Wyrok NSA Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie z dnia 6 czerwca 2001 r. (Sygn. akt SA/Rz 581/01) Data Friday, 08 November - 17:33:50 Temat: Orzecznictwo Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2001 r. sprawy ze skargi Zarządu Powiatu Sanockiego na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Rzeszowie z dnia 13 lutego 2001 r. Nr VII/1874/2001 w przedmiocie zmian w planie finansowym jednostki organizacyjnej - oddala skargę. Wyrok NSA Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie z dnia 6 czerwca 2001 r. Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie po rozpoznaniu w dniu 6 czerwca 2001 r. sprawy ze skargi Zarządu Powiatu Sanockiego na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Rzeszowie z dnia 13 lutego 2001 r. Nr VII/1874/2001 w przedmiocie zmian w planie finansowym jednostki organizacyjnej - oddala skargę. UZASADNIENIE Uchwałą nr VII/1874/2001 z dnia 13.02.2001 r. Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Rzeszowie działając na podstawie art. 11 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7.10.1992r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz.U. nr 85 poz. 428 ze zm.), art. 158 § 2 K.p.a. w zw. z art. 79 ust. 5 ustawy z dnia 5.06.1998r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. nr 91 poz. 578 ze zm.) i art. 109 ust. 1 ustawy z dnia 26.11.1998r. o finansach publicznych (Dz.U. nr 155 poz. 1014 z późn. zm.), a także § 4 ust. 3 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 14.01.2000r. w sprawie siedzib i zasięgu terytorialnego regionalnych izb obrachunkowych oraz szczegółowych organizacji izb, liczby członków kolegium i trybu postępowania (Dz.U. nr 3 poz. 34) stwierdziło, że uchwała nr 277/2000 Zarządu Powiatu Sanockiego z dnia 29.12.2000r. w sprawie zmiany układu wykonawczego budżetu Powiatu Sanockiego na 2000r. wydana została z istotnym naruszeniem prawa, w części dotyczącej dokonania zmian w planie finansowym Powiatowego Zespołu Socjalizacyjno-Interwencyjnego w Sanoku. W uzasadnieniu Regionalna Izba Obrachunkowa wskazała na ustawę z dnia 26.11.1998r. o finansach publicznych, która nakłada na zarząd jednostek samorządu terytorialnego szereg obowiązków wobec podległych i nadzorowanych jednostek organizacyjnych. W myśl art. 126 ust. 1 pkt 2 ustawy zarząd gminy w terminie 21 dni od dnia podjęcia uchwały budżetowej jest obowiązany przekazać wyrzyskim podległym jednostkom informacje o ostatecznych kwotach dochodów i wydatków tych jednostek, zaplanowanych w budżecie oraz informacje o wysokościach dotacji dla zakładów budżetowych oraz gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych i wpłat tych jednostek do budżetu. Informacje te umożliwiają kierownikom jednostek organizacyjnych dostosowanie projektów planów finansowych jednostek do uchwały budżetowej (art. 126 ust. 2 ustawy). Stosownie więc do tych przepisów zarząd gminy nie jest władny do wprowadzania zmian w planach finansowych jednostek organizacyjnych samorządu terytorialnego. Stąd też przedmiotowa uchwała w sposób istotny narusza art. 126 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy o finansach publicznych. Jednocześnie Kolegium wskazując na art. 109 ust. 1 ustawy o finansach publicznych stwierdziło, że skoro budżet powiatu uchwalany jest na rok budżetowy, brak było podstaw do wszczęcia przez organ nadzoru postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności w części badanej uchwały w trybie art. 79 ustawy z dnia 5.06.1998r. o samorządzie powiatowym. Na uchwałę tą skargę wniósł Zarząd Powiatu Sanockiego domagając się jej uchylenia i zasądzenia kosztów postępowania. Wskazując na art. 126 ust. 1 pkt 3 ustawy o finansach publicznych wywodził kompetencje zarządu jednostki samorządu terytorialnego w zakresie stanowienia planu finansowego. Unormowanie powyższe nie może natomiast przysługiwać kierownikowi urzędu jednostki samorządu terytorialnego, gdyż kierownik ten nie może rozstrzygać w przedmiocie spraw finansowych