 87 ustawy o samorządzie gminnym).
Zgodnie z art. 91 ustawy o samorządzie gminnym uchwała lub zarządzenie organu gminy sprzeczne z prawem są, nieważne. O nieważności uchwały lub zarządzenia w całości orzeka organ nadzoru w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia doręczenia uchwały lub zarządzenia, w trybie określonym w art. 90 powołanej ustawy. Zapis art. 93 ustawy o samorządzie gminnym stanowi natomiast, że po upływie wskazanego powyżej terminu organ nadzoru nie może we własnym zakresie stwierdzić nieważności uchwały lub zarządzenia gminy. W tym przypadku organ nadzoru może zaskarżyć uchwałę lub zarządzenie do sądu administracyjnego.
W niniejszej sprawie uchwała Rady Miejskiej w Gliwicach z dnia 23 grudnia 2005 r. została doręczona Regionalnej Izbie Obrachunkowej w dniu 29 grudnia 2006 r., a skarga inicjująca postępowanie sądowe w niniejszej sprawie wpłynęła do Rady Miejskiej w Gliwicach w dniu 24 kwietnia 2006 r., a zatem po upływie 30-dniowego terminu, o którym mowa w art. 91 ustawy o samorządzie gminnym. W sprawie znajduje zatem zastosowanie dyspozycja art. 93 powołanej ustawy.
Regulacja dotycząca terminów wnoszenia skarg do wojewódzkiego sądu administracyjnego zawarta została w art. 53 § 1 - § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), jednakże „szczególna kompetencja nadzorcza organu nadzoru, przyznająca mu prawo skargi do sądu administracyjnego, nie została ograniczona żadnym terminem jej realizacji" (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 stycznia 2005 r., sygn. akt OSK 1575/04, publ. OSS 2005/3/70).

Przechodząc do sądowej kontroli uchwały Rady Miejskiej w Gliwicach z dnia 23 grudnia 2005 r. nr XXXVIII/977/2005w w sprawie wsparcia finansowego w sporcie kwalifikowanym stwierdzić należy, że została ona wydana z naruszeniem prawa.Powołany w podstawie prawnej - jako jedyny - art. 2 ust. 2 ustawy o sporcie kwalifikowanym, zgodnie z którym jednostki samorządu terytorialnego mogą wspierać, w tym finansowo, rozwój sportu kwalifikowanego nie może być samodzielna, podstawą przyznania dotacji na rzecz klubów sportowych na zasadach określonych w poddanej badaniu Sądu uchwale. Przepis ten (zawarty w rozdziale l ustawy, obejmującym przepisy ogólne) ma charakter normy ogólnej i nie może być uznany za lex specialis, stanowiący odrębną podstawę prawną przyznania dotacji na rzecz klubów sportowych i wyłączający zasady przyznawania dotacji przez jednostki samorządu terytorialnego, wynikające z ustawy o finansach publicznych i ustawy o samorządzie gminnym.
Ustawa o sporcie kwalifikowanym określa zasady prowadzenia działalności w zakresie sportu kwalifikowanego, zasady uczestnictwa we współzawodnictwie sportowym, a także zadania organów administracji rządowej, jednostek samorządu terytorialnego oraz innych podmiotów w zakresie organizacji uprawiania sportu kwalifikowanego i współzawodnictwa sportowego (art. 1). Sport kwalifikowany w rozumieniu tej ustawy jest formą aktywności człowieka związana z uczestnictwem we współzawodnictwie sportowym organizowanym lub prowadzonym w określonej dyscyplinie sportu przez polski związek sportowy lub podmioty działające z jego upoważnienia (art. 3 pkt 3 powołanej ustawy). Polskim związkiem sportowym jest związek sportowy, o którym mowa w art. 8 ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej, o zasięgu ogólnokrajowym, utworzony po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw kultury fizycznej i sportu. Może on działać w formie stowarzyszenia lub związku stowarzyszeń, a jego członkami mogą, być kluby sportowe oraz związki sportowe działające w dyscyplinie sportu, w której funkcjonuje dany polski związek sportowy, a także, o ile statut to przewiduje, inne osoby prawne i fizyczne (art. 7 ustawy o sporcie kwalifikowanym). Kluby sportowe natomiast - stanowiące podstawową, jednostką organizacyjną realizującą cele i zadania w zakresie kultury fizycznej mogą, działać jako osoba prawna utworzona na podstawie odrębnych przepisów albo jako osoba fizyczna będąca przedsiębiorcą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 173, poz. 1807 ze zm.) lub też w formie stowarzyszeń, których statut przewiduje prowadzenie działalności gospodarczej lub też wyłącza taką możliwość (art. 6-art. 7a ustawy z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej.

