Wyrok NSA Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie z dnia 17 marca 2000 r. (Sygn. akt I SA/Lu 31/00) Data Friday, 11 October - 09:41:15 Temat: Orzecznictwo Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2000 r. sprawy w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Gminy w D. - skargę oddala. Sygn. akt I SA/Lu 31/00 WYROK Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 17 marca 2000 r. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie po rozpoznaniu w dniu 17 marca 2000 r. sprawy ze skargi Rady Gminy w D. na uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej w Lublinie z dnia 14 grudnia 1999 r. Nr 448/99 w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Gminy w D. skargę oddala Uzasadnienie Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Lublinie, uchwałą Nr 448/99 z dnia 16 grudnia 1999 r., wydaną na podstawie art. 91 ust. 1 w zw. z art. 86 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym (Dz. U. z 1996 r. Nr 13, poz. 74 z późn. zm.) oraz art. 11 ust. 1 i art. 18 ust. 1 pkt. 1 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych (Dz. U. Nr 85, poz. 428 z późn. zm.) stwierdziło nieważność uchwały Nr XII/62/99 Rady Gminy w D. z dnia 5 listopada 1999 roku w sprawie trybu postępowania o udzielenie dotacji podmiotom nie zaliczonym do sektora finansów publicznych z budżetu gminy, sposobu jej rozliczania oraz sposobu kontroli wykonywania zleconego zadania. W uzasadnieniu uchwały Kolegium podano, że w wyniku doręczenia w dniu 18 listopada 1999 r. zakwestionowanej uchwały Regionalnej Izbie Obrachunkowej w Lublinie Kolegium tej Izby wszczęło postępowanie w sprawie stwierdzenia jej nieważności z uwagi na braki prawne którymi dotknięta jest uchwała. Ponieważ w zakreślonym terminie rada gminy nie ustosunkowała się do przedstawionych zarzutów, należało stwierdzić nieważność zakwestionowanej uchwały. Organ nadzoru stwierdził, że zastrzeżenia budzą zawarte w § 2 uchwały określenie zadań które mogą być dotowane, gdyż sformułowanie "na realizację działań służących rozwiązywaniu problemów społecznych i zaspokajaniu potrzeb mieszkańców gminy" jest nazbyt szerokie i wykracza poza ogólne ramy zakreślonego w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym zakresu działania gminy, co stanowi naruszenie dyspozycji art. 118 ust. 1 ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych. z § 2 ust. 2 uchwały wynika, że możliwe jest przekazanie dotacji na finansowanie programów realizowanych przez organizacje lub jako kontraktowanie usług bez jasnego powiązania tych programów, czy też usług z zadaniami gminy. Uchwała nie odpowiada także wymogom zawartym w art. 129 ustawy o finansach publicznych oraz jest w oczywisty sposób sprzeczna z dyspozycją art. 92 ust. 5 w zw. z art. 25 i art. 71 tej ustawy. Odesłanie do bliżej nieokreślonej procedury budżetowej oraz postępowanie konkursowe, traktowane w § 4 ust. 1 uchwały jako pewna możliwość a nie zasada jest niewystarczające. Na podstawie tych przepisów można przypuszczać, iż organ wykonawczy gminy mógłby swobodnie decydować o przyznaniu dotacji określonemu podmiotowi. Nie można także zaakceptować regulacji zawartej w § 6 uchwały dotyczącej tzw. przepisów przejściowych. Sankcjonuje ona postępowanie o udzielenie dotacji prowadzone w oparciu o reguły określone przez Zarząd Gminy, co pozostaje w sprzeczności z art. 118 ust. 3 ustawy o finansach publicznych. Uchwała, wbrew przepisom zawartym w delegacji ustawowej nie reguluje kwestii dotyczących sposobu kontroli wykonywania zleconego zadania. W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Rada Gminy zarzuciła Kolegium nietrafne odwołanie się do art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym gdyż artykuł ten nie ustanawia zamkniętego katalogu zadań gminy, a jedynie najważniejsze. Zgodnie z art. 7 ust. 2 w/w ustawy, ustawy szczególne określają które zadania własne gminy mają charakter obowiązkowy. Zdaniem skarżącej organ nadzoru nie wykazał sprzeczności zapisów uchwały z prawem, na co wskazuje uzasadnienie faktyczne i prawne uchwały Kolegium RIO. Uregulowanie zawarte w art. 118 ustawy o finansach publicznych pozwala radzie gminy przeznaczyć swoje środki na cele publiczne, które są najbardziej potrzebne dla ludności gminy, a zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty jest