Część I
Sprawozdania z działalności RIO
i wykonania budżetu przez jednostki samorządu terytorialnego w 2004 roku
Kontrola została przeprowadzona z inicjatywy NIK i KR RIO. Celem kontroli była ocena funkcjonowania gospodarstw pomocniczych jednostek budżetowych w zakresie:
- prawidłowości realizowania przychodów i wydatków, w tym zwłaszcza w zakresie zgodności z planem finansowym i obowiązującymi przepisami oraz prawidłowości rozliczeń z tytułu świadczonych usług na rzecz jednostki macierzystej,
- rzetelności sporządzania sprawozdań budżetowych, w tym oceny przyjętego systemu rachunkowości oraz poprawności sporządzanych dowodów księgowych i dokonywanych zapisów w księgach rachunkowych,
- prawidłowości rozliczeń z budżetem państwa oraz z budżetem jst, w tym z tytułu wpłat połowy osiąganego zysku oraz zobowiązań podatkowych i składek do ZUS i PFRON, a także z tytułu realizowanych dochodów z najmu i dzierżawy oraz umów o podobnym charakterze składników majątkowych Skarbu Państwa i mienia jst.
Kontrolą objęto działalność 50 gospodarstw pomocniczych w okresie 2003 r. i I półrocza 2004 r. W celu dokonania oceny funkcjonowania gospodarstw w dłuższym okresie, w trakcie kontroli zebrane zostały również dane o ich sytuacji finansowej za lata 2001 i 2002. Według danych zebranych przez regionalne izby obrachunkowe, w ramach czynności poprzedzających kontrolę ustalono, że na koniec 2002 r. działalność prowadziło około 800 samorządowych gospodarstw pomocniczych. Do kontroli wytypowano ponad 6%.
Gospodarstwa pomocnicze najczęściej realizowały zadania w zakresie: praktycznej nauki zawodu - warsztaty szkolne (11 gospodarstw), usług komunalnych (9 gospodarstw), dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej (8 gospodarstw), obsługi urzędów, w tym zarządzania nieruchomościami (7 gospodarstw), melioracji i urządzeń wodnych (4 gospodarstwa), sportu i rekreacji (3 gospodarstwa), doskonalenia zawodowego (2 gospodarstwa). Wyniki kontroli w zakresie prawidłowości powołania gospodarstw pomocniczych samorządowych jednostek budżetowych wykazały, że 9 gospodarstw, spośród 50 objętych kontrolą, utworzonych zostało z naruszeniem przepisów prawa.
Przychody 50 skontrolowanych gospodarstw pomocniczych samorządowych jednostek budżetowych w 2003 r. wyniosły ogółem 74 289 tys. zł. Na koniec I półrocza 2004 r. przychody wyniosły 36 026 tys. zł, co stanowiło około 47% planu po zmianach.
Głównymi źródłami przychodów były:
- wpływy z tytułu sprzedaży usług na rzecz macierzystych jednostek budżetowych w 2003 r. i wyniosły 32 296 tys. zł (43,5%), w I półroczu 2004 r. - 15 390 tys. zł (42,7%),
- wpływy z tytułu sprzedaży usług na rzecz podmiotów zewnętrznych w 2003 r. - 35 485 tys. zł (47,8%), w I półroczu 2004 r. - 18 210 tys. zł (50,5%),
- dotacje otrzymywane w 2003 r. z budżetów ogółem wyniosły 4 190 tys. zł (5,6%), w I półroczu 2004 r. - 1 798 tys. zł (5,0%).
Przychody osiągnięte przez gospodarstwa w 2003 r. były wyższe od zrealizowanych w 2002 r. o 21,1% oraz wyższe od osiągniętych w 2001 r. o 57,2%, co wskazuje na występowanie stałej tendencji wzrostowej. Przy czym w poszczególnych gospodarstwach w kolejnych latach 2001 - 2003 stały wzrost przychodów występował w 12 spośród 50 skontrolowanych gospodarstw. Natomiast w 8 gospodarstwach występował systematyczny spadek realizowanych przychodów.
Sprzedaż usług na rzecz macierzystej jednostki budżetowej w 2003 r. wyniosła ogółem 32 296 tys. zł i w 15 gospodarstwach stanowiła źródło ponad 50% przychodów. W pozostałych 35 gospodarstwach udział sprzedaży nie przekraczał 38,6% przychodów, w tym 10 gospodarstw nie uzyskało przychodów z tego tytułu.
