Jesteś anonimowym użytkownikiem. Możesz się zarejestrować klikając tutaj
Wizyt w serwisie: 168145085
RIO :: Zobacz temat - opłaty za odpady
Witamy na stronach forum dyskusyjnego prowadzonego przez Regionalne Izby Obrachunkowe. Treści publikowane w tym forum przez pracowników Izb są ich indywidualnymi opiniami i nie mogą być traktowane jako stanowisko Regionalnych Izb Obrachunkowych. Pragnąc przestrzegać obowiązującego prawa oraz zachować merytoryczny charakter dyskusji informujemy, że komentarze pozamerytoryczne, obraźliwe, utrzymane w tonie lekceważącym osoby trzecie lub zawierające jednoznaczne oskarżenia wobec tych osób będą usuwane.Niniejsze forum nie jest biurem ogłoszeń - posty reklamowe będą usuwane.
ROZSTRZYGNIĘCIE NADZORCZE NR PNK-I.4131.368.2013 WOJEWODY ŁÓDZKIEGO z dnia 8 lutego 2013 r.
Na podstawie art. 86 oraz art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j.z.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591, ze zm.) stwierdzam nieważność uchwały Nr XVIII/112/12 Rady Gminy w Kiernozi z dnia 28 grudnia 2012 r. w sprawie określenia terminu, częstotliwości i trybu uiszczania opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi.
Uzasadnienie
W dniu 28 grudnia 2012 r. Rada Gminy w Kiernozi podjęła uchwałę Nr XVIII/112/12 w sprawie terminu, częstotliwości i trybu uiszczania opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi.
Uchwałę doręczono organowi nadzoru w dniu 9 stycznia 2013 r.
Uchwała została podjęta na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15, art. 40 ust. 1 i art. 41 ust. 1 ww. ustawy o samo-rządzie gminnym oraz art. 6l ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U. z 2012 r. poz. 391), jako akt prawa miejscowego.
W § 1 ust. 1 uchwały Rada ustaliła, iż opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi uiszcza się kwar-talnie, w terminie do ostatniego dnia pierwszego miesiąca danego kwartału. Pierwsza taka opłata podlega uisz-czeniu w terminie do 31 lipca 2013 r. (ust. 3 § 1).
Organ nadzoru badając ww. uchwałę stwierdził, że § 1 ust. 1 i ust. 3 ww. uchwały jest niezgodny z art. 6i pkt 1 i 2 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U. z 2012 r. poz. 391), który ustanawia obowiązek ponoszenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi za każdy mie-siąc, a więc po upływie miesięcznego okresu zamieszkiwania na nieruchomości przez mieszkańca lub też po-wstania odpadów na nieruchomości niezamieszkałej; Rada nie może zatem ustalić terminów uiszczania tych opłat „ z góry”, tj. przed upływem miesiąca, za który opłata winna być poniesiona.
Stosownie do art. 6i ww. ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach obowiązek ponoszenia opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi powstaje:
1) w przypadku nieruchomości na których zamieszkują mieszkańcy - za każdy miesiąc, w którym na danej nieruchomości zamieszkuje mieszkaniec;
2) w przypadku nieruchomości na których nie zamieszkują mieszkańcy – za każdy miesiąc, w którym na da-nej nieruchomości powstały odpady komunalne.
W ocenie organu nadzoru zarówno stwierdzenie dotyczące zamieszkiwaniaPonadto opłata ta, zgodnie z art. 6j ust. 1 ustawy, stanowi iloczyn stawki opłaty ustalonej na podstawie art. 6k ust. 1 ustawy oraz m.in. liczby mieszkańców zamieszkujących daną nieruchomość (pkt 1) lub zużytej wody z danej nieruchomości (pkt 2) – czego nie można stwierdzić „z góry” lub w trakcie biegu danego miesiąca.
Ustawodawca nie upoważnił gminy do pobierania tej opłaty „z góry”, tj. zaliczkowo.
Opłata ta nie została też nazwana daniną publiczną, lecz zależy od konkretnych faktów, które są podstawą jej obliczenia i pobrania.
Nie ma więc podstaw prawnych do ustalenia terminu jej zapłaty przed upływem okresu za który jest obliczona.
Uchwała podjęta na podstawie art. 6l ustawy musi normować jednocześnie trzy kwestie: termin, częstotliwośći tryb uiszczania opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi; ponadto powinna uwzględniać warunkimiejscowe.