innych nie podległych sobie jednostek organizacyjnych. Równocześnie strona skarżąca podniosła, że uchwała nie uwzględnia przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10.11.2000r. w sprawie szczegółowych zasad, trybu i terminów opracowywania planów finansowych, zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych jednostkom samorządu terytorialnego ustawami oraz przekazywania jednostkom samorządu terytorialnego dotacji celowych na realizację tych zadań. W szczególności § 3 ust. 5 tego rozporządzenia w pełni potwierdza stanowisko strony skarżącej. Niezależnie od tego skarżący zarzucił, że uchwała podjęta została bez podstawy prawnej, bowiem art. 158 § 2 K.p.a. odnosi się wyłącznie do decyzji administracyjnej. Natomiast kwestia wzruszania uchwał organów powiatu została w całości uregulowana w rozdziale 8 ustawy z dnia 5.06.1998r. o samorządzie powiatowym. Przepisy ustawy o samorządzie powiatowym nie przewidują bowiem rozstrzygnięcia podjętego przez Kolegium RIO, jeżeli nie upłynął okres przewidziany w art. 82 ust. 1 ustawy. Odpowiadając na skargę Regionalna Izba Obrachunkowa wniosła o jej oddalenie i zasądzenie kosztów postępowania. Odpowiadając na zarzuty ponowiła argumentację wynikającą z art. 126 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy o finansach publicznych. Nadto dodała, że wskazane w skardze przepisy art. 126 ust. 1 pkt 2, ust. 3 i ust. 4 tej ustawy nie odnoszą się do planów finansowych innych jednostek organizacyjnych lecz planu finansowego zadań jednostki samorządu z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych ustawami oraz planu finansowego urzędu jednostki i nie mają zastosowania do przedmiotu rozstrzygnięcia nadzorczego. Również nie ma w sprawie zastosowania wskazane skargą rozporządzenie Ministra Finansów, gdyż będzie ono miało zastosowanie po raz pierwszy do opracowania planów finansowych na 2001 r. Co się tyczy natomiast sformułowania uchwały, iż wydana została ona z istotnym naruszeniem prawa, to odpowiada to dyspozycji art. 158 § 2 K.p.a., który został zastosowany odpowiednio w związku z art. 79 ust. 5 ustawy o samorządzie powiatowym. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: Skarga jest nieuzasadniona. Uchwałą nr 277/2000 Zarządu Powiatu Sanockiego z dnia 29.12.2000r. w sprawie zmiany układu wykonawczego budżetu Powiatu Sanockiego na 2000r., organ ten w oparciu o art. 32 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 5.06.1998r. o samorządzie powiatowym (Dz.U. Nr 91, poz.578 ze zm.) oraz art. 126 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 26.11.1998r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 155, poz. 1014, ze zm.), w § 1 dokonał zmian w układzie wykonawczym budżetu Powiatu Sanockiego w dz. 86 -Opieka społeczna, a w § 2 zawarł zapis - "dokonuje się zmian w planie finansowym na 2000r. w Powiatowym Zespole Socjalizacyjno-Interwencyjny w Sanoku". Wskazany w uchwale przepis prawa materialnego, a to art. 126 ust. 1 pkt 1 ustawy o finansach publicznych stanowi, że w terminie 21 dni od dnia uchwalenia uchwały budżetowej zarząd jednostki samorządu terytorialnego opracowuje układ wykonawczy budżetu jednostki samorządu terytorialnego w szczegółowości określonej w art. 89 ust. 2. Zdaniem strony skarżącej unormowanie to stwarzało uprawnienie do dokonania zmiany w planie finansowym Powiatowego Zespołu Socjalno-Interwencyjnego w Sanoku, będącego powiatową jednostką organizacyjną. Ze stanowiskiem tym nie można się zgodzić. Przytoczony powyżej przepis normuje sytuację, gdzie zarząd jednostki samorządu terytorialnego, a więc w konkretnym przypadku Zarząd Powiatu Sanockiego, opracowuje dla siebie układ wykonawczy w sposób wskazany ustawą. Nie stwarza natomiast podstaw do zmian planu finansowego powiatowej jednostki organizacyjnej. Zagadnieniu temu, a więc planowi finansowemu takiej jednostki poświęcony jest art. 126 ust. 1 pkt 2 który stanowi, że w terminie 21 dni od dnia uchwalenia uchwały budżetowej zarząd jednostki