W 2003 r. przychody z tytułu otrzymanych dotacji w objętych kontrolą gospodarstwach wyniosły ogółem 4 190 tys. zł (co stanowiło 5,6% przychodów). W I półroczu 2004 r. przychody z tego tytułu wyniosły 1 798 tys. zł. Dotacje budżetowe otrzymywało 11 gospodarstw pomocniczych.
Stan należności gospodarstw pomocniczych na koniec 2003 r. wynosił łącznie 4 939 tys. zł i był wyższy od stanu należności na koniec 2002 r. i 2001 r. odpowiednio: o 1,1% i 57,3%. Na koniec I półrocza 2004 r. stan należności wyniósł 6 385 tys. zł.
Należności wymagalne na koniec 2003 r. wyniosły 2 676 tys. zł i były o 8,9% wyższe od należności występujących na koniec 2002 r. oraz o 41,1% wyższe od stanu należności na koniec 2001 r. Na koniec I półrocza 2004 r. stan należności wymagalnych wynosił 3 214 tys. zł. Duży wzrost stanu należności wymagalnych wynika z nieprowadzenia bądź nieskutecznego prowadzenia czynności windykacyjnych. Największy udział w strukturze należności wymagalnych miały należności od podmiotów zewnętrznych. Na koniec 2003 r. stanowiły one 2 661 tys. zł, tj. 99,5% należności wymagalnych ogółem, natomiast na koniec 2002 r. i 2001 r. odpowiednio: 99,9% oraz 89,3%. Relacja należności wymagalnych do przychodów ogółem w okresie 2001 - 2003 kształtowała się na podobnym poziomie i wynosiła za poszczególne lata: 4,1%, 4,1% i 3,7%.
W 21 gospodarstwach pomocniczych określone zostały zasady rozliczeń z macierzystą jednostką budżetową z tytułu świadczonych usług. W pozostałych 29 brak dokumentu określającego te zasady wynikał bądź z nieświadczenia usług na rzecz jednostek macierzystych, bądź spowodowany był stosowaniem zasad nie ujętych w żadnym dokumencie. Ponadto wyniki kontroli wykazały, że w 17 gospodarstwach pomocniczych sprzedaż usług na rzecz macierzystych jednostek budżetowych nie była dokonywana po kosztach własnych, tj. niezgodnie z art. 20 ust. 9 ustawy o finansach publicznych.
Inne nieprawidłowości w zakresie realizacji przychodów dotyczyły przede wszystkim:
- planowania lub ewidencjonowania przychodów bez podziału na paragrafy klasyfikacji budżetowej, czym naruszono § 40 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 grudnia 2000 r. w sprawie szczegółowych zasad gospodarki finansowej (...) oraz przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 marca 2003 r. w sprawie szczegółowej klasyfikacji dochodów i wydatków oraz przychodów i rozchodów,
- zaliczania do przychodów gospodarstwa pobranych środków stanowiących dochody budżetu jst z tytułu opłat adiacenckich, czym naruszono przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami[59] oraz ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego,
- braku działań na rzecz windykacji należności, niewysyłanie wezwań do zapłaty, nienaliczanie odsetek z tytułu nieterminowej płatności.
Wydatki 50 objętych kontrolą gospodarstw pomocniczych samorządowych jednostek budżetowych w 2003 r. wyniosły ogółem 73 173 tys. zł, na koniec I półrocza 2004 r. 34 995 tys. zł, co stanowiło 45% planu po zmianach. Najliczniejszą grupę stanowiły gospodarstwa, w których wysokość wydatków nie przekroczyła 1 mln zł (58%), w tym 4 gospodarstwa poniosły wydatki poniżej 100 tys. zł.
Wydatki poniesione przez skontrolowane gospodarstwa w 2003 r. były wyższe od zrealizowanych w 2002 r. o 20,6%, w 2001 r. o 56,1%. W kolejnych latach 2001 - 2003 stała tendencja wzrostowa występowała w 19 gospodarstwach pomocniczych. Natomiast w 10 nastąpił spadek realizowanych wydatków stanowiących koszty działalności.