głównym zadaniem własnym gminy. Takimi potrzebami w gminie D. jest bezrobocie i pomoc społeczna. Zdaniem skarżącej rady gminy tryb postępowania o udzielenie dotacji winien być uregulowany zgodnie z art. 118 ust. 3 stosowną uchwałą gminy i uchwała Nr XII/62/99 ten tryb określiła, zaś z art. 118 nie wynika, że wybór musi się odbywać w trybie ustawy o zamówieniach publicznych. Brak jest też przeszkód, by uchwała nie mogła zawierać przepisów przejściowych. W odpowiedzi na skargę Regionalna Izba Obrachunkowa nie znalazła podstaw do zmiany zaskarżonej uchwały. Uchwała pozostaje w sprzeczności lub nie wypełnia dyspozycji art. 118 ustawy o finansach publicznych w brzmieniu ustalonym przez art. 1 pkt. 5 ustawy z dnia 7 maja 1999 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych. Przedmiotem dotowania czyni zadania, które nie mieszczą się w kompetencjach gminy, dopuszcza dotowanie programów realizowanych przez organizacje lub jako kontraktowe bez jasnego ich powiązania z zadaniami gminy, nie wprowadza przepisów o kontroli wykonywania zleconego zadania, wprowadza bezprawnie przepisy przejściowe. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: Zarzuty skargi nie są trafne. Art. 118 ustawy o finansach publicznych w brzmieniu ustalonym przez art. 5 ustawy z dnia 7 maja 1999 r. (Dz. U. Nr 49 poz. 485) stanowi: podmioty nie zaliczone do sektora finansów publicznych i nie działające w celu osiągnięcia zysku mogą otrzymywać z budżetu jednostki samorządu terytorialnego dotacje na cele publiczne związane z realizacją zadań tej jednostki. Zlecenie zadania i udzielenie dotacji następuje na podstawie umowy jednostki samorządu terytorialnego z podmiotem, o którym mowa w ust. 1. Przepis art. 71 ust. 2 stosuje się odpowiednio. Tryb postępowania o udzielenie dotacji, sposób jej rozliczania oraz sposób kontroli wykonywania zleconego zadania określa w drodze uchwały organ gminy stanowiący jednostki samorządu terytorialnego, zapewniając jawność postępowania o udzielenie dotacji i jej rozliczenia. Z postanowień tego artykułu w sposób jednoznaczny wynika i przedmiotem finansowania mogą być zadania mieszczące się w kompetencjach gminy. Zadania te określone zostały w rozdziale 2 ustawy o samorządzie terytorialnym (Dz. U. z 1996 r . , Nr 13 poz. 74) oraz ustawach szczególnych toteż bezpodstawny jest zarzut skarżącego, iż odwołanie się do tej ustawy przez RIO jest nietrafne. Nie można także podzielić zarzutu skargi, iż z przykładowo wymienionego katalogu zadań gminy (art. 7 ust. 1) oraz odesłania (art. 7 ust. 2) do ustawowej regulacji wskazania obowiązkowych zadań gminy wynika, że gmina może przeznaczać środki finansowe na zaspakajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty bez związku z ustawami szczególnymi (przedmiotowymi). Pogląd taki przeczy ustępowi 1 art. 118 cyt. ustawy o finansach publicznych. Skoro, jak szczegółowo wyjaśniono w będącej przedmiotem zaskarżenia uchwale RIO uchwała rady gminy zawiera sformułowania (§ 2 ust.1) dopuszczające dotowanie zadań nie mieszczących się w kompetencji gminy lub dopuszcza dotowanie programów realizowanych przez organizacje lub jako kontraktowanie usług (§ 2 ust.2) bez jasnego powiązania tych programów czy też usług z zadaniami gminy to Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej miało obowiązek, uznawszy powyższe naruszenie prawa za istotne, stwierdzić nieważność uchwały. Uznając zatem, że w ramach gospodarki finansowej organom gminy wolno tylko tyle na ile pozwalają im ustawy podzielić należy stanowisko Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej, iż uchwała Rady Gminy nie spełnia także wymogów określonych w ust. 3 art. 118 i nie zapewnia (§ 4 ust. 1), wbrew przepisom art. 92 ust. 5 ustawy o finansach publicznych, konkurencyjności w ubieganiu się o powierzenie wykonania danego zadania. W świetle przepisów tej ustawy nie jest możliwe prawo cedowania na zarząd gminy sposobu rozliczenia udzielonej dotacji oraz kontroli wykonywania zleconego zadania. Z tych też względów na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. Nr 74, poz. 368 ze zm.) orzeczono jak w sentencji. Źródło: OWSS 3/2000 Ten artykuł pochodzi od: Regionalne Izby Obrachunkowe https://archiwum.rio.gov.pl/ Adres WWW tego artykułu to: https://archiwum.rio.gov.pl/modules.php?op=modload&name=News&file=article&sid=6