 |
 |
 |
| |
Aktualnie online
Aktualnie jest 1168 gości i 0 użytkowników online
Jesteś anonimowym użytkownikiem. Możesz się zarejestrować klikając tutaj
Wizyt w serwisie: 162729444 |
|
 |
 |
 |
|  |
|
|
|
| |
Wyrok NSA Ośrodek Zamiejscowy w Poznaniu z dnia 14 czerwca 2002 r. (Sygn. akt I SA/Po 890/02)
Wysłany dnia 23 Paź, 2002 - 11:14 przez Lidka   |
|
 |
|
 |
| |
Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Poznaniu
po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2002 r. sprawy ze skargi Miasta i Gminy Krotoszyn na rozstrzygnięcie nadzorcze Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Poznaniu z dnia 06 lutego 2002 r. Nr 107/2002 w przedmiocie nieważności uchwały organu gminy – oddala skargę.
Wyrok NSA Ośrodek Zamiejscowy w Poznaniu z dnia 14 czerwca 2002 r.
Naczelny Sąd Administracyjny Ośrodek Zamiejscowy w Poznaniu
po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2002 r. sprawy ze skargi Miasta i Gminy Krotoszyn na rozstrzygnięcie nadzorcze Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Poznaniu z dnia 06 lutego 2002 r. Nr 107/2002 w przedmiocie nieważności uchwały organu gminy – oddala skargę.
UZASADNIENIE
W sprawie objętej skargą Rada Miejska w Krotoszynie w uchwale Nr XLV/317/2001 z dnia 28 grudnia 2001 r. postanowiła określić ulgi w podatku rolnym dla rolników indywidualnych:
- należących do grup producenckich w wysokości 25%,
- inwestujących w zakup maszyn i urządzeń do produkcji rolnej przy zakupie w wysokości od 5000 do 10.000 zł, - 15%, a przy zakupie powyżej 10.000 zł - 30% podatku rolnego w danym roku podatkowym.
Powyższą Uchwałę zakwestionowało Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Poznaniu i Uchwałą Nr 107/2002 z dnia 06 lutego 2002 orzekło o jej nieważności.
W skardze na tą Uchwałę Kolegium RIO Rada Miejska w Krotoszynie wniosła o jej uchylenie zarzucając naruszenie art. 12 ustawy z 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym.
W odpowiedzi na skargę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej wniosło o oddalenie skargi.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje :
Na wstępie należy zauważyć, że wszelkie ulgi podatkowe stanowią odstępstwo od zasady powszechności opodatkowania. Przepisy regulujące ulgi podatkowe muszą więc być interpretowane ściśle i dokładnie z ich treścią. Nie powinno budzić wątpliwości to, że w art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym ustawodawca przewidział szereg zwolnień podatkowych ale mających charakter przedmiotowy. Zwolnienia zawarte w tym przepisie nie dotyczą podatników podatku rolnego ze względu na to, że są podatnikami. Zwolnienia te odnoszą się wyłącznie do gruntów i nieużytków rolnych. Artykuł 12 w ustępie 8 zawiera też upoważnienie , dzięki któremu rady gmin mogą wprowadzać inne zwolnienia lub ulgi niż określone w ust. 1 i 3. Skoro art.12 ustawy reguluje ulgi ze względu na przedmiot opodatkowania, to sformułowanie "inne zwolnienia lub ulgi niż określone w ust. 1 i 3" może jedynie oznaczać to, że te inne ulgi podatkowe mogą dotyczyć wyłącznie innych niż określone w ust. 1 i 3 przedmioty opodatkowania. Zasady wykładni funkcjonalnej prowadzą do wniosku, że ustawodawca przewidując wprowadzenie ulg podatkowych w odniesieniu do podmiotów podatkowych nie może tych ulg wprowadzać w przepisie dotyczącym ulg ze względu na przedmiot opodatkowania. Zasadnie więc Regionalna Izba Obrachunkowa w Poznaniu stwierdziła, że gdyby zamysłem ustawodawcy było upoważnienie rad gmin do wprowadzenia zwolnień i ulg bez ograniczeń, to przepis taki byłby wyodrębniony.
W tych okolicznościach należało stwierdzić, że zaskarżona uchwała Regionalnej Izby Obrachunkowej jest zgodna z prawem i skargę oddalić na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym.
|
|
 |
 |
 |
|
|
Webmaster