samorządu terytorialnego (czyli Zarząd Powiatu Sanockiego), przekazuje podległym jednostkom informacje o ostatecznych kwotach dochodów i wydatków tych jednostek oraz wysokości dotacji i wpłat do budżetu. Z kolei ust. 2 stanowi, iż jednostki organizacyjne (w tym Zespół Socjalno-Interwencyjny w Sanoku), dostosowują projekty planów do uchwały budżetowej. Zatem z unormowań tych wynika jednoznaczny brak uprawnień po stronie Zarządu Powiatu odnośnie do wprowadzania zmian w planach finansowych jednostek organizacyjnych powiatu. Stąd też chybiony jest zarzut skargi sprowadzający się do poprawności materialnoprawnej podstawy uchwały Nr 277/2000. Drugi z zarzutów zasadza się na przepisach rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 10.11.2000r. w sprawie szczegółowych zasad, trybu i terminów opracowywania planów finansowych, zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych jednostkom samorządu terytorialnego ustawami oraz przekazywania jednostkom samorządu terytorialnego dotacji celowych na realizację tych zadań (Dz.U. Nr 100, poz. 1077). Nie dokonując analizy zawartych w tym akcie unormowań stwierdzić należy, że rozporządzenie weszło w życie z dniem ogłoszenia, jednak ma zastosowanie po raz pierwszy do planów finansowych na 2001 r. (§ 9). Nie mogło więc w dacie podejmowania przez Zarząd Powiatu być stosowne, skoro uchwała dotyczyła planu finansowego na 2000r. Przechodząc do ostatniego z zarzutów skargi, a dotyczącego nadzoru nad działalnością powiatu zgodzić się należy, że ustawa z dnia 5.6.1998r. o samorządzie powiatowym przewiduje dwojakiego rodzaju rozstrzygnięcia nadzorcze. Ustawodawca w art. 79 ust. 1 ustawy przewidział nieważność uchwały sprzecznej z prawem, zaś w art. 82 ust. 1 - stwierdzenie niezgodności uchwały z prawem. W obu sytuacjach kryterium oceny stanowi "zgodność z prawem" (art. 77). I tak w przypadku stwierdzenia przez organ nadzoru niezgodności uchwały z prawem, organ winien dany akt wyeliminować, przy czym sposób jego eliminacji uzależniony jest od terminu podejmowania rozstrzygnięcia nadzorczego: do 30 dni od doręczenia uchwały organowi nadzoru - dla stwierdzenia nieważności i upływ 1 roku licząc od daty podjęcia uchwały - dla stwierdzenia niezgodności z prawem. W niektórych jednak sytuacjach podejmowanie rozstrzygnięć nadzorczych może nastąpić jakby w oderwaniu od wskazanych wyżej terminów. O tym, że jest to możliwe przesądza art. 79 ust. 5 ustawy powiatowej, który upoważnia organ nadzoru do odpowiedniego stosowania Kodeksu postępowania administracyjnego, nie ograniczając przy tym - w odróżnieniu do art. 82 ust. 2 ustawy - zakresu odesłania. Tak więc przy wydawaniu rozstrzygnięcia nadzorczego może mieć zastosowanie art. 158 § 2 Kpa. Dotyczy to sytuacji, gdy uchwała obarczona wadą nieważności wywołała nieodwracalne skutki prawne. Ze skutkami takimi mamy właśnie do czynienia w konkretnym przypadku, gdyż uchwała dotyczyła planu finansowego jednostki samorządu terytorialnego za 2000r., a do organu nadzoru wpłynęła już w 2001 r., czyli po terminie obowiązywania tego planu. Stąd też pomimo, że nie upłynął jeszcze 30-dniowy termin od daty otrzymania uchwały. Kolegium RIO - ze względu właśnie na nieodwracalne skutki prawne uchwały - było władne stosując odpowiednio Kpa ograniczyć się do stwierdzenia niezgodności uchwały z prawem. Zatem i ten zarzut skargi sprowadzający się do twierdzenia wydania zaskarżonej uchwały bez podstawy prawnej, należy uznać za chybiony. Reasumując stwierdzić należy, że zaskarżona uchwała nie narusza prawa co skutkuje, że skarga podlega oddaleniu, w oparciu o przepis art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11.05.1995r. o Naczelnym Sadzie Administracyjnym. Ze względu na treść art. 55 ustawy o NSA, Sąd nie orzekł o kosztach na rzecz organu nadzoru. Ten artykuł pochodzi od: Regionalne Izby Obrachunkowe https://archiwum.rio.gov.pl/ Adres WWW tego artykułu to: https://archiwum.rio.gov.pl/modules.php?op=modload&name=News&file=article&sid=143