W kontekście przytoczonych powyżej przepisów stwierdzić należy, że określone w zaskarżonej uchwale zasady wsparcia finansowego związanego z rozwojem sportu kwalifikowanego dopuszczają możliwość dotowania zarówno komercyjnych klubów sportowych, jak i klubów działających w formie stowarzyszeń nie-prowadzących działalności gospodarczej. Brak precyzji w określeniu statusu klubów, którym przyznana zostanie dotacja (otrzymanie dotacji przez klub sportowy z siedzibą w Gliwicach zaskarżona uchwała uzależnia wyłącznie od poziomu rozgrywek, do których zakwalifikuje się klub w rundzie jesiennej) uniemożliwia stwierdzenie, że analizowana uchwała respektuje zapis art. 176 ustawy o finansach publicznych, który przewiduje możliwość otrzymywania dotacji z budżetu jednostki samorządu terytorialnego przez podmioty niezaliczane do sektora finansów publicznych i niedziałające w celu osiągnięcia zysku (w tym m.in. stowarzyszenia) na cele publiczne związane z realizacja, zadań jednostki samorządu terytorialnego.
Zgodnie z art. 190 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 249, poz. 2104 ze zm.) przepisy art. 145 i art. 146 tej ustawy stosuje się odpowiednio do dotacji udzielonych z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, Art. 145 powołanej ustawy stanowi m.in., że dotacje wykorzystane niezgodnie z przeznaczeniem, podlegają zwrotowi wraz z odsetkami w wysokości określonej jak dla zaległości podatkowych, w terminie do dnia 28 lutego roku następującego po roku, w którym udzielono dotacji.

Zaskarżona uchwała nie określa w żaden sposób celu przyznania dotacji klubom sportowym (posługuje się jedynie ogólnym pojęciem: „wsparcie finansowe w sporcie kwalifikowanym"), co w sposób zasadniczy uniemożliwia weryfikację wykorzystania ich zgodnie z przeznaczeniem i pozostaje w sprzeczności z art. 145 ustawy o finansach publicznych.
Odnosząc treść analizowanej uchwały do zapisów ustawy o samorządzie gminnym stwierdzić należy, że „nie można zgodzić się z argumentacją, że realizacja zadań z zakresu kultury fizycznej ukierunkowana na sport profesjonalny jest zadaniem o charakterze użyteczności publicznej i w związku z tym należy do zadań własnych gminy. Tylko zadanie publiczne można zaliczyć do kategorii zadań o charakterze użyteczności publicznej, to znaczy takich, które w odniesieniu do gminy polegają na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb społeczności lokalnej" (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 grudnia 2000 r. (sygn. akt l SA/Gd 1977/99, publ. Finanse Komunalne 2001/3/78).
Zgodnie z art. 6 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Art. 7 powołanej ustawy stanowi natomiast, że zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, które w szczególności obejmują sprawy kultury fizycznej i turystki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Abstrahując od kwestii, że niewskazanie w zaskarżonej uchwale celu, jaki miałby być realizowany ze środków pochodzących z przedmiotowych dotacji rzutuje w sposób zasadniczy na możliwość oceny, czy analizowana uchwała jest przejawem realizacji zadań własnych gminy wskazać należy, że podstawowymi celami kultury fizycznej jest dbałość o prawidłowy rozwój psychofizyczny i zdrowie wszystkich obywateli i są one realizowane w szczególności poprzez: wychowanie fizyczne, sport, rekreację ruchową i rehabilitację ruchową (art. 2 ustawy o kulturze fizycznej). Sport w rozumieniu ustawy o kulturze fizycznej to forma aktywności człowieka, mająca na celu doskonalenie jego sił psychofizycznych, indywidualnie lub zbiorowo, według reguł umownych (art. 3 pkt 3 powołanej ustawy). Sport kwalifikowany to, zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy o sporcie kwalifikowanym, forma aktywności człowieka związana z uczestnictwem we współzawodnictwie sportowym organizowanym lub prowadzonym w określonej dyscyplinie sportu przez polski związek sportowy lub podmioty działające z jego upoważnienia. Wskazana powyżej regulacja prawna wyodrębnia (m.in. poprzez wyraźne wskazanie podmiotów, które uprawnione są. do organizowania współzawodnictwa w sporcie kwalifikowanym) szczególną, formę aktywności fizycznej człowieka jaka, stanowi uprawianie sportu kwalifikowanego (profesjonalnego), co nakazuje przyjąć, że przedsięwzięcia związane z funkcjonowaniem sportu kwalifikowanego jako takiego nie mieszczą, się w zakresie spraw publicznych o zakresie lokalnym i nie stanowią zaspokojenia zbiorowych potrzeb wspólnoty, o których mowa w art. 6 i art. 7 ustawy o samorządzie gminnym. Uprawnienia jednostki samorządu terytorialnego w zakresie finansowego wspierania sportu kwalifikowanego ograniczone zostały do - wyraźnie wskazanej w art. 35 i art. 37 ustawy o sporcie kwalifikowanym - możliwości przyznawania stypendiów sportowych oraz nagród i wyróżnień zawodnikom, którzy osiągnęli wysokie wyniki sportowe.
Jak więc wykazano powyżej zaskarżona uchwała Rady Miejskiej w Gliwicach z dnia 23 grudnia 2003 r. nr XXXVI 11/977/2005 w sprawie udzielania wsparcia finansowego w sporcie kwalifikowanym wydana została z naruszeniem ustawy o samorządzie gminnym, ustawy o finansach publicznych oraz ustawy o sporcie kwalifikowanym.
Zgodnie z art. 147 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Sąd uwzględniając skargę organu nadzoru na uchwałę jednostki samorządu terytorialnego uchyla zaskarżona, uchwałę, a zatem orzeczono jak w sentencji wyroku.


Ten artykuł pochodzi od: Regionalne Izby Obrachunkowe
https://archiwum.rio.gov.pl/

Adres WWW tego artykułu to:
https://archiwum.rio.gov.pl/modules.php?op=modload&name=News&file=article&sid=1074