Wyrok NSA Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie z dnia 6 lutego 2001 r. (Sygn. akt SA/Rz 1070/00) Data Tuesday, 15 October - 11:11:29 Temat: Orzecznictwo Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2001 r. na rozprawie sprawy ze skargi Gminy U. na uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej w Rzeszowie z dnia 20 czerwca 2000 r. Nr XXVIII/4/76/2000 w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały nr XIII/105/2000 Rady Miejskiej w U. z dnia 19 kwietnia 2000 r. „w sprawie wprowadzenia zwolnień od podatku od nieruchomości i podatku od środków transportowych w 2000 r." skargę oddala. Sygn. akt SA/Rz 1070/00 WYROK Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 lutego 2001 r. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie po rozpoznaniu w dniu 6 lutego 2001 r. na rozprawie sprawy ze skargi Gminy Ułanów na uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej w Rzeszowie z dnia 20 czerwca 2000 r. Nr XXVIII/4/76/2000 w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały nr XIII/105/2000 Rady Miejskiej w U. z dnia 19 kwietnia 2000 r. „w sprawie wprowadzenia zwolnień od podatku od nieruchomości i podatku od środków transportowych w 2000 r." skargę oddala. Uzasadnienie Uchwałą /nr XXVIII/4176/2000/ z dnia 20 czerwca 2000 r. Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Rzeszowie stwierdziło w całości nieważność uchwały /nr XIII/105/2000/ Rady Miejskiej w U. z dnia 19 kwietnia 2000 r. w sprawie wprowadzenia zwolnień od podatku od nieruchomości i podatku od środków transportowych w 2000 r. Jako podstawę prawną wskazano art. 11 ust. l pkt. 5 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych /Dz. U. nr 85, póz. 428 z późn. zm./ oraz art. 91 ust. l i 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /tj. Dz. U. 1996, nr 13, póz. 74 z późn. zm./. W uzasadnieniu zaś wyjaśniono, że wskazana wyżej uchwała Rady Miejskiej w U. z dnia 19 kwietnia 2000 r. zwolniła od podatku od nieruchomości -nieruchomości lub ich części zajęte dla potrzeb jednostek organizacyjnych gminy oraz jednostek zabezpieczających ochronę przeciwpożarową jak również jednostek zabezpieczających bezpieczeństwo i porządek publiczny /§ l/ oraz zwolniła od podatku od środków transportowych pojazdy i przyczepy należące do jednostek organizacyjnych gminy oraz jednostek zabezpieczających bezpieczeństwo i porządek publiczny /§ 2/. Jakkolwiek w uchwale stwierdzono, iż zwalnia się od podatku nieruchomości i pojazdy, to jednak zwolnienie to w istocie sprowadza się do generalnego zniesienia obowiązku podatkowego w zakresie podatku od nieruchomości i podatku od środków transportowych w stosunku do podmiotów wskazanych w § l i § 2 uchwały i stanowi określenie kategorii podmiotów zwolnionych od tych podatków. Stosownie do treści art. 217 Konstytucji R.P. nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatku następuje w drodze ustawy. W świetle powyższego uznano zwolnienie od podatku od nieruchomości podmiotów określonych w § l uchwały i od podatku od środków transportu podmiotów określonych w § 2 uchwały za niedopuszczalne, bowiem określenie kategorii podmiotów zwolnionych od podatków może następować wyłącznie w drodze ustawy. W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego na powyższą uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej w Rzeszowie - Zarząd Gminy i Miasta w U. zarzucił: naruszenie art. 7 ust. 2 i art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz. U. nr 9, póz. 31 z późn. zm./, które to przepisy uprawniają rady gmin do stosowania zwolnień od podatków - także dla określonych grup podatników, w oparciu o własną ocenę potrzeb wspólnej samorządowej i na własną odpowiedzialność /art. 16 Konstytucji R.P./ i wniósł ojej uchylenie. W uzasadnieniu skargi Gmina zauważyła, że wprawdzie w art. 7 ust. 2 i art. 12 ust. 2 cytowanej ustawy o opłatach lokalnych stanowi „o innych zwolnieniach", to jednak skoro art. 7 ust. l i art. 12 ust. l mówią o zwolnieniu od podatku nieruchomości lub ich części