W strukturze wydatków gospodarstw największy udział miały wydatki ewidencjonowane w § 4010 „Wynagrodzenia osobowe pracowników”. Łączna wartość w 49 gospodarstwach w 2003 r. i I półroczu 2004 r. wyniosła odpowiednio: 23 418 tys. zł i 11 870 tys. zł, a ich udział w wydatkach ogółem stanowił: 32,9% i 34,9%. W jednym gospodarstwie pomocniczym pracowników zatrudniano wyłącznie na podstawie umów zlecenia.
Stwierdzono przypadki przekroczenia zakresu upoważnienia do dokonywania wydatków ze środków publicznych, czym naruszono przepis art. 92 pkt 3 w związku z art. 129 ust. 1 ustawy o finansach publicznych. W 2003 r. przekroczenia te wystąpiły w 17 gospodarstwach, na łączną kwotę 2 131 tys. zł. i spowodowane były głównie nie dokonywaniem zmian w planach finansowych. W przypadku 11 gospodarstw, w których łączna kwota przekroczeń wydatków była wyższa od przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia[60], skierowane zostały zawiadomienia o naruszeniu dyscypliny finansów publicznych (art. 138 ust. 1 pkt 2 ustawy o finansach publicznych).
W ramach kontroli wydatków gospodarstw pomocniczych zbadano również stosowanie procedur udzielania i realizacji zamówień publicznych. Naruszenia przepisów ustawy o zamówieniach publicznych i ustawy Prawo zamówień publicznych[61] stwierdzono w 2 gospodarstwach. Dotyczyły one przede wszystkim:
- udzielania zamówień publicznych z pominięciem procedur określonych w ustawie,
- braku wszystkich informacji w ogłoszeniach o przetargach lub zaproszeniach do składania ofert,
- braku wszystkich informacji wymaganych przepisami w specyfikacji istotnych warunków zamówienia,
- nieegzekwowania od oferentów niezbędnych oświadczeń bądź dokumentów potwierdzających spełnienie warunków udziału w postępowaniu,
- zawierania umów na okres dłuższy niż 3 lata bez wymaganej zgody Prezesa Urzędu Zamówień Publicznych.
Nieprawidłowości stwierdzone w powyższym zakresie były w głównej mierze wynikiem nieznajomości lub błędnej interpretacji obowiązujących przepisów ustawy o zamówieniach publicznych. W związku ze stwierdzonymi nieprawidłowościami w udzielaniu zamówień publicznych skierowano 7 zawiadomień o naruszeniu dyscypliny finansów publicznych (art. 138 ust. 1 pkt 12 ustawy o finansach publicznych).
Stan zobowiązań skontrolowanych gospodarstw na koniec 2003 r. wynosił łącznie 8 445 tys. zł i był wyższy od stanu zobowiązań na koniec 2002 r. i 2001 r. odpowiednio: o 7,6% i 41,4%. Na koniec I półrocza 2004 r. stan zobowiązań wyniósł 6 858 tys. zł.
Zobowiązania wymagalne gospodarstw pomocniczych na koniec 2003 r. wyniosły 690 tys. zł i były o 26,0% niższe od zobowiązań występujących na koniec 2002 r. oraz o 30,1% niższe od stanu zobowiązań na koniec 2001 r. Na koniec I półrocza 2004 r. stan zobowiązań wymagalnych wynosił 1 243 tys. zł. Relacja zobowiązań wymagalnych do wydatków ogółem w kolejnych latach 2001 - 2003 ulegała systematycznemu zmniejszeniu i wynosiła za poszczególne lata: 2,2%, 1,6% i 1,0%. Na koniec 2003 r. zobowiązania wymagalne nie wystąpiły w 30 kontrolowanych jednostkach. Zobowiązań wymagalnych nie uregulowano do dnia kontroli w 11 gospodarstwach pomocniczych, głównie ze względu na brak środków finansowych.
Inne nieprawidłowości w zakresie zobowiązań dotyczyły przede wszystkim błędnego wykazywania zobowiązań w sprawozdaniach Rb-Z i Rb-31, nie sporządzania sprawozdań Rb-Z bądź niewłaściwego klasyfikowania zobowiązań.
Ponadto kontrole wykazały nieprawidłowości dotyczące zapłaty odsetek od nieterminowo regulowanych zobowiązań. Odsetki te w 2003 r. wyniosły łącznie 68 tys. zł w 15 gospodarstwach, natomiast w I półroczu 2004 r. - 16 tys. zł w 12 gospodarstwach. W związku z powyższym skierowane zostały zawiadomienia o naruszeniu dyscypliny finansów publicznych (art. 138 ust. 1 pkt 11 ustawy o finansach publicznych).