Brak unormowania jednej z ww. kwestii oznacza istotną niezgodność z prawem całej uchwały.
Zgodnie z art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej organy samorządu terytorialnego, jako organy władzy,mają obowiązek działać na podstawie i w granicach prawa.
W myśl art. 94 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej organy samorządu terytorialnego, jako organy władzy, podejmując akt prawa miejscowego, jakim jest przedmiotowa uchwała, mają obowiązek działać na podstawie
i w granicach prawa tj. upoważnień zawartych w ustawie, przy czym organ stanowiący gminy realizując przyznaną mu delegację musi ściśle uwzględniać wytyczne zawarte w upoważnieniu, w sposób literalny interpretując
normy kompetencyjne.
Stosownie do art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, uchwała organu gminy sprzeczna w sposób istotny z prawem jest nieważna.
Nadzór nad działalnością gminy sprawowany jest wyłącznie na podstawie kryterium zgodności z prawem (art. 85 ustawy o samorządzie gminnym). W przypadku istotnego naruszenia prawa, organ nadzoru jest zobowiązany
- zgodnie z dyspozycją wynikającą z art. 91 ust. 1 tej ustawy - orzec o nieważności uchwały w całości lub w części.
W ocenie organu nadzoru uchwała Nr XVIII/112/12 w sposób istotny narusza przepis art. 6l, w zw. z art. 6i i art. 6j ust. 1 ww. ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz art. 94 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, w związku z czym wydanie niniejszego rozstrzygnięcia stało się konieczne i należało orzec jak w sentencji.
W temacie opłat pojawił się kolejny problem.
Zgodnie z art. 6k ust. 4 ucpg, rada gminy określając warunki opłat zgodnie z metodą, o której mowa w art. 6j ust. 1 i 2, może m.in. ustanawiać dopłaty dla właścicieli nieruchomości.
Jeżeli dla przykładu stawka opłaty wynosi 10 zł/osoba/m-c, a dopłata 4 zł/osoba/m-c , to jaką kwotę ma wnieść właściciel nieruchomości ?
Czy 10 zł, z których 4 zł mu oddadzą?
Czy 6 zł?
ROZSTRZYGNIĘCIE NADZORCZE NR PNK-I.4131.368.2013 WOJEWODY ŁÓDZKIEGO z dnia 8 lutego 2013 r.
Na podstawie art. 86 oraz art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j.z.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591, ze zm.) stwierdzam nieważność uchwały Nr XVIII/112/12 Rady Gminy w Kiernozi z dnia 28 grudnia 2012 r. w sprawie określenia terminu, częstotliwości i trybu uiszczania opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi.
W kwestii zaokrąglenia opłaty wypowiedziała się Izba z Opola:
Według art. 6q ustawy, w sprawach dotyczących opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi stosuje się przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa.
Kwestie zaokrąglania opłat reguluje art. 63 § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym, podstawy opodatkowania, kwoty podatków, odsetki za zwłokę, opłaty prolongacyjne, oprocentowanie nadpłat oraz wynagrodzenia przysługujące płatnikom i inkasentom zaokrągla się do pełnych złotych w ten sposób, że końcówki kwot wynoszące mniej niż 50 groszy pomija się, a końcówki kwot wynoszące 50 i więcej groszy podwyższa się do pełnych złotych, z zastrzeżeniem § 1a i 2.
Jak wynika z § 2 art. 63 powołanej ustawy, zaokrąglania podstaw opodatkowania i kwot podatków nie stosuje się do opłat, o których mowa w przepisach o podatkach i opłatach lokalnych. Tym samym należy rozstrzygnąć, czy przepisy regulujące opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi mieszczą się „w przepisach o podatkach i opłatach lokalnych”.
