 |
 |
 |
| |
Aktualnie online
Aktualnie jest 1060 gości i 0 użytkowników online
Jesteś anonimowym użytkownikiem. Możesz się zarejestrować klikając tutaj
Wizyt w serwisie: 164554250 |
|
 |
 |
 |
|  |
|
|
|
| |
Wyrok NSA Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie z dnia 13 marca 2002 r. (Sygn. akt I SA/Lu 24/02)
Wysłany dnia 08 Paź, 2004 - 15:04 przez Lidka   |
|
 |
|
 |
| |
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie
po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2002 r. sprawy ze skargi Miasta Zamościa na uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej w Lublinie z dnia 4 grudnia 2001 r. Nr 421/2001 w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Miejskiej Zamościa Nr XXXVI/493/2001 z dnia 29 października 2001 r. w sprawie zaciągnięcia kredytu - skarga oddala.
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie
po rozpoznaniu w dniu 13 marca 2002 r. sprawy ze skargi Miasta Zamościa na uchwałę Regionalnej Izby Obrachunkowej w Lublinie z dnia 4 grudnia 2001 r. Nr 421/2001 w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały Rady Miejskiej Zamościa Nr XXXVI/493/2001 z dnia 29 października 2001 r. w sprawie zaciągnięcia kredytu - skarga oddala.
UZASADNIENIE
Zaskarżoną uchwałą Nr 421/2001 z dnia 4 grudnia 2001 Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Lublinie stwierdziło nieważność uchwały Nr XXXVI/493/2001 Rady Miejskiej Zamościa z dnia 29 października 2001 r w sprawie zaciągnięcia kredytu w kwocie 3.000.000 zł na finansowanie wydatków nie znajdujących pokrycia w planowanych dochodach budżetu Miasta Zamościa, jako sprzecznej z art. 48 ust 1 pkt 2 ustawy z dn. 26 listopada 1998r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 155, poz. 1014 z późn. zm).
W uzasadnieniu tej uchwały RIO podniosła, iż kredyt który Rada Miejska postanowiła zaciągnąć na sfinansowanie wydatków nie znajdujących pokrycia w planowanych dochodach dotyczy sfinansowania ujemnego wyniku finansowego Samodzielnego Publicznego Zespołu Opieki Zdrowotnej w Zamościu za lata 1999 i 2000. Gmina może zaciągać kredyty długoterminowe na finansowanie wydatków nie znajdujących pokrycia w planowanych dochodach – art. 48 ust 1 pkt 2 w. ustawy o finansach publicznych.
Kolegium RIO na posiedzeniu w dniu 4 grudnia 2001 stwierdziło nieważność uchwały Rady Miejskiej Zamościa z dnia 29 października 2001 Nr XXXVI/489/2001 w sprawie wprowadzenia zmian w uchwale budżetowej na rok 2001 w części dotyczącej przeznaczenia wydatków bieżących w kwocie 3.000,000 zł na pokrycie ujemnego wyniku finansowego SPZZOZ w Zamościu oraz zwiększenia o tę kwotę przychodów budżetu miasta pochodzących z kredytu, jako podjętej z istotnym naruszeniem prawa. Stwierdzenia nieważności uchwały w tej części powoduje zmniejszenie planowanego deficytu budżetowego. W związku z tym brak podstaw do zaciągania kredytu, bowiem zgodnie z art. 48 ust 1 pkt 2 ustawy o finansach publicznych brak przesłanek określonych tym przepisem.
Na powyższą uchwałę RIO skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego wniosło Miasto Zamość.
Zarzucając wydanie zaskarżonej uchwały z naruszeniem art. 48 ust. 1 pkt 2 ustawy o finansach publicznych w zw. z art. 60 ust 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 1991r. o zakładach opieki zdrowotnej wnosiło o uchylenie zaskarżonej uchwały jako niezgodnej z prawem.
Podnosiło, iż Zarząd Miasta w oparciu o przesłanki określone art. 60 ust 2 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej dokonał analizy sytuacji finansowej SPZZOZ w Zamościu i podjął decyzję o dalszym funkcjonowaniu Szpitala w formie samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej – art. 35 b ustawy. W związku z tym podjęto uchwałę Nr XXXVI/493/2001 w sprawie zaciągnięcia kredytu na sfinansowanie wydatków nie znajdujących pokrycia w planowanych dochodach budżetu Miasta Zamościa. RIO stwierdzając nieważność uchwały błędnie oceniło stan faktyczny w jaki znalazł się SPZZOZ w Zamościu, dokonując błędnej subsumcji art. 60 ust 3 ustawy o zakładach opieki zdrowotnej do stanu faktycznego sprawy, czym naruszono art. 60 ust 4 i ust 2 tej ustawy. Pomimo wystąpienia ujemnego wyniku finansowego, którego SPZZOZ nie może pokryć we własnym zakresie organ założycielski uznał, że nie może on być podstawą do zaprzestania działalności Szpitala, ze względu na sytuację demograficzno-epidemiologiczną. Rada Miasta dokonała prawnie dopuszczalnego wyboru dalszej formy finansowania SPZZOZ określając jego formę gospodarki finansowej jako samodzielny zakład opieki zdrowotnej i podjęła uchwałę w sprawie pokrycia jego ujemnego wyniku finansowego. Źródłem pokrycia tego ujemnego wyniku jest kredyt długoterminowy zgodnie z art. 48 ust. 1 pkt 2 ustawy o finansach publicznych. W tej sytuacji skarga jest zasadna.