W latach 2001 - 2003 ujemny wynik finansowy netto wystąpił w 10 gospodarstwach pomocniczych, co stanowiło 20% gospodarstw objętych kontrolą. Jedenaście gospodarstw w dwóch latach (spośród trzech) odnotowało stratę. W 8 gospodarstwach stwierdzono straty występujące tylko w jednym z trzech lat. W 15 gospodarstwach jednostki macierzyste nie podejmowały żadnych działań w celu poprawy sytuacji. Wystąpienie straty w kolejnych latach powinno być sygnałem dla kierowników jednostek macierzystych do rozważenia likwidacji bądź przekształcenia gospodarstwa w inną formę organizacyjno-prawną.
Dodatni wynik finansowy netto wystąpił w 19 gospodarstwach pomocniczych. W większości przypadków pozostającą w gospodarstwie część zysku przeznaczano na zwiększenie stanu środków obrotowych. Ponadto zysk przeznaczany był na dofinansowanie inwestycji i zakupów inwestycyjnych, zwiększenie funduszu nagród, funduszu świadczeń socjalnych lub funduszu jednostki.
Do najczęściej stwierdzanych nieprawidłowości w zakresie podziału i wykorzystania zysku pozostającego w gospodarstwie należą:
- podjęcie decyzji o podziale zysku przez kierowników gospodarstw, bez zgody kierowników jednostek budżetowych,
- przekazywanie połowy zysku do macierzystej jednostki nieterminowo bądź w nieprawidłowej wysokości,
- przekazanie części zysku na rachunek środka specjalnego macierzystej jednostki lub bezpośrednio na rachunek budżetu jst, zamiast na rachunek jednostki macierzystej.
W związku z powyższymi nieprawidłowościami skierowano 4 zawiadomienia o naruszeniu dyscypliny finansów publicznych (art. 138 ust. 1 pkt 6 ustawy o finansach publicznych).
W 2003 r. łączna kwota wpłat z zysku dokonanych przez gospodarstwa pomocnicze do jednostek macierzystych wyniosła 426 tys. zł i była niższa od wpłat dokonanych w 2002 r. o 20,7%, a zarazem wyższa od wpłat w 2001 r. o 81,1%. W I półroczu 2004 r. kwota wpłat z zysku do budżetu wyniosła ogółem 340 tys. zł. W porównaniu do zrealizowanych przychodów ogółem wpłaty z zysku w poszczególnych latach 2001 - 2003 stanowiły odpowiednio: 0,5%, 0,9% i 0,6%. W okresie 2001 - I półrocze 2004 r. 15 gospodarstw pomocniczych nie dokonywało wpłat z zysku, ze względu na wystąpienie ujemnego bądź zerowego wyniku finansowego netto, 10 gospodarstw dokonywało wpłat corocznie, zaś w 25 gospodarstwach wpłaty z zysku realizowane były jedynie w niektórych latach tego okresu.
W 2003 r. łączne wpłaty podatku dochodowego od osób prawnych w gospodarstwach pomocniczych wyniosły 208 tys. zł i były wyższe od wpłat zrealizowanych zarówno w 2001 r. jak i 2002 r. odpowiednio o 78,2% i 22,3%. W I półroczu 2004 r. zrealizowane wpłaty wyniosły 117 tys. zł. Trzydzieści dwa gospodarstwa pomocnicze nie dokonywały wpłat z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych, w tym 8 gospodarstw korzystało ze zwolnień w podatku. Przyczyną niedokonywania wpłat podatku dochodowego od osób prawnych w pozostałych 24 gospodarstwach był ujemny bądź zerowy wynik finansowy. Do stwierdzonych nieprawidłowości w zakresie wywiązywania się z obowiązków wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należą: zaniechanie sporządzania i przekazywania do właściwego urzędu skarbowego zeznań o wysokości osiągniętego dochodu (straty), bądź ich nieterminowe przekazywanie, nie odprowadzenie lub nieterminowe odprowadzenie należnego podatku oraz ustalenie podatku dochodowego w niewłaściwej wysokości.