W powyższej kwestii wypowiedział się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w wyroku z dnia 28 grudnia 2012 r. sygn. I SALu 932/12 stwierdzając: Nie ma wątpliwości, że zakresem tego przepisu objęte są podatki i opłaty lokalne wymienione wprost w przepisach ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. Dz.U. z 2010 r. Nr 95, poz. 613 ze zm.), to jest podatek od nieruchomości, podatek od środków transportowych, opłata targowa, opłata miejscowa, opłata uzdrowiskowa, opłata od posiadania psów. (…)
Ustawa o podatkach i opłatach lokalnych nie zawiera definicji podatków i opłat lokalnych, ani też nie zamyka brzmieniem swoich przepisów katalogu tych opłat. W art. 1 ustawy stwierdza się jedynie, że ustawa normuje wymienione w tym przepisie podatki i opłaty. Można więc stwierdzić, że w systemie prawa mogą być unormowane inne podatki i opłaty, które są lokalne, pozostające jednak poza zakresem ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. O tym czy podatki i opłaty mają charakter lokalnych nie decyduje ich unormowanie w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych, lecz czy mają taki charakter w rozumieniu normy konstytucyjnej wywiedzionej z treści art. 168 Konstytucji RP. Zgodnie z tym przepisem jednostki samorządu terytorialnego mają prawo ustalania wysokości podatków i opłat lokalnych w zakresie określonym w ustawie. Według normy konstytucyjnej o lokalnym charakterze podatku lub opłaty decyduje zatem kompetencja organów jednostki samorządu terytorialnego do ustalania ich wysokości w zakresie określonym w ustawie. Przy tym te ostatnie zastrzeżenie ("w zakresie określonym w ustawie") nie daje prawa ustawodawcy zwykłemu do dowolnego decydowania (na przykład przez zamieszczenie regulacji dotyczącej konkretnego podatku lub opłaty w ustawie o opłatach i podatkach lokalnych), które z podatków i opłat należą do lokalnych. Oznacza jedynie, że jednostki samorządu terytorialnego muszą uwzględniać normy ustawowe, w szczególności ograniczenia wynikające z ustaw statuujących podatki i opłaty lokalne. Nie mogą więc wprowadzać podatków lub opłat nieprzewidzianych ustawami, ani ustalać ich wysokości z naruszeniem granic wynikających z ustaw. Jeżeli ustawodawca normując w ustawie podatek lub opłatę, przewiduje kompetencje jednostek samorządu terytorialnego do ustalania ich wysokości, to w ten sposób przesądza o lokalnym charakterze podatku lub opłaty w rozumieniu art. 168 Konstytucji RP (…). Prawo do ustalania wysokości podatków lub opłat lokalnych łączy się z tym, że sumy pobierane z tych tytułów stanowią dochody jednostek samorządu terytorialnego, ponieważ celem regulacji konstytucyjnej prawa jednostek samorządu terytorialnego do ustalania wysokości podatków i opłat lokalnych jest zapewnienie finansowania przynajmniej części potrzeb lokalnych społeczności bezpośrednio przez członków tych społeczności.
Przedstawiona wyżej wykładnia pojęcia podatków i opłat lokalnych jest zgodna z rozumieniem tego pojęcia w Europejskiej Karcie Samorządu Terytorialnego sporządzonej w Strasburgu dnia 15 października 1985 r. (Dz. Z 1994 r. nr 124, poz. 607). Według art. 9 ust. 3 Karty przynajmniej część zasobów finansowych społeczności lokalnych powinna pochodzić z opłat i podatków lokalnych, których wysokość społeczności te mają prawo ustalać, w zakresie określonym ustawą.
Uwzględniając argumentację zawartą przez Sąd w przedstawionym wyżej wyroku, Regionalna Izba Obrachunkowa w Opolu uważa, że do opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi znajduje zastosowanie wyłączenie wynikające z art. 63 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa. Tym samym należy uznać, iż brak jest podstaw do stosowania zaokrągleń do pełnych złotych w przypadku wyliczania opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi.
Moim skromny zdaniem Izba w Opolu nie ma racji.
Istotnym jest bowiem jak ustawa Op - a więc traktująca o zasadach zaokrąglania - w art. 63 § 2 rozumie zwrot w przepisach o podatkach i opłatach lokalnych. A to biorąc pod uwagę sformułowanie 'i", treść art. 2 § 1 tej ustawy i historyczne brzmienie tego przepisu w tym zmiany związane z opłatą skarbową przesądza jednoznacznie, iż chodzi jedynie o opłaty z ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych a nie inne opłaty lokalne.
Myślę że warto też na szkoleniach poznać opinie w tej sprawie autorytetów w dziedzinie podatków lokalnych którzy uważają że jednak opłata śmieciowa podlega zaokrąglaniu. Pojawiają się już na ten temat także publikacje - zobacz Przegląd Podatków Lokalnych i Finansów Samorządowych z czerwca tego roku.
Ponadto jak rozumieć ten zwrot może wynikać także z poniższego stanowiska MF.