W odpowiedzi na skargę Regionalna Izba Obrachunkowa wnosiła o jej oddalenie.
Ustosunkowując się do zarzutów skargi wskazała, iż nie zawiera ona uzasadnionych zarzutów przeciw zaskarżonej uchwale i nie wiąże się merytorycznie z jej treścią lecz dotyczy kwestii faktyczne prawnych związanych z PSZZOZ w Zamościu. Podstawą wydania zaskarżonej uchwały był przepis art. 48 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 26 listopada 1998r. o finansach publicznych.
Stosownie do przepisów rozdziału 4 działu II tej ustawy jednostki samorządu terytorialnego mogą zaciągać kredyty wyłącznie w dwu ściśle określonych sytuacjach:
- w celu pokrycia występującego w ciągu roku budżetowego niedoboru budżetu jednostki,
- w celu sfinansowania wydatków nie znajdujących pokrycia w planowanych dochodach danej jednostki.
Żadna z ww. przesłanek w sprawie nie zachodzi, a nadto podkreślenia wymaga, że nie mamy do czynienia z przejściowym niedoborem budżetu Miasta Zamościa w ciągu roku budżetowego RIO w dniu 29 października 2001 podjęło uchwałę Nr 420/2001 w sprawie stwierdzenia nieważności uchwały Nr XXXVI/489/2001 Rady Miasta Zamościa w części dotyczącej przeznaczenia wydatków bieżących w kwocie 3.000.000 zł na pokrycie ujemnego wyniku finansowego SP2Z0Z w Zamościu oraz zwiększenia o tę kwotę przychodów Miasta pochodzących z kredytu. Stwierdzenie nieważności tej uchwały spowodowało zmniejszenie planowanego deficytu budżetowego i oznaczało brak podstaw do zaciągnięcia kredytu ponieważ zgodnie z art. 48 ust. 1 pkt 2 ustawy o finansach publicznych zaistniał brak przesłanek określonych tym przepisem prawa. Stwierdzenie nieważności uchwały budżetowej pociągnęło za sobą stwierdzenie nieważności uchwały w sprawie zaciągnięcia kredytu.
Po rozpoznaniu sprawy Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga jest bezzasadna.
Wyrokiem z dnia 13.03.2002r. w sprawie I SA/Lu 23/02 Naczelny Sąd Administracyjny z Warszawie Ośrodek Zamiejscowy w Lublinie oddalił skargę Miasta Zamościa na uchwałę Nr 420/2001 Regionalnej Izby Obrachunkowej w Lublinie z dnia 4 grudnia 2001r. stwierdzającą nieważność uchwały Nr XXXVI/489/2001 Rady Miejskiej Zamościa z dnia 29 października 2001 w sprawie wprowadzenia zmian w uchwale budżetowej na 2001 r. w części dotyczącej ustalenia wydatków bieżących w kwocie 3.000.000 zł przeznaczonych na pokrycie ujemnego wyniku finansowego Samodzielnego Publicznego Zespołu Zakładów Opieki Zdrowotnej w Zamościu i zwiększeniu o tę kwotę przychodów budżetu miasta z tytułu kredytu zaciągniętego na sfinansowanie wyniku finansowego SPZZOZ. Zaskarżona uchwała Nr 421/2001 jest konsekwencją uchwały Nr 420/2001 Regionalnej Izby Obrachunkowej o której mowa wyżej.
Rację ma zatem Regionalna Izba Obrachunkowa, iż w stanie faktycznym sprawy brak jest podstaw do przyjęcia, iż wystąpiły przesłanki przewidziane w ustawie z dnia 26 listopada 1998r. o finansach publicznych do zaciągnięcia przez Miasto Zamość kredytu długoterminowego na pokrycie ujemnego wyniku finansowego PSZZOZ w Zamościu. Stosowne bowiem do art. 48 ust 1 ustawy z dnia 26 listopada l998r. o finansach publicznych, jednostki samorządu terytorialnego mogą zaciągać kredyty i pożyczki oraz emitować papiery wartościowe na 1/ pokrycie występującego w ciągu roku niedoboru budżetu samorządu terytorialnego 2/ finansowanie wydatków nie znajdujących pokrycia w planowanych dochodach jednostki samorządu terytorialnego.
Żadna z w/w przesłanek w sprawie nie wystawiła, czego skarga nie kwestionuje, odnosząc się do sytuacji PSZZOZ w Zamościu.
W tej sytuacji, skoro skarga nie zawiera uzasadnionych zarzutów, a zaskarżona uchwała prawa nie narusza, na podstawie art. 27 ust 1 ustawy z dnia 11 maja 1995r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym (Dz. U. Nr 74, poz. 368 z późn, zm.) należało orząc jak w sentencji.
|
|
 |
 |
 |
|
|
Webmaster