W zakresie pozostałych zobowiązań publiczno-prawnych, tj. zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, podatku od towarów i usług oraz odprowadzania składek do ZUS stwierdzono następujące nieprawidłowości:
- nieterminowe składanie deklaracji miesięcznych lub nieterminowe odprowadzanie zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych,
- obliczenie kwoty zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w nieprawidłowej wysokości,
- nieterminowe składanie deklaracji miesięcznych VAT-7 lub nieterminowa wpłata podatku od towarów i usług,
- odprowadzenie podatku VAT w nieprawidłowej wysokości,
- składanie deklaracji rozliczeniowych lub odprowadzenie składek do ZUS w innych terminach niż przewidują to przepisy prawa.
W związku z powyższym skierowano 5 zawiadomień o naruszeniu dyscypliny finansów publicznych (art. 138 ust. 1 pkt 8 ustawy o finansach publicznych).
Spośród objętych kontrolą 50 gospodarstw pomocniczych, 23 uzyskiwały przychody z tytułu najmu lub dzierżawy składników majątkowych. Łączna kwota przychodów wyniosła w 2003 r. 6 537 tys. zł, natomiast w I półroczu 2004 r. 3 578 tys. zł.
Tylko trzy gospodarstwa odprowadzały do budżetu jst wpływy uzyskane z tego tytułu, 20 pozostałych nie dokonywało wpłat do budżetu.
Przyczynami nieodprowadzania przychodów były:
- wewnętrzne porozumienia pomiędzy gospodarstwami a jednostkami macierzystymi, bądź uchwały organów jst, zgodnie z którymi uzyskane wpływy z tego tytułu są przychodami własnymi gospodarstw,
- koszty administrowania nieruchomościami przewyższały przychody,
- brak ewidencji kosztów związanych z przychodami z tytułu najmu i dzierżawy, co uniemożliwiało ustalenie wysokości przychodów podlegających odprowadzeniu do budżetu.
Nieprzekazanie przychodów z tytułu najmu lub dzierżawy składników majątkowych do budżetu właściwej jst, stanowiło naruszenie ustawy z dnia 26 listopada 1998 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego w latach 1999 - 2003[62] oraz ustawy z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego. Do najczęściej stwierdzanych nieprawidłowości w zakresie realizacji umów najmu i dzierżawy należały:
- brak kontroli nad terminami płatności, niewystawianie wezwań do zapłaty należności,
- nienaliczanie i niepobieranie odsetek od nieterminowych płatności czynszów najmu i dzierżawy,
- brak planowania i realizowania kosztów związanych z utrzymaniem wynajmowanych pomieszczeń, brak kalkulacji kosztów świadczenia usług najmu,
- nieprawidłowa klasyfikacja przychodów uzyskanych z tytułu najmu.
W wyniku przeprowadzonych kontroli w 25 gospodarstwach pomocniczych stwierdzono łącznie 49 naruszeń dyscypliny finansów publicznych i w tym zakresie skierowano zawiadomienia do właściwych rzeczników.
Wyniki kontroli przedstawiono w 69 wystąpieniach pokontrolnych, w których zawarto łącznie 548 wniosków zmierzających do wyeliminowania stwierdzonych uchybień i nieprawidłowości.
Kierownicy 3 gospodarstw pomocniczych złożyli zastrzeżenia do 3 wniosków pokontrolnych. Kolegia izb uwzględniły jedno zastrzeżenie natomiast dwa oddaliły.
Większość gospodarstw pomocniczych prowadziła działalność związaną z realizacją zadań jednostek macierzystych, ale w 58% skontrolowanych gospodarstw nie zostały ustalone zasady rozliczeń z macierzystymi jednostkami budżetowymi z tytułu świadczonych usług. Ponadto 34% gospodarstw nie dokonywało sprzedaży usług na rzecz jednostek po kosztach własnych. Spowodowane to było brakiem prowadzenia właściwej ewidencji kosztów dla poszczególnych rodzajów działalności.
Systemy rachunkowości w badanych jednostkach wykazywały szereg nieprawidłowości, zarówno w zakresie ich organizacji, jak również w trakcie realizacji procesów dokumentowania procesów gospodarczych. Dokumentacja opisująca sposób organizacji i funkcjonowania gospodarki finansowej nie spełniała podstawowych wymogów ustawy o rachunkowości w zakresie dostosowania zakładowych planów kont oraz dokumentacji opisującej przyjęte zasady rachunkowości do obowiązujących przepisów. Nieprawidłowości w systemie rachunkowości ujawniły się również w sporządzanych sprawozdaniach budżetowych, bowiem w wielu przypadkach występowały różnice pomiędzy danymi w nich wykazywanymi a księgami rachunkowymi.