Pismo z dnia 23 maja 2007 r. Ministerstwo Finansów Departament Podatków i Opłat Lokalnych PL-835-172/LM/BP/BG/07/351 (Biul.Skarb. 2007/3/20) gdzie czytamy m.in.: W odpowiedzi na pismo nr (...), dotyczące opłaty skarbowej, Ministerstwo Finansów uprzejmie informuje: Zgodnie z art. 63 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) podstawy opodatkowania, kwoty podatków, z zastrzeżeniem § 2, odsetki za zwłokę, opłaty prolongacyjne, oprocentowanie nadpłat oraz wynagrodzenia przysługujące płatnikom i inkasentom zaokrągla się do pełnych złotych w ten sposób, że końcówki kwot wynoszące mniej niż 50 groszy pomija się, a końcówki kwot wynoszące 50 i więcej groszy podwyższa się do pełnych złotych. W myśl § 2 wyżej cytowanego przepisu zaokrąglania podstaw opodatkowania i kwot podatków nie stosuje się do opłat, o których mowa w przepisach o podatkach i opłatach lokalnych. W świetle powyższego, z uwagi na brak odrębnych przepisów dotyczących zasad zaokrąglania opłaty skarbowej, należy stwierdzić, iż zasady zaokrągleń określone w art. 63 § 1 Ordynacji podatkowej należy stosować przy obliczaniu należnej opłaty skarbowej.
Część gmin ustalając opłaty ustaliła również limity ilości odpadów objętych tą opłatą, a za przekroczenie limitu określono dodatkowe opłaty.
W tej sprawie zapadł wyrok WSA w Opolu.
W Dzienniku Ustaw z 2013 r. poz. 888 z dn. 6 sierpnia br.opublikowano ustawę z dnia 13 czerwca 2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi, która wprowadziła zmiany do ustawy o utrzymaniu czystości i porządku!
Część gmin ustalając opłaty ustaliła również limity ilości odpadów objętych tą opłatą, a za przekroczenie limitu określono dodatkowe opłaty.
W tej sprawie zapadł wyrok WSA w Opolu.
Orzeczenia WSA zostaną zaskarżone do Naczelnego Sadu Administracyjnego, co zapowiada Przemysław Powirski, radca prawny z Głuchołaz. W wypadku tego, które dotyczyło uchwały o dodatkowych usługach w zakresie odbierania odpadów, skarga kasacyjna już jest gotowa. Czytamy w niej m.in., że zwrot ustawowy „zorganizowanie odbioru" nie może być interpretowany w taki sposób, że nakłada na gminę obowiązek odebrania, w zamian za opłatę, każdej ilości odpadów od właścicieli nieruchomości.
Po pierwsze, ograniczenie kompetencji radnych w zakresie ustalania stawek opłat za wywóz śmieci. Wyłącznością inicjatywy uchwałodawczej w tym zakresie będą dysponowali wójtowie, burmistrzowie lub prezydenci miast.
Po drugie, rada gminy zostałaby prawnie zobowiązana do uchwalania stawek, które zagwarantują, że samorząd na tym ani nie zarobi, ani tym bardziej nie straci. Ma to blokować zakusy radnych przed proponowaniem absurdalnie niskich stawek w celu przypodobania się wyborcom.
Po trzecie, zmiana stawki śmieciowej przez gminę nie powinna powodować automatycznego wygaśnięcia deklaracji wcześniej złożonych przez mieszkańców.
Po czwarte, posłowie chcą zagwarantować gminom dostęp do danych o mieszkańcach, których uzyskanie obecnie bywa problematyczne z uwagi na nieprecyzyjne przepisy ustawy. Chodzi na przykład o informacje z zakładów wodociągowych na temat ilości zużytej wody w celu weryfikacji deklaracji śmieciowych.
Po piąte wreszcie, na gminy zostałby nałożony obowiązek corocznego tworzenia ustandaryzowanych raportów o stanie gospodarki odpadami. Musiałyby one również powstawać przy każdorazowej zmianie stawki za śmieci.
Wszystkie czasy w strefie CET (Europa) Idź do strony 1, 2Następny
Strona 1 z 2
Możesz pisać nowe tematy Możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Profil
Zaloguj się, by sprawdzić wiadomości
z.U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591, ze zm.) stwierdzam nieważność uchwały Nr XVIII/112/12 Rady Gminy w Kiernozi z dnia 28 grudnia 2012 r. w sprawie określenia terminu, częstotliwości i trybu uiszczania opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi.
Webmaster