zajętych na potrzeby organów i administracji samorządowej, to treść ust. 2 świadczy, że rada gminy jest również uprawniona do bliższego określenia kategorii podmiotów, których nieruchomości podlegają zwolnieniu od podatku od nieruchomości. W tej sytuacji skoro uprawnienia rad gmin w tym zakresie zostały określone przepisami rangi ustawy, to nie można uznać, że uchwała Rady Miejskiej w U. została podjęta z naruszeniem art. 217 Konstytucji. RIO w Rzeszowie nie wzięła pod uwagę, że ustawodawca ma prawo niejako scedować uprawnienia na radę gminy, skoro żaden przepis mu tego nie zabrania, a przepisy art. 7 ust. 2 i art. 12 ust. 4 cyt. ustawy o podatkach i opłatach lokalnych stanowią niejako pośrednie wskazanie kategorii podmiotów zwolnionych od podatków, a więc są zgodne z treścią art. 217 Konstytucji. Skarżąca Gmina powołała się na stanowisko SN zajęte w wyroku z dnia 21 września 1994 r. /sygn. akt U III ARN 44/94 - OSNAP 1994/11/168/, które potwierdza - jej zdaniem - powyżej przedstawioną argumentację. W konkluzji strona skarżąca stwierdziła, iż RIO w Rzeszowie wkroczyła w kompetencje Trybunału Konstytucyjnego będącego jedynym organem uprawnionym do badania zgodności z Konstytucją aktów normatywnych. Dodała także, że interpretacja art. 217 Konstytucji R.P. przyjęta przez RIO w Rzeszowie „godzi w istotę samorządu wynikającą z art. 16 i art. 163 Konstytucji R.P. W odpowiedzi na skargę Kolegium RIO w Rzeszowie wniosła o jej oddalenie. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: Skarga jest bezzasadna. Kwestią sporną w niniejszej sprawie jest zakres zwolnień od podatku od nieruchomości i od środków transportowych, o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 14 ust. 2 cytowanej ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Wprawdzie ww. przepisy pozwalają radom gminy na wprowadzenie „innych zwolnień niż określone w ust. l", to jednak upoważnienie to nie ma charakteru nieograniczonego. W trakcie obowiązywania ustawy o podatkach i opłatach lokalnych wszedł bowiem w życie przepis art. 217 Konstytucji, który stwierdza, iż określanie „...kategorii podmiotów zwolnionych od podatku następuje w drodze ustawy". Oznacza to, że uprawnienie rad gminnych do wprowadzenia zwolnień od podatku od nieruchomości czy też podatku od środków transportowych nie może obejmować zwolnień od ww. podatków pewnych kategorii podatników. Kwestia zwolnień podmiotowych obejmujących pewne kategorie /grupy/ podatników zastrzeżona została wyraźnie dla materii ustawowej i tym samym wyłączona z kompetencji organów stanowiących prawo miejscowe. Zwolnienie podatkowe, które wprowadziła zaskarżona uchwała Rady Miejskiej w U. z dnia 19 kwietnia 2000 r. adresowane jest do „...jednostek organizacyjnych ochroną przeciwpożarową" oraz do .jednostek zabezpieczających bezpieczeństwo i porządek publiczny". W ocenie Sądu jest to wskazanie pewnych kategorii grup podatników niezależnie od tego, jak liczny jest zbiór podmiotów wchodzących do danej kategorii /grupy/, a zatem sprzeczne z treścią art. 217 Konstytucji. Zdaniem Sądu uprawnienia rad gminnych, o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 14 ust. 2 cytowanej ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, należy interpretować w ten sposób, aby nie naruszać treści przepisu Konstytucji /art. 217/. Wobec przedstawionego wyżej stanowiska za bezzasadne należy uznać zarzuty podniesione w skardze. Sąd podziela w tym zakresie stanowisko Regionalnej Izby Obrachunkowej w Rzeszowie wyrażone w odpowiedzi na skargę, zarówno w kwestii źródła kompetencji podatkowych rad gminnych jak i ewentualnego „scedowania" przez ustawodawcę swych uprawnień na organy gminy. W tym stanie rzeczy Sąd na podstawie art. 27 ust. l ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz. U. Nr 74, póz. 368/ skargę oddalił. Źródło: OWSS 2/2001 Ten artykuł pochodzi od: Regionalne Izby Obrachunkowe https://archiwum.rio.gov.pl/ Adres WWW tego artykułu to: https://archiwum.rio.gov.pl/modules.php?op=modload&name=News&file=article&sid=31