Wyrok NSA Ośrodek Zamiejscowy w Poznaniu z dnia 14 czerwca 2002 r. (Sygn. akt I SA/Po 890/02) Data Wednesday, 23 October - 11:14:42 Temat: Orzecznictwo Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Poznaniu po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2002 r. sprawy ze skargi Miasta i Gminy Krotoszyn na rozstrzygnięcie nadzorcze Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Poznaniu z dnia 06 lutego 2002 r. Nr 107/2002 w przedmiocie nieważności uchwały organu gminy – oddala skargę. Wyrok NSA Ośrodek Zamiejscowy w Poznaniu z dnia 14 czerwca 2002 r. Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Poznaniu po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2002 r. sprawy ze skargi Miasta i Gminy Krotoszyn na rozstrzygnięcie nadzorcze Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Poznaniu z dnia 06 lutego 2002 r. Nr 107/2002 w przedmiocie nieważności uchwały organu gminy – oddala skargę. UZASADNIENIE W sprawie objętej skargą Rada Miejska w Krotoszynie w uchwale Nr XLV/317/2001 z dnia 28 grudnia 2001 r. postanowiła określić ulgi w podatku rolnym dla rolników indywidualnych: - należących do grup producenckich w wysokości 25%, - inwestujących w zakup maszyn i urządzeń do produkcji rolnej przy zakupie w wysokości od 5000 do 10.000 zł, - 15%, a przy zakupie powyżej 10.000 zł - 30% podatku rolnego w danym roku podatkowym. Powyższą Uchwałę zakwestionowało Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Poznaniu i Uchwałą Nr 107/2002 z dnia 06 lutego 2002 orzekło o jej nieważności. W skardze na tą Uchwałę Kolegium RIO Rada Miejska w Krotoszynie wniosła o jej uchylenie zarzucając naruszenie art. 12 ustawy z 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym. W odpowiedzi na skargę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej wniosło o oddalenie skargi. Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje : Na wstępie należy zauważyć, że wszelkie ulgi podatkowe stanowią odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania. Przepisy regulujące ulgi podatkowe muszą więc być interpretowane ściśle i dokładnie z ich treścią. Nie powinno budzić wątpliwości to, że w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym ustawodawca przewidział szereg zwolnień podatkowych ale mających charakter przedmiotowy. Zwolnienia zawarte w tym przepisie nie dotyczą podatników podatku rolnego ze względu na to, że są podatnikami. Zwolnienia te odnoszą się wyłącznie do gruntów i nieużytków rolnych. Artykuł 12 w ustępie 8 zawiera też upoważnienie , dzięki któremu rady gmin mogą wprowadzać inne zwolnienia lub ulgi niż określone w ust. 1 i 3. Skoro art.12 ustawy reguluje ulgi ze względu na przedmiot opodatkowania, to sformułowanie "inne zwolnienia lub ulgi niż określone w ust. 1 i 3" może jedynie oznaczać to, że te inne ulgi podatkowe mogą dotyczyć wyłącznie innych niż określone w ust. 1 i 3 przedmioty opodatkowania. Zasady wykładni funkcjonalnej prowadzą do wniosku, że ustawodawca przewidując wprowadzenie ulg podatkowych w odniesieniu do podmiotów podatkowych nie może tych ulg wprowadzać w przepisie dotyczącym ulg ze względu na przedmiot opodatkowania. Zasadnie więc Regionalna Izba Obrachunkowa w Poznaniu stwierdziła, że gdyby zamysłem ustawodawcy było upoważnienie rad gmin do wprowadzenia zwolnień i ulg bez ograniczeń, to przepis taki byłby wyodrębniony. W tych okolicznościach należało stwierdzić, że zaskarżona uchwała Regionalnej Izby Obrachunkowej jest zgodna z prawem i skargę oddalić na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym. Ten artykuł pochodzi od: Regionalne Izby Obrachunkowe https://archiwum.rio.gov.pl/ Adres WWW tego artykułu to: https://archiwum.rio.gov.pl/modules.php?op=modload&name=News&file=article&sid=81