W 29 gospodarstwach pomocniczych, przynajmniej w jednym z 3 badanych lat, wystąpił ujemny wynik finansowy netto. W 15 z nich kierownictwo macierzystych jednostek budżetowych nie podejmowało działań mających na celu usunięcie przyczyn powstawania strat.
Realizacja przychodów z tytułu najmu i dzierżawy oraz umów o podobnym charakterze składników majątkowych jst lub Skarbu Państwa wykazała nieprawidłowości, polegające głównie na nieodprowadzaniu pobranych środków na rzecz właściwego budżetu i traktowaniu ich jako przychodów własnych (dotyczy 40% gospodarstw).
W żadnym z kontrolowanych gospodarstw pomocniczych nie wyodrębniono komórki lub samodzielnego stanowiska pracy ds. kontroli wewnętrznej. Kontrole wewnętrzne przeprowadzane były przez pracowników gospodarstw (przede wszystkim kierowników i głównych księgowych) oraz pracowników jednostek macierzystych. Prawie połowa objętych kontrolą gospodarstw nie miała opracowanych procedur wewnętrznej kontroli finansowej, wymaganych ustawą z dnia 26 listopada 1998 r. o finansach publicznych.
W celu zwiększenia efektywności działań, w 60% gospodarstw podejmowane były próby racjonalizacji kosztów poprzez reorganizację zatrudnienia, zwiększanie wydajności pracy, oszczędności w gospodarowaniu materiałami oraz poszukiwanie najtańszych źródeł zaopatrzenia.
1. Stwierdzone nieprawidłowości w działalności gospodarstw pomocniczych w dużej mierze spowodowane są uchybieniami w systemie rachunkowości. Braki precyzyjnego określenia procesów gospodarczych zachodzących w jednostkach jak również niestosowanie w praktyce wszystkich unormowań organizacyjnych, powodują zakłócenia w przepływie informacji wewnątrz jednostek oraz objawiają się w nierzetelnym opracowywaniu finansowej dokumentacji źródłowej. Brak jest właściwej kontroli dokumentów finansowych, w zakresie sprawdzania ich poprawności formalnej, jak również zgodności ze stanem faktycznym.
2. Wyniki przeprowadzonych kontroli wskazują w wielu przypadkach na potrzebę zwiększenia nadzoru ze strony jednostek budżetowych nad funkcjonowaniem samorządowych gospodarstw pomocniczych. Szczególny nadzór winien być skierowany na realizację planu finansowego po stronie wydatków. Bieżąca analiza wydatkowanych środków oraz terminowa aktualizacja planu finansowego zapobiegnie powstawaniu przekroczeń planowanych wydatków.
3. Głównym problemem jest niespełnianie wymogu samofinansowania działalności, z uwagi na występowanie przypadków deficytu i pokrywania go z dotacji budżetowych. Kierownicy jednostek macierzystych nie korzystają z uprawnienia do likwidacji nierentownych gospodarstw.
4. Wątpliwości interpretacyjne budzi brak jednoznacznego określenia zasad prowadzenia i finansowania inwestycji na rzecz i przez samorządowe gospodarstwa pomocnicze. Z uwagi na brak zapisów bezpośrednio dotyczących gospodarstw pomocniczych jst, zdaniem regionalnych izb obrachunkowych, należy stosować je analogicznie jak do gospodarstw pomocniczych państwowych jednostek budżetowych.
[59] Dz. U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543 z późn. zm.
[60] Art. 140 ustawy o finansach publicznych.
[61] Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (Dz. U. Nr 19, poz. 177 z późn. zm) oraz wydane na jej podstawie akty wykonawcze.
[62] Ustawa uchylona ustawą z dnia 13 listopada 2003 r. o dochodach jednostek samorządu terytorialnego.
[63] Dz. U. Nr 113, poz. 1073.
[64] Rodzaje sprawozdań oraz zasady ich sporządzania zostały uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 10 grudnia 2001 r. w sprawie rodzajów i zasad sporządzania sprawozdań w zakresie państwowego długu publicznego oraz poręczeń i gwarancji jednostek sektora finansów publicznych.
[65] Obecnie Departament Zobowiązań i Należności.
[ Początek